
بهترین کار در این شرایط تنها گذاشتن اوست. نباید اجازه دهید که عصبانیت او موجب برانگیختگی و عصبانیت شما شود.
در ضمن او مدتی وقت لازم دارد که بتواند با خود کنار بیاید و بر احساسات منفی خود غلبه کند. این فرصت را به او بدهید.
بلند کردن صدا و یا اقدامات دیگر هیچ کمکی به بهبود اوضاع نخواهد کرد و انگیزه را برای رفتار مناسب بعدی نیز از شما خواهد گرفت.
در این وضعیت وقتی آرام شدید بهتر است موقعیت و شیوههای احتمالی برخورد را برای فرزند دانشآموزتان توضیح دهید. برای مثال در مورد عواقب و واکنشهایی که رفتار او میتواند به دنبال داشته باشد و موجب تغییر مسیر رفتار شما یا معلم شود با وی صحبت کنید.
در مقابل میتوانید از تواناییها و استعدادهایش برای رسیدن به اهداف مطلوب صحبت کرده و او را تشویق به آرامش و اتخاذ تصمیم صحیح در مواجهه با مشکلات کنید.
در ضمن به جای اینکه بگویید چقدر از رفتار او شرمنده و ناراحت هستید در این مورد که میخواهید بدانید چه احساساتی را تجربه میکند که منجر به بروز چنین وقایعی شده از او بپرسید.
در مورد احساس خودتان نیز صحبت کنید و اینکه به او ایمان دارید و میدانید که قصد ندارد رفتارهای پرخاشگرانه و عصبی را در آینده خطمشی خود قرار دهد او را آگاه کنید.
منبع: hroniclec
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
خانمگل جام ملتهای آسیا در گفتوگو با «جامجم»:
در گفتوگوی جامجم با ناصر کنعانی سخنگوی وزارت خارجه دولت سیزدهم مطرح شد
بهمناسبت نوزدهمین سالگرد تاسیس رادیو گفتوگو با مهدی شهابتالی، مدیر این شبکه گفتوگو کردیم