حمایت روسیه از طرح انتقال گاز ایران به پاکستان

حنا ربانی افزود: پاکستان دارای روابط خوب و مناسب با روسیه بوده و خواستار رشد بیشتر این تعاملات در آینده است.

وی خاطرنشان کرد: دیدگاه اسلام‌آباد و مسکو درباره وضع افغانستان مشترک بوده و دو کشور خواهان به‌کارگیری راه‌حل بومی و استفاده از گفت‌وگوهای مصالحه‌جویانه برای برقراری صلح و ثبات در افغانستان هستند.طرح خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان در سال 89 بین مقامات دو کشور امضا شد و بر اساس این قرارداد از فروردین سال 1393 (2014) روزانه 750 میلیون متر مکعب گاز طی 25 سال از طریق احداث لوله از بندر عسلویه در ایران به جنوب پاکستان منتقل خواهد شد.

پیش از این شرکت گاز پروم روسیه تمایل خود برای شرکت در این طرح را در مرداد سال گذشته اعلام کرده بود. این شرکت تمایل خود برای توسعه بخش انرژی پاکستان را نیز اعلام کرده و به ساخت تاسیسات تولید برق و توسعه میدان‌های گازی کمک خواهد کرد.

در همین حال سخنگوی وزارت نفت در واکنش به قصد اتحادیه اروپا برای تحریم خرید گاز از ایران گفت: ایران در حال حاضر هیچ گازی به اتحادیه اروپا صادر نمی‌کند و تهدید به تحریم فقط یک جنگ تبلیغاتی است.

به گزارش ایرنا، علیرضا نیکزاد‌رهبر با اشاره به ذخایر عظیم گاز ایران تصریح کرد: ضرر تحریم گاز ایران بیشتر متوجه کشورهای اروپایی است ،چرا که با محروم کردن خود از دسترسی به منابع سرشار گاز ایران، وابستگی خود به سایر منابع را افزایش می‌دهند که این موضوع قدرت چانه‌زنی آنها را کاهش می‌دهد.

وی افزود: تهدید اتحادیه اروپا را فقط یک مانور تبلیغاتی می‌دانیم، زیرا افزایش وابستگی اتحادیه اروپا به منابع محدود گاز، امنیت انرژی این قاره را با مخاطره مواجه خواهد کرد.

اروپا برای تامین تقاضای روبه افزایش خود به گاز طبیعی بشدت نیازمند واردات گاز از کشورهای خارج این قاره است. هم اکنون روسیه و کشورهای شمال افریقا از جمله لیبی و الجزایر مهم‌ترین منابع تامین گاز اروپا به شمار می‌روند.اما تجربه سال‌های اخیر نشان می دهد که این دو منطقه منابع چندان مطمئنی برای اروپای بشدت وابسته به گاز طبیعی وارداتی نیست.

از این رو اروپا برای پاسخگویی به این نیاز روز افزون باید منابع جدیدی را شناسایی کند که ایران با توجه به حجم گسترده ذخایر گازی و نیز نزدیکی نسبی به بازار اروپا یکی از بهترین گزینه هاست، لذا طرح برخی سیاستمداران اروپا برای تحریم گاز ایران آن‌هم در شرایطی که هیچ گازی از ایران به این قاره صادر نمی شود بیشتر یک ژست سیاسی است و اروپا سرانجام دست تقاضا به سوی منابع سرشار گازی ایران بلند خواهد کرد.