اعطای جوایز جشنواره قند پارسی به شاعران ونویسندگان افغان

در روز نخست همایش نشست‌هایی درباره‌ ادبیات افغانستان همراه با شعر و قصه خوانی برگزار شد و در روز دوم همایش پس از برنامه نکوداشت تلاش‌های فرهنگی و ادبی داستان نویس و پژوهشگر ادبیات عامیانه افغانستان، محمدجواد خاوری، برگزیدگان جشنواره قند پارسی و جایزه نوروز معرفی می‌شوند.

افزایش آثار، ویژگی این دوره

محمدحسین محمدی، مدیر خانه‌ ادبیات افغانستان درباره ویژگی‌های این دوره به تعداد زیاد آثار رسیده به دبیرخانه اشاره می‌کند و به «جام‌جم» می‌گوید: تعداد آثار ارسالی این دوره تقریبا رشد 50 درصدی داشته است یعنی جوانان افغانستان در سال‌های اخیر بیشتر به ادبیات پرداخته‌اند و چهره‌های جدیدی در این سال‌ها پیدا شده‌اند که دغدغه ادبیات افغانستان را دارند.

دبیر جایزه‌ قند پارسی همچنین به برگزاری این جایزه در 2 بخش شعر و داستان جوان افغانستان اشاره می‌کند که آثار شعر در 3 بخش شعر کلاسیک، شعر نو و ادبیات پایداری مورد داوری قرار گرفته‌اند و در هر بخش، رتبه‌های اول تا سوم معرفی و در بخش داستان هم با بررسی تک‌داستان‌های نویسندگان جوان افغان، اثر برگزیده، دوم و سوم معرفی می‌شود.

مهمانان و داوران

مدیر خانه‌ ادبیات افغانستان از تقی واحدی به عنوان نویسنده‌ پیشکسوت ادبیات مهاجرت افغانستان و مهمان ویژه‌ مراسم یاد می‌کند و می‌گوید: به‌‌رغم میل باطنی، نتوانستیم از نویسندگان افغان مقیم کشورهای اروپایی و آمریکایی برای حضور در مراسم پایانی جایزه دعوت کنیم، چرا که ما با محدودیت منابع مالی برای دعوت از آنها مواجه‌ بودیم.

این جشنواره با حضور چند مهمان از کشورهای افغانستان و تاجیکستان همراه است.

مومن قناعت، عبدالحمید صمد و میرزا شکورزاده، مهمانان تاجیک این مراسم‌اند و از میان شاعران جوان، وحید طلعت، فاطمه اختصاری، علیرضا لبش و محمد رفیعی مهمانان ایرانی این نشست هستند.

به گفته محمدی، محمد‌علی سپانلو، مصطفی محدثی‌خراسانی، قنبرعلی‌ تابش، حفیظ‌الله شریعتی و علی‌محمد مودب داوران بخش شعر جایزه‌ قند پارسی و بلقیس سلیمانی، حمیرا قادری و خود محمدی داوران بخش داستان این جایزه هستند.

داوری داستان‌ها

بلقیس سلیمانی، نویسنده و منتقدی است که تاکنون جایزه‌های ادبی بسیاری را داوری کرده است. هر چند این اولین دوره از جشنواره قند پارسی است که او داوری بخش داستانش را به عهده دارد، اما به گفته خودش مدت‌هاست که پیگیر ادبیات افغانستان است.

او معتقد است در این دوره آثاری که توانسته بودند خود را از تاثیر ادبیات ایران بیرون بیاورند، آثار موفقی بودند.

سلیمانی در این باره به «جام‌جم» می‌گوید: یکی از معیارهای مهم داوری‌ها هم همین نکته بود. بسیاری از داستان‌هایی که نوشته شده بود تفاوتی با داستان‌های ایرانی نداشت در صورتی که باید در زبان، فضا و موضوعات این تفاوت دیده شود.

مهاجرت، یکی از تم‌های اصلی داستان‌نویسان افغان در این چند سال بوده است اما داور بخش داستان جشنواره قند پارسی نوع مواجهه داستان نویسان افغان را با پدیده مهاجرت متفاوت می‌بیند و می‌گوید: نگاه داستان نویسان افغانستان به مهاجرت دیگر آن تلخی و سرگشتگی سابق را ندارد و حالا دیگر آنها به نوعی همزیستی رسیده‌اند.

اما وقتی از سلیمانی درباره کیفیت آثار و دغدغه‌های نویسندگان جوان افغان حاضر در این جشنواره می‌پرسم به تجربیات جدید آنها در مدرن نویسی اشاره و تصریح می‌کند: هنوز افغانستان، جامعه‌ای پر مساله و سوژه است که فکر نمی‌کردم این داستان نویسان به این سرعت سراغ مدرن نویسی بروند.

او دغدغه فرم را آفت بسیاری از آثار این دوره می‌داند و می‌گوید: داستان نویسان افغان باید برخی مبانی را تجربه کنند تا به این نوع از مدرن نویسی برسند. این نوع پیروی صرف از ادبیات موسوم به ادبیات غربی به نوعی آفت داستان‌نویسان جوان افغان شده است.