تمرین مستمر در ارتفاع استقامت را بالا می برد

در این صورت است که بر افزایش آمادگی اندام های مختلف بدن تاثیر بسزایی خواهد داشت . نکته هایی در این باره به نظرتان می رسد. تقویت دستگاه تنفس و گردش خون هنگامی که فشار هوا و یا فشار گاز اکسیژن در ارتفاعات کاهش می یابد، فشار اکسیژن حبابچه ای نیز بدون شک کاهش خواهد یافت ؛ لذا در ارتفاعات ، کوهنوردان مجبورند برای رفع کاهش اکسیژن تنفسی ، بر تعداد تنفس خود بیفزایند. هنگامی که فشار خاصی بر روی حجم معینی از گاز افزایش یابد، حجم آن کم می شود و در عوض وقتی که درجه حرارت آن گاز بیشتر شود،بر حجم آن افزوده می شود؛ لذا در هر دو صورت ورزشهای زیر آب تحت فشار زیاد، و ورزشهای مربوط به ارتفاعات تحت فشار کم ، از اهمیت خاصی برخوردارند. صعود از ارتفاع 1524متر به بالا در نقاط کوهستانی ، موجب کاهش قدرت بدنی و قابلیت های جسمانی می شود؛ اما در اثر اسکان افراد در این نقاط، به مرور زمان عملکرد قدرتی و انجام کارهای استقامتی فرد بهبود می یابد و دستگاه تنفس و سیستم گردش خون تقویت می شود. مساله تطابق پذیری ورزشکاران با محیط جدید، در ارتباط مستقیم با میزان افزایش تهویه ریوی است که ازدیاد تعداد هموگلوبین گلبولهای قرمز خون ، دفع اوره و گاز CO2 حاصل از متابولیسم ، از طریق سیستم دستگاه گردش خون بهبود می یابد و تسریع می شود. تمرینات ورزشی به صورت استمرار در نقاط مرتفع ، باعث افزایش عملکرد کارهای قدرتی و ورزشی در سطح دریا می شود که این افزایش عملکرد، بخصوص در افراد عادی و غیرورزشکار بسیار مشهود است و بالاخره ورزشکارانی که تمرینات خود را با حداکثر شدت در این ارتفاعات انجام می دهند؛ هیچ گاه شدت تمریناتشان به حداکثر مطلوب نخواهد رسید، و ما در این مبحث موارد فوق را به صورت پایه ای و عمقی ، بررسی خواهیم کرد. تمرینات ورزشی در ارتفاعات فشار هوا در سطح دریا 76سانتی متر جیوه یا یک اتمسفر فشار است و هر چه از سطح دریا به سمت ارتفاعات صعود کنیم ، میزان فشار هوا کم می شود و از این رو، اکسیژن موجود در هوا نیز کاهش می یابد و این امر، در کاهش اکسیژن حبابچه ای دخیل است که تحت نام (هیپوکسی) یا کاهش اکسیژن در ارتفاعات مطرح می شود. لذا در این حالت با افزایش میزان تهویه ریوی و ازدیاد تعداد تنفس در ورزشکاران ، جذب گاز اکسیژن بیشتر و دفع گاز CO2 بهتر صورت می گیرد. کوهنوردان و ورزشکاران کم سابقه ، در هنگام صعود به ارتفاعات باید در جهت تطابق پذیری و عادت کردن به محیط جدید، به آرامی صعود کنند تا ظرف 3تا 4هفته در صعود به ارتفاعات بلند، ارگانیزم فیزیولوژیکی با خصوصیات محیطی جدید تطابق لازم را به دست بیاورد.