کمیته المپیک و وزارت ورزش سرگرم دعوای خودشان هستند

علی مرادی دبیرکل کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا که به تازگی از انتخابات فدراسیون بین‌المللی این رشته ورزشی به کشور بازگشته روایت جدیدی از این رخداد مهم دارد. روایتی که از بی‌برنامگی‌های ما حکایت دارد و روایتی که اعلام می‌دارد چگونه منافع ملی کشور به راحتی نادیده گرفته می‌شود.

علی مرادی  اظهار کرد: انتخابات رییس، دبیرکل، اعضای هیات رییسه و کمیته‌های مختلف فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری طی روزهای پیش در شهر مسکو برگزار شد و همان طور که در خبرها اعلام شد تاماش آیان با ارائه برنامه‌ای مشخص 80 رای از میان 130 رای ماخوذه در حوزه ریاست را به دست آورد و اعلام کرد که این آخرین دوره حضورش در راس فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری است. البته این نتایج تا حدود زیادی هم پیش‌بینی می‌شد. پیش از این روسای فدراسیون آمریکا و ایتالیا نیز وارد این عرصه شده بودند و من نیز به عنوان دبیرکل کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا سعی در هماهنگی کشورهای آسیایی و حمایت‌های نامزدهای مورد نظر را داشتم. به هر حال در این دوره هم تاماش آیان نسبت به نامزدهای دیگر برنامه‌ی بهتری داشت و ما به این جمع‌بندی رسیده بودیم که او می‌تواند با این برنامه‌ریزی شرایط پیشرفت هرچه بیشتر وزنه‌برداری را فراهم کند. به هر حال خطری که وزنه‌برداری را هم تهدید می‌کرد این بود که از رشته‌های اصلی المپیک کنار گذاشته شود و من فکر می‌کنم با این برنامه‌ها می‌توانیم خود را از این خطر دور کنیم.

وی ادامه داد: در بخش دبیرکلی، ما از آقای "ما" رییس فدراسیون وزنه‌برداری چین که پیش از این هم دبیرکل بود حمایت کردیم و از او خواستیم از نامزدی در پست‌های دیگر کنار بکشد و تنها تمرکزش بر روی دبیرکلی باشد که او هم در این زمینه رای اعتماد کشورهای عضو را به دست آورد.

مرادی در ادامه با اشاره به بخش نایب رییسی و ناکامی حسین رضازاده در این بخش اعلام کرد: نایب رییس اول که نیکو ولاد از رومانی شد که شایستگی این مسئله را نیز داشت. اما در سایر نواب رییس که نماینده ایران هم حضور داشت، متاسفانه شاهد بودیم که یک فرصت خوب برای ایران با تحلیل نادرست از انتخابات از بین رفت. دو نفر از آسیا از کشورهای تایلند و مالزی در این بخش توانستند حائز اکثریت آرا شوند و متاسفانه ایران یک کرسی ارزشمند در فدراسیون بین‌المللی را که می‌توانست به دست بیاورد از دست داد. البته با توجه به تحلیل شرایط این مسئله از قبل هم قابل پیش‌بینی بود. وقتی افراد از توانمندی‌ها و ظرفیت‌های داخلی رویگردان می‌شوند، متاسفانه در زمینه‌های بین‌المللی ما شاهد این مسائل هم هستیم که به نظر من جای تامل و تفکر بسیار زیادی دارد. در شرایط کنونی وزارت ورزش و فدراسیون وزنه‌برداری باید پاسخگو باشند که چرا نتوانستند از این فرصت بسیار خوب به نفع منافع ملی استفاده کنند.

دبیرکل کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا در پاسخ به این سوال که پیش از این شنیده می‌شد شما نیز علاقه‌مند به نامزدی در این دوره از انتخابات بودید، اظهار کرد: من در ابتدا چنین نظری نداشتم اما پس از برگزاری موفقیت‌آمیز سمپوزیوم مبارزه با دوپینگ در کیش و اصرار بسیاری از کشورهای آسیایی و اعلام حمایت آن‌ها علاقه‌مند بودم که در این حوزه وارد شوم اما متاسفانه وقتی از فدراسیون وزنه‌برداری درخواست کردم، آن‌ها با دلیل‌های واهی اعلام کردند که چنین مسئله‌ای امکان‌پذیر نیست. آن‌ها به من یک بار گفتند که زمان ثبت نام تمام شده و بار دیگر اعلام کردند دو ایرانی نمی‌توانند برای یک پست ثبت نام کنند که متاسفانه این تفسیر اشتباه آن‌ها از قانون فدراسیون بین‌المللی بود. با این حال من فکر می‌کنم یک سری حب و بغض‌ها باعث شد که هم فرصت از دست نمایندگان فدراسیون برود و هم من که شرایط رسیدن به کرسی بین‌المللی را داشتم، این موقعیت را از دست دهم. به طور کلی باید بگویم که اکنون این فرصت از دست ایران رفته است. نماینده ایران حتی می‌توانست در زمینه هیات اجرایی نامزد شود که متاسفانه این کار را هم نکردند. اگر به توصیه‌ها گوش می‌کردند، باید مسیر بهتری را برای حضور در بدنه فدراسیون بین‌المللی انتخاب می‌کردند و کار را از کمیته‌ها آغاز می‌کردند. ما باید در این زمینه تصمیم منطقی را در جهت حفظ منافع ملی می‌گرفتیم.

وی ادامه داد: متاسفانه در این شرایط کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش هر کدام درگیر خودشان هستند. هیچ کس حواسش به این اتفاقات نیست. هیچ کس نسبت به اینکه ما می‌توانستیم یک کرسی معتبر بین‌المللی به دست آوریم و حالا از دست داده‌ایم توجه چندانی ندارد. هیچ کس پیگیری نمی‌کند که چرا و چگونه ما این فرصت را از دست دادیم و این تاسف‌آور است. خب، من را معرفی نکردند. خودشان هم که شرایط احراز را پیدا نکردند. در عوض می‌بینیم کشورهای بسیار کوچکی که هیچ جایگاهی در وزنه‌برداری آسیا ندارند اکنون به عضویت فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری درآمده‌اند. شما با لیست کشورهای عضو می‌توانید این مسئله را دریابید.

علی مرادی با اشاره به شرایطی که برای انتخاب مصطفی حکمت‌پور در کمیته تحقیقات فدراسیون بین‌المللی به وجود آمده بود گفت: در ابتدا باقری و حکمت‌پور را برای عضویت در کمیته تحقیقات معرفی کردند. باقری که همان اول کنار کشید و برای حکمت‌پور هم طوری برنامه‌ریزی کرده بودند که نتوانست از حق خود دفاع کند. این‌ها پیش از این، برنامه را داشتند و می‌دانستند که رای‌گیری برای انتخابات کمیته‌ها در نوبت عصر است اما طوری بلیت تهیه کرده بودند که متاسفانه هیچ کدام‌شان در انتخابات عصر حضور نداشتند. حتی کارت رای ایران به کشور دیگری سپرده شده بود تا آن‌ها جای ما رای بدهند. حکمت‌پور حتی در رای‌گیری حضور نداشت تا بتواند از حقش دفاع کند. به نظر من اگر او در رای‌گیری حضور داشت می‌توانست به عضویت این کمیته درآید. من تا آنجا که می‌شد از این کرسی حمایت کردم اما وقتی خودشان برایشان این قدر بی‌اهمیت است که منتظر نمی‌مانند تا رای‌گیری انجام شود، سایر کشورها نیز چندان اهمیتی نمی‌دهند. در این جریان باید مسئولان وزارت ورزش پاسخگو باشند که چرا این طور برخورد شده است. مگر برای رفت و آمد هزینه نشده، حالا چند ساعت هم دیرتر به ایران برمی‌گشتند چه اتفاقی می‌افتاد؟ آنقدر عجله کردند که حکمت‌پور مدارکش را در مسکو جا گذاشت. این مسائل در بلند مدت به وزنه‌برداری ما ضرر می‌زند. این رفتار برای سایر کشورها خنده‌دار است که کارت رای‌گیری ما را به کشور دیگری در اروپا بدهند و او به جای ما رای بدهد.

وی ادامه داد: در همین کنگره وقتی در گوشه و کنار با نمایندگان سایر کشورها صحبت می‌کردیم، مشخص بود که از جریان مشکلات وزنه‌برداران المپیکی با فدراسیون باخبرند و برایشان جای تعجب داشت که چگونه این اتفاقات می‌افتد. مسئولان فدراسیون گویا به این نکته توجه نمی‌کنند که برای امثال سلیمی، محمدپور و رستمی سال‌ها هزینه شده تا به اینجا رسیده‌اند و باید بیشتر حواس‌شان باشد. به نظر من این انتخابات و این اتفاق‌هایی که اکنون در وزنه‌برداری می‌افتد یک هشدار است. من قبلا هم مسائلی را گفته بودم اما کسی متوجه نشد. ما باید در زمینه مبارزه با دوپینگ بسیار جدی باشیم با این حال مسیری که اکنون در وزنه‌برداری می‌بینم چندان روشن و خوشایند نیست. ما فرصت‌های خوبی را پس از المپیک از دست دادیم و اکنون شاهد هستیم که زمان و سرمایه‌های ملی کشور به راحتی از بین می‌رود. فدراسیون وزنه‌برداری اکنون هیچ برنامه‌ای ندارد. این را زمانی که از نزدیک عملکرد این فدراسیون را بررسی کنیم متوجه می‌شویم. یک فدراسیون خودمحور است که به هیچ جا پاسخگو نیست. به هر حال امیدوارم گوش مسئولان ورزش بدهکار این حرف‌ها باشد.(ایسنا)