رئیس یک فدراسیون ورزشی خود باید از اهالی آن ورزش باشد

و بعد افراد جدید خود را برای قرار گرفتن در راس فدراسیون موردنظرشان نامزد می کنند. به این ترتیب در آستانه زمستان و هنگامی که گرمای رقابت های مختلف ورزشی پایین آمده ، تغییر و تحول در فدراسیون های ورزشی ، داغ ترین موضوع و مساله ورزش کشور است . حالا همه منتظرند تا ببینند جای روسایی که برکنار یا به عبارتی مجبور به استعفا شده اند، چه کسانی می آیند که پشتوانه کافی داشته باشند و خوب نتیجه بگیرند و زود برکنار نشوند. نگاهی به اسامی روسای قبلی فدراسیون های کشتی ، دوومیدانی و ژیمناستیک نشان می دهد که همه آنها در رشته های خود سالها زحمت کشیده و در عرصه های قهرمانی و کارشناسی و مدیریت تجربه کسب کرده اند حالا که آنها رفته اند، انتظار همه این است که افراد قویتری بیایند. برای فدراسیونی چون دوومیدانی که خود شامل رشته های مختلف است و در عمل چندین ورزش متفاوت را دربر می گیرد، رئیس جدید باید علاوه بر داشتن قدرت مدیریت و توانمندی در جذب اعتبارات مالی و کمکهای مردمی و غیره ، این ورزش را خوب بشناسند و سالها خاک دوومیدانی را خورده باشد و با دردها و رنجهای ورزشکاران و مربیان از نزدیک آشنا باشد و براساس دانش بالا و روز خود از دوومیدانی ، بتواند برای این ورزش به طور اساسی برنامه ریزی کند و با شناخت کافی و عمیق از نیروهای باتجربه و کارآمد، آنها را به میدان کار فراخواند. اگر غیر از این باشد، هرکس در راس این فدراسیون قرار گیرد، نه تنها دوومیدانی ما را گامی به پیش نخواهد برد؛ بلکه رشته هایی که با دشواری بافته شده اند، پنبه خواهند شد. احمد گودرزی