هفته پژوهش‌‌ فرصتی برای بیداری روح پرسشگری

پژوهش یک فعالیت دور از زندگی نیست‌‌؛ یک شیوه نگاه‌کردن است: یعنی به‌جای این‌که جهان را طبق عادت و حدس اداره کنیم، آن را با دلیل، شواهد و فهم دقیق بسازیم. امروز که به‌عنوان روز «پژوهش» نامگذاری شده، یادآور این است که هیچ پیشرفتی اتفاقی نیست‌‌؛ همه‌چیز از یک پرسش شروع می‌شود و با دنبال‌کردن آن ادامه می‌یابد.  
 
از یک سؤال تا یک تغییر واقعی
در دنیای علم، پژوهش زیربنای هر محصول، نظریه و فناوری است.بسیاری از چیزهایی که امروز بدیهی به‌نظر می‌رسند، زمانی فقط یک سؤال ساده بوده‌اند. دارویی که امروز جان بیماری را نجات می‌دهد، نتیجه سال‌ها پژوهش و تجربه و آزمون ‌و خطاست یا در حوزه آموزش، وقتی معلمان به یافته‌های پژوهشی دسترسی پیدا می‌کنند، بهتر می‌فهمند چرا برخی روش‌های تدریس مؤثرترند و چگونه می‌توانند به تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان توجه کنند. 
حتی پژوهش‌های کوچک دانشجویی هم تاثیر دارند؛ مثلا موضوعی مثل «افت انگیزه در نوجوانان» شاید یک پروژه ساده به‌نظر برسد اما نتیجه‌اش می‌تواند برنامه‌های مدارس را تغییر دهد یا پژوهش درباره «کیفیت خواب دانش‌آموزان» ممکن است باعث شود ساعات آموزشی یک منطقه اصلاح شود. پژوهش همیشه در آزمایشگاه نیست‌‌؛ گاهی در کلاس درس، درمانگاه، کارخانه یا حتی در رفتار روزمره مردم اتفاق می‌افتد. هر پرسشی که با دقت دنبال می‌شود، به یک دانسته تازه می‌رسد و هر دانسته تازه، یک امکان جدید می‌سازد. 
 
​​​​​​​نوری در مسیر تصمیم‌گیری
جامعه بدون پژوهش مثل شهری است که خیابان‌های زیادی دارد اما چراغ ندارد. مردم در آن حرکت می‌کنند اما نمی‌دانند کدام مسیر امن‌تر، کوتاه‌تر یا درست‌تر است. پژوهش‌های اجتماعی به ما کمک می‌کند تا دریابیم مردم چه خواسته‌ها و نیازهایی دارند و چه مشکلاتی باید اولویت قرار گیرند. وقتی الگوهای ترافیک مطالعه می‌شود، برنامه‌ریزی شهری دقت و کارایی بیشتری پیدا می‌کند. وقتی درباره سلامت روان نوجوانان پژوهش انجام می‌شود، مدارس به فکر برنامه‌های حمایتی می‌افتند. حتی ساختن یک پارک، مرکز خرید یا کتابخانه نیز بدون پژوهش نیازسنجی، تصمیم ناقصی خواهد بود. 
پژوهش فقط برای سیاست‌گذاران نیست‌‌؛ برای خود مردم هم ضروری است. جامعه‌ای که عادت دارد قبل از باور‌کردن یک خبر، منبعش را بررسی کند و آمارها را بفهمد، کمتر گرفتار شایعه و هیجان‌های بی‌پایه می‌شود. پژوهش به ما یاد می‌دهد که هر ادعایی را نپذیریم، هر حرفی را تکرار نکنیم و هر تصمیمی را بدون فکر اتخاذ نکنیم.