برخی دردهای خودساخته، درمان ندارد از کابوس تا سیخ شدن موها، ارمغان شیشه و کراک

متخصصان درمانگر اعتیاد میگویند برای درمان کسی که به مواد محرک "شیشه" اعتیاد پیدا میکند، داروی خاصی در دنیا وجود ندارد و داروهایی که تجویز میشود تنها به کاهش علایم ناراحتکننده بیمار کمک میکند.

کد خبر: ۱۵۶۸۷۷

"شیشه" مواد محرکی اعتیادآور و خطرناک است که به شکل کریستالهای ریز همچون شکراست و برای قاچاق، آن را در نیهای نوشابه جاسازی کرده وسر و ته آن را میبندند.
دکتر سید"محمدعلی حریرچیان" درمانگر اعتیاد میگوید قاچاقچیان و فروشندگان این مواد ادعا میکنند که "شیشه" حاوی مرفین نبوده واعتیاد آور نیست، اما واقعیت این است که شیشه ماده محرک بسیاراعتیاد آور و خطرناکی است.
دکتر حریرچیان میگوید فردی که به مصرف شیشه روی میآورد درابتدا علایمی را تجربه میکند که به طور کاذب برای او جاذبه دارد، اما سپس دچار بیخوابی کابوس و کاهش اشتها میشود.
با تداوم مصرف شیشه، تنفس و ضربان قلب افزایش مییابد و فشارخون و دمای بدن بالا میرود. فرد مصرفکننده "شیشه" تحریک پذیر و پرخاشگر میشود و احتمال دارد به هر خشونتی دست بزند.
اضطراب، گیجی، لرزش اندامها، تشنج و در آخر ایست قلبی و مرگ از جمله عوارض مصرف "شیشه" است.
مصرف مداوم و دراز مدت "شیشه" موجب سوء ظن و توهم، خشونت، کاهش شدید قوه حافظه، توهمهای شنوایی و بینایی شده و افسردگی و جنون آنی و بسیاری از اختلالات عصبی را به دنبال دارد.
مصرف شیشه ترشح دوپامین، سروتونین و نوراپینفرین را در سیناپسهای عصبی در مغز به شدت افزایش میدهد و به تحریک سلولهای مغز منجر میشود.
مصرف شیشه شخص را در وضعیتی قرار میدهد که تمایل به درمان ندارد و شاید این عارضه بدترین تاثیر این مواد محرک بر مغز باشد.
درمان اعتیاد به مصرف شیشه همچون سایر مواد مخدر مشکلترین درمان هاست.
دکتر حریرچیان میگوید: نکته اساسی این است که برای درمان اعتیاد به مواد مخدری که مرفین دارند مثل تریاک، کراک وهرویین، داروهایی مثل "متادون" و"بوپرهنورفین" را تجویز میکنیم امابرای "شیشه" داروی خاصی نداریم.
این درمانگر اعتیاد اضافه کرد دارویی که خاص درمان "شیشه" باشد در ایران و حتی خارج از کشور نداریم، بلکه داروهایی که برای درمان شیشه استفاده میشود داروهای کمکی از جمله ضداضطرابها و ضدافسردگی هاست که این داروها در کاهش علایم بیمار موثر هستند.
این متخصص و درمانگر اعتیاد گفت: فروشندگان مواد مخدر با استناد به این مطلب که علایم ناشی از محرومیت از مصرف شیشه همانند علایم ناشی از محرومیت از مرفین نیست، آن را مادهای غیراعتیاد آور معرفی میکنند.
دکتر حریرچیان خاطرنشان کرد که دردهای عضلانی، شکم درد، اسهال، عطسه، آبریزش بینی، اشکریزش و سیخ شدن موها از جمله علایم محرومیت از مواد مخدر همچون تریاک ،شیره، هرویین و "کراک مرسوم در ایران" است.
به گفته حریرچیان، کراکی که درایران عرضه میشود، هرویین تغلیظ شده است و کراک اصلیاز نوع کشیدنی، از کوکایین مشتق میشود و بسیار گران است.
حریرچیان گفت: برای درمان عوارض اعتیاد به شیشه براساس مدت و نوع و روش مصرف ممکن است که فرد نیاز به درمان دارویی به شکل بستری شدن یا سرپایی داشته باشد.
بعد از درمان اختلالات روان پزشکی بیمار باید به وسیله روان پزشک خبره مورد بررسی و درمان قرار گیرد و به دنبال آن یا همزمان آموزش خانواده، آموزش مهارتهای بهبود اولیه و پیشگیری از بازگشت و رفتار درمانی برنامه ریزی شود.
دراثر ترک اعتیاد به شیشه، فرد دچارافسردگی عصبی، خونسردی و بیعلاقگی خواب طولانی، بههم ریختگی روحی، کمی انرژی و سراسیمگی میشود که این علایم به مرور زمان برطرف خواهند شد.
پس از ترک شیشه فرد دچار نوعی ناتوانی و درماندگی و اختلال در الگوی خواب و کابوسهای شبانه میشود، تا جایی که توانایی انجام وظایف و کارهای روزمره او مختل میگردد اما فرد با مراجعه به پزشک متخصص میتواند به مرور زمان بر این حالات غلبه کند.