نه، به آپارتاید هسته‌ای

به گزارش جام‌جم‌آنلاین، این رویکرد را فاقد پشتوانه قانونی بین‌المللی است چرا که در ماده۴ پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای(NPT) نیز بر حق استفاده از فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای تأکید شده و هیچ‌گونه منعی برای آن وجود ندارد. تنها انحراف ساخت سلاح هسته‌ای ممنوع و خط قرمز محسوب می‌شود. بنابراین هیچ‌یک از مقررات بین‌المللی، کشورها را از دستیابی به فناوری هسته‌ای منع نمی‌کند و از این منظر، تمامی کشورها می‌توانند برای دستیابی به دانش هسته‌ای، از چرخه سوخت هسته‌ای برخوردار شوند.

پس می توان چنین نتیجه گرفت که موضع کنونی آمریکا در قبال غنی‌سازی ایران، نه تغییر موضع، بلکه ادامه سیاستی است که با هدف حفظ انحصار فناوری هسته‌ای و فشار بر ایران طراحی شده است.  پس مذاکره با چنین منطقی به معنای تسلیم شدن است و جمهوری اسلامی ایران هرگز چنین رویکردی را نخواهد پذیرفت.

دلایل اصرار آمریکا بر توقف غنی‌سازی ایران را می‌توان در چند محور کلیدی تحلیل کرد. انحصارطلبی ایالات متحده در حوزه فناوری هسته‌ای؛ دولت آمریکا به‌منظور حفظ انحصار در این حوزه، مدعی است که تعیین می‌کند کدام کشورها مجاز به داشتن چرخه سوخت هسته‌ای هستند. این رویکرد براساس پادمان‌های هسته‌ای و نگاهی تبعیض‌آمیز استوار است.

به‌عنوان مثال، رژیم اسرائیل که نه عضوNPT  است و نه عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از این قاعده مستثنی شده است اما در مورد سایر کشورها، حتی در صورت تمایل به استفاده از چرخه صلح‌آمیز سوخت هسته‌ای، موانع و بهانه‌هایی از قبیل احتمال ساخت سلاح اتمی مطرح می‌شود.

این سیاست با موازین بین‌المللی همخوانی ندارد. در مورد ایران، سیاست آمریکا مبتنی بر این است که فعالیت‌های هسته‌ای ایران به‌طور کامل متوقف شود که این امر با هیچ‌یک از موازین بین‌المللی سازگار نیست و فاقد پشتوانه قانونی است.

در این میان، نقش رژیم‌صهیونیستی در این سیاست را نبایستی نادیه گرفت. این موضوع ریشه در همان منطق آمریکایی‌ها دارد که مبتنی بر نگاهی از بالا به پایین و تحریکاتی است که رژیم‌صهیونیستی در چارچوب آپارتاید هسته‌ای به آن دامن می‌زند.

اسرائیل با داشتن ۲۰۰ کلاهک اتمی و عدم اجازه بازرسی از تأسیسات دیمونا، خود به تهدیدی برای منطقه تبدیل شده است اما آمریکا این موضوع را نادیده می‌گیرد.

مطالبه آمریکا برای توقف کامل غنی‌سازی در ایران نه تغییر موضع، بلکه ادامه سیاستی دیرینه است که ریشه در نگاه انحصارطلبانه و تبعیض‌آمیز این کشور به فناوری هسته‌ای دارد.

این رویکرد فاقد پشتوانه قانونی بین‌المللی است و با تحریکات رژیم صهیونیستی و سیاست آپارتاید هسته‌ای تقویت می‌شود. دلایل اصرار آمریکا شامل حفظ سلطه جهانی، تضعیف توانمندی علمی و بازدارندگی ایران و جلوگیری از خودکفایی این کشور در حوزه‌های انرژی، رادیوداروها و بازدارندگی اتمی مجازی است.