چه کسی به مذاکره بیشتر نیاز دارد؟

التبه برخی دیگر از سخنان ترامپ معطوف است به مدیریت فضای داخلی این کشور است به خصوص که در ساختار قدرت آمریکا طیف وسیعی از جریانات سیاسی و لابی‌ها در مورد این‌که آمریکا چگونه باید نظم جدید جهانی را بچیند، اختلاف نظر دارند.

‌اما آمریکا در مسیر تحقق امیالی، چون غنی‌سازی صفر در ایران همزمان چند خط تبلیغی علیه ایران را پی میگرد خط تحقیر که نمونه بارز آن اظهارات عوام‌فریبانه ترامپ اخیر در عربستان بود که مقایسه ناشیانه‌ای بود میان مدل توسعه ایران و عربستان. البته رئیس‌جمهور بزرگ‌ترین قدرت اقتصادی خودش به خوبی می‌داند که ایران در شرایطی که دهه‌ها تحریم را تحمل کرده است در حوزه‌های مختلف فناوری از جمله همان حوزه ساخت ساختمانی بلند مرتبه دستاورد‌های متعدد بومی داشته است و در عربستان و کشور‌هایی مورد حمایت، تمام آن برج‌ها و ساختمان‌های مشهور توسط پیمانکاران آمریکایی و اروپایی ساخته شده است و اصولا توسعه در این کشور‌ها توسعه درون‌زا نیست. 

خط دیگر آمریکایی‌ها خط منتسب کردن تروریسم به ایران و ایجاد ایران هراسی است. باید در این مورد به ترامپ و کابینه‌اش سخنان خود وی را در مبارزات انتخاباتی دور اول ریاست جمهوری‌اش که به صراحت گفت داعش را اوباما و آمریکا ایجاد کرد و روسیه و ایران با آن می‌جنگند، یادآوری کرد.

دست دادن امروز آقای ترامپ با جولانی که زمانی برای سرش ۱۰ میلیون دلار جایزه گذاشته بود یا همکاری با منافقان هم به خوبی نشان می‌دهد که چه کسی تروریست‌پرور است. 

اما به هر حال نمی‌توان از ترامپ و کابینه اش انتظار عقلانیت و صداقت داشت. ولی باید به هر حال آمریکایی‌ها بدانند که در صورت طرح اتهامات و ادامه تهدیدات و خواسته‌های نا معقول ایران میداند این مذاکرات بیشتر به نفع آمریکاست و به همان نسبت در صورت قطع مذاکرات این آمریکاست که ضرر بیشتری خواهد کرد و گزینه نظامی هم در این میان محلی از اعراب ندارد.

ضعف و تحقیر آمریکا در برابر یمن را به خوبی ناتوانی آمریکا را در اجرای تهدید نظامی نشان داد. این حقیقت‌که یمن همچنان به تل‌آویو موشک می‌زند و دونالد ترامپ با این دروغ که انصارالله دیگر کشتی‌های آمریکایی را نمی‌زند، به تهاجم بی‌فایده‌اش پایان داد این در حالی است انصارالله از ابتدا هم اصولا در حال هدف قرار دادن کشتی‌های رژیم صهیونیستی بود و نه آمریکا.

اگر آمریکا به مذاکره نیاز با ایران نداشت، هرگز ترامپ به مقام معظم رهبری نامه نمی‌نوشت و هرگز راضی به این نمی‌شد که چهار دور مذاکره کند و مذاکره‌کننده ارشدش با روسیه را مسئول مذاکره با ایران کند که همین، وزن و اهمیت توافق با ایران را نشان می‌دهد.