مهارت‌های «نسل هزاره»

چارلی آزبورن، در نشریه ZDNet می‌نویسد: با گسترش جهانی فناوری کامپیوتر، شبکه‌های اجتماعی و بسترهای اینترنتی امروزه می‌توان همه کارها از مطالعه گرفته تا خرید را با رایانه انجام داد.

با این اوصاف آیا به اندازه کافی به نسل بعدی کمک می‌کنیم تا مهارت‌های خود را در این زمینه افزایش دهند؟

در سراسر جهان، مدارسی که درباره امنیت و حریم خصوصی در دنیای مجازی و محتوای آنلاین صحبت می‌کنند، بسیار اندک هستند. آیا توانسته‌ایم کودکان را در دنیای اقتصادی پیچیده دیجیتال مجهز کنیم؟

دیان دورش، رئیس موسسه نینا اسکول دیستریکت معتقد است: «بچه‌ها اینترنت را ابزاری برای ارتباط با دوستان خود می‌بینند، در حالی که نمی‌دانند همین اینترنت چطور ممکن است علیه‌شان استفاده شود.»

اگر کودکان از همین حالا متوجه خطرات نباشند، بعدها زیان‌های بزرگ‌تری در انتظارشان است.

بیش از نیمی از کارفرماها برای استخدام نیروی کار فعال از اینترنت استفاده می‌کنند. حتی چند کارفرما به دلیل حضور و فعالیت مجازی کارکنانشان، از استخدام آنها سر باز زده و حتی آنها را اخراج کرده‌اند.

نسل بعدی برای مراقبت از رفتار خود در دنیای مجازی به روش جدیدی نیاز دارد.

هشدار به کودکان و حرف نزدن آنها با غریبه‌ها، موضوع بحث نیست؛ مساله تربیت ‌آنها به‌گونه‌ای است که بدانند چه مطالبی را آنلاین منتشر کنند و چه چیز را خصوصی نگه دارند. مرزهای حریم خصوصی تغییر کرده است و نسل بعدی باید بیشتر و بیشتر از این موضوع اطلاع پیدا کند.

کودکان نسل هزاره در استفاده از فناوری خبره‌اند، اما از تاثیر آن بی‌اطلاعند. هر چند هوشمندی آنها در استفاده از فناوری بیشتر به کاربری فردی بر می‌گردد و ارتباطی با مطالعه فناوری بیرون از خانه ندارد. برای مثال شیوه استفاده از توییتر را همه بلدند، اما خیلی‌ها نمی‌دانند توییتر چطور کار می‌کند.

هر شغلی امروزه به فناوری اطلاعات نیاز دارد، از مهندس نرم‌افزار گرفته تا بلیت‌‌فروش. استفاده درست از شبکه و نرم‌افزار مهارتی است که همه آن را ندارند، این در حالی است که بسیاری از سیستم‌های آموزشی هنوز این تغییر را در ذهن ندارند. برای امن کردن وضعیت اقتصادی در آینده، باید مهارت‌های آموزشی را افزایش داد.

عنصر دیگری که در آموزش کودکان نسل بعد از قلم افتاده است، دانش اقتصادی است. این درست است که اقتصاد مقوله جالبی به نظر نمی‌رسد، اما مسلط بودن به مقوله‌های اعتبار، وام و بدهی بسیار مفیدتر از دانستن مثلثات است.

هر فردی که تحصیلات خود را تمام می‌کند، به‌احتمال زیاد در طول زندگی خود حداقل یک‌بار گرفتن وام را تجربه خواهد کرد.

افزایش هزینه زندگی، استفاده بی‌رویه از کارت اعتباری، هزینه‌های دانشگاه یا رویدادهای ناخوشایندی همچون از دست دادن شغل، باعث وامدار شدن فرد خواهد شد.

افراد جوانی که در کودکی با علم اقتصاد آشنایی نداشته‌اند، بعد از اتمام دانشگاه یا مدرسه، چند ماهی را با بدهی روبه‌رو خواهند شد و حتی در صورت پس دادن وام‌‌ها و بدهی‌ها، باز هم توانایی لازم برای اجتناب از چنین پدیده‌ای را کسب نکرده‌اند.

فرزندان واقعا نمی‌دانند که اینترنت فقط فیس‌بوک، لینکدین و توییتر نیست. استفاده شخصی از اینترنت در نسل هزاره پیشرفته است، اما این افراد به دغدغه‌های مهم‌تر از جمله حریم خصوصی اهمیتی نمی‌دهند.

محمدرضا قربانی