ایول به این مسئول

قوش‌بازهای حاشیه خلیج‌فارس آن‌قدر پیشنهاد‌های وسوسه‌کننده‌ای به قاچاقچیان پرنده‌های شکاری می‌دهند که آنها حاضرند برای چند شبانه‌روز در بیابان‌ها کمین کرده و پرندگان شکاری را به دام انداخته و بعد از زنده‌گیری بال آنها را بسته و پلک چشمانشان را بدوزند تا راحت‌تر بتوانند پرندگان شکاری را قاچاق کنند.

این در حالی است که متاسفانه در کشورمان قانون و جریمه بازدارنده‌ای برای مقابله با این اشخاص وجود ندارد، تا جایی که جریمه شکارچیان پرندگان شکاری که بتازگی افزایش یافته بیشتر از دو میلیون تومان نیست.

به همین دلیل اگر محموله این قاچاقچیان هر از گاهی در کشور لو می‌رود فقط به این دلیل است که پرندگان خوش‌شانس بوده‌اند و مامور وظیفه‌شناسی پیشنهاد رشوه قاچاقیچان را رد کرده است.

برای نمونه می‌توان به ماجرای رد پیشنهاد رشوه صد میلیون تومانی از سوی رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست گناوه اشاره کرد که بتازگی اتفاق‌افتاده است.

ماجرا از این قرار است که قاچاقچیان برای قاچاق چند بازشکاری به این مقام مسئول پیشنهاد صد میلیون تومان پول نقد و یک دستگاه خودروی زانتیا دادند، اما او قبول نکرد. این ماجرا خبر خوبی است برای دوستداران محیط‌زیست، زیرا در آشفته‌بازاری که محیط‌زیست و گونه‌های جانوری و گیاهی کشور با آن رو‌به‌روست، شنیدن چنین خبرهایی می‌تواند مردم را اندکی به آینده محیط‌ زیست کشور امیدوار کند.

البته مسئولان محیط‌زیست باید برای افزایش جریمه‌های قاچاقچیان قدم‌های جدی بردارند، زیرا جریمه‌های ناچیز نمی‌تواند مانع مناسبی در برابر قوش‌بازهایی باشد که برای دست یافتن به پرندگان شکاری کشور هزینه‌های چند صد میلیونی می‌کنند.

این در حالی است که حقوق پایین محیط‌بانان نیز می‌تواند به قاچاق پرندگان شکاری در داخل کشور دامن بزند زیرا وقتی یک محیط‌بان برای برآورده کردن نیازهای اولیه زندگی خود با مشکل رو‌به‌روست ، نمی‌توان از او انتظار داشت که در برابر پیشنهاد رشوه‌هایی که چند برابر حقوق‌سالانه اوست، مقاومت کند.

مهدی آیینی - گروه جامعه