زیباترین شهر عالم

اراک یکی از زیباترین شهرهای عالم است به خاطر زیباترین آسمان، زیباترین ماه، و زیباترین خورشیدش. ما در اراک پایین کوهی به نام کوه مستوفی زندگی می‌کردیم. کوه مستوفی هم یکی از متواضع‌ترین کوه‌های عالم است که شب و روز با ما زندگی می‌کرد. کوه یکی از اعضای خانواده ما شده بود. یکی از حیرت انگیزترین کوه‌های دنیا بود که خیلی نرم بود. تاکنون کوهی به این نرمی ندیده‌ام. جز زمستان‌ها همیشه قهوه‌ای رنگ بود. یک رود پرآب و زلال با نغمه‌ای زیبا هم در کنار ما جریان داشت.

کد خبر: ۵۴۹۱۴۷

در اراک بازار و چارسوقی هست که در ماه محرم آذین می‌شود برای دلبرانه‌ترین نمایش‌های تعزیه. در نزدیکی اراک آب چپقلی هم هست. می‌دانید که نخستین مکتوب بشری که در بین النهرین پیدا شده، اثری است به نام گیلگمش. او و دوستش به دنبال حیات جاوید بودند. که به نظر من حیات جاوید همین آب چپقلی است.

من چند سال هم در اراک درس می‌دادم. هیچ میراث فرهنگی از آنجا در خاطرم نیست. مگر مردم بسیار باهوش و امیرکبیر و رضا مهدوی نویسنده و البته میوه‌ها و انگورهای خوشمزه و البته مشهورترین خوراکش،‌ آبگوشت که خیلی خیلی بامزه است.

بدون هیچ دلیلی برای گفتن، من به شهرهای مختلفی از ایران رفته‌ام و در هر کدام یکی دو سالی زندگی کرده‌ام. یک سال شیراز بودم. شیراز بهشت بود. البته من هیچ وقت بهشت نرفته‌ام. شورانگیزترین دیدنی شیراز بهار شیراز است و آن نسیم‌هایی که در شهر پرسه می‌زند و بوی خوش بهار نارنج را در کوچه می‌پراکند. بهار در شیراز معنا می‌دهد.

ما ساکن محله گود عربان بودیم. و آنجا هم محله‌ای به نام حسن گدا داشت. که مردمانش بسیار خوشبخت بودند. اصلا مردم شیراز واقعا دیدنی هستند. به نظرم خیلی خوب است که آدم برود شیراز و فقط بنشیند و چهره‌های هموطنانش را نگاه کند. صورت سبزه و چشم و ابروهای مشکی و موهای پیچ‌دار. و البته آن لهجه دلبرانه را بشنود. شیرازی‌ها فارسی را با یک قاشق غذاخوری دلبرانگی و مهربانی قاطی کرده‌اند و با آن کاکویی که آخر جمله‌هایشان اضافه می‌کنند و آن «او»ی زیبایی که اخر جمله‌هایشان می‌گویند، عجیب دل می‌برند.