نمایشگاه کتاب و کباب

همچنان که «مثل یکی رهگذر از کوچه‌ها»، به زحمت که از لا‌به‌لای جمعیت سرگشته میان غرفه‌های تجاری و بازرگانی و غیره می‌گذری، کم‌کم از مشاهده برخی تابلونوشته‌ها و تراکت‌ها و بیلبوردهای فرهنگی و انتشاراتی، به خودت امیدوار می‌شوی که ظاهرا مثل این‌که آدرس را درست آمدی؛ اینجا محل دائم نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران است. خوش آمدید؛ بفرمایید کتاب!....

کتاب بهترین دوست آدم است. نه به این دلیل که هرچه اذیتش می‌کنی، صدایش در نمی‌آید، بلکه به این دلیل که یک یار مهربان است و دانا و خوش‌بیان است و بدون «بگم بگم» کردن‌ها، گوید سخن فراوان، با آن‌که بی زبان است. و یحتمل اگر زبان می‌داشت، حتما باز هم در مصاحبه با خبرگزاری‌های رسمی کشور، خود را همان گونه معرفی می‌کرد که سال‌ها پیش، عباس یمینی‌شریف عزیز معرفی کرد: «من دوستی هنرمند، باسود و بی‌زیانم».

صدا و سیما امسال نیز اعلام کرده با استقرار واحدهای سیار در نمایشگاه کتاب، به انعکاس اخبار و وقایع این رویداد فرهنگی می‌پردازد.

بسته پیشنهادی: چون انعکاس خبرهای نمایشگاه کتاب توسط خبرنگاران و گزارشگران فعال و همیشه در صحنه صدا و سیما، کار خیلی خوبی است؛ فلذا نگارنده اهل کتاب نیز سؤالات زیر را برای پرسیدن از ملت پیشنهاد می‌کند. شاید به درد خورد:

1ـ آیا راست است که شیوه کتاب‌خری و کتابخوانی آنها بر اساس قیمت پشت جلد است؟

2ـ از ایستادن در صف ارز و سکه بیشتر لذت می‌برند یا ایستادن در صفوف به هم فشرده کتاب؟

3ـ آیا حاضرند برای بالا بردن کلاس کار، کتاب و کتابخانه را جزو جهیزیه دختران خود قرار دهند که الحمدلله اکثرشان دنبال زیبایی جهان‌بینی خود هستند.

4ـ اگر قرار به انتخاب باشد، نان شب را در سبد خرید قرار می‌دهند که غذای جسم است، یا کتاب عزیز را که قوت و غذای روحشان است؟ بخصوص که مثل مسئولان به روح هم اعتقاد دارند.

5 ـ با توجه به کمبود و گرانی کاغذ، حاضرند در نمایشگاه کتاب، هر کتابی که خواستند، به خرج دولت برایشان بلوتوث شود؟

6 ـ فکر می‌کنند اگر چند تا کتاب بخوانند، می‌توانند برای انتخابات ریاست جمهوری آینده، کاندیدای اصلح اهل برنامه و منطق و قانون را که با شکلات دادن قصد عوام‌فریبی هم ندارد؛ تشخیص دهند و با سلام و صلوات وارد گودش کنند؟.

رضا رفیع