اینک؛ آخرالزمان!

در برابر مطالعات تمدنی معاصر برای نخستین‌بار این برداشت و دریافت توحیدی و اسلامی طرح می‌شود. زیرا پژوهشگران و باستان‌شناسان عموما زندگی انسان را آغازشده از نادانی و ناخودآگاهی و شرک می‌شمارند که با روندی تکاملی به پیچیدگی و تولید فرهنگ و دین رسیده که رنسانس اروپایی از این منظر، بزنگاه (یا نقطه عطف) تاریخی‌اش شمرده می‌شود.

نبرد باستانی

نه‌تن‌ها دعای ندبه، بلکه داده‌های روایی و قرآنی با روشنی، روند حرکتی و سیری تاریخی را دنبال می‌کند. خط پیامبران و جریان شقاوت از آغاز آفرینش در یک رویارویی بزرگ (نبرد دیرپای خیر و شر) به روند تاریخ بشر، شکل و ساختار و هویت داده است.

از خون اول، یعنی شهادت هابیل تا نقطه عطف بزرگ تاریخ، یعنی عاشورا؛ سپس نقطه اوج تاریخ، یعنی ظهور مهدوی برای کین‌گشایی آخرالزمانی و انتقام خون سیدالشهدا در این داده‌های وحیانی (ندبه، وارث، زیارت عاشورا و...) به‌عنوان خط حرکت تاریخی، مطرح و برجسته شده است.

به عبارتی، از این منظر، عاشورا همچنان جاری است و در اکنون آخرالزمانی، فقط یک واقعه تاریخ‌گذشته نیست، بلکه زنده و مستمر است و انگیزه خیزشی جهانی خواهد بود.

انتقام از ستمگران معاصر گرفته می‌شود که ادامه‌دهندگان روند ستم بر خاندان وحی هستند و روایات و داده‌های وحیانی نیز تاییدکننده این مهم است؛ مثلا سفیانی یا دجال که دشمن اصلی مهدویت است از «شجره خبیثه» ابوسفیان است.

برای شناخت جبهه حق و باطل، ذکر دو نکته لازم است؛ نگاهی به اربعین با آن جهانگیری و روشنگری‌اش می‌تواند شناخت جبهه حق را در آخرالزمان آسان سازد؛ و آنتی‌کراست یا ضدمسیح دقیقا برابرنهاد «سفیانی» است، اما به «دجال» ترجمه شده که این اشتباه از رهگذر ترجمه متن‌های مسیحی ایجاد شده است.

جرم و جنایت شجره خبیث در طول تاریخ عیان است. همکاری شجره ملعون (=بنی‌امیه) با یهود «سامری‌زاده» از دیرباز تاکنون به‌صورت پنهان و آشکار ادامه داشته و از آنجا که صهیونیست‌ها و یهودیان همگرا با آن‌ها وارثان سامری هستند، نقش مؤثر و محوری این یهودیان در رویارویی‌های آخرالزمانی از مهم‌ترین نکات این بررسی و تحقیق خواهد بود.

مهم این‌که برخلاف تفسیر‌های صهیونیست‌مسیحیان، فضای حوادث پس از ظهور اصلا جنگی و جهانگیر نیست، بلکه درگیری موعود با مستکبرانی اندکی خواهد بود.

بنی‌امیه (=شجره خبیثه) و یهود چونان دو روی یک سکه هستند و سفیانی، نماینده آخرالزمانی این‌ها (=بنی‌امیه و صهیونیست‌ها) است.

 همکاری این‌دو با ترور امام علی (ع) تا راه‌اندازی واقعه عاشورا به اوجی دیگر رسید و همچنان با ترور جانشینان بلافصل پیامبر ادامه یافت و این جبهه استکباری در طول تاریخ کوشید تا روند رخداد‌ها را به گونه‌ای طراحی و مدیریت کند که جریان تاریخ و فرجام آن به نفع خودش باشد.

اما قرآن در سوره اسرا فرموده: بنی‌اسرائیل [در آخرالزمان]دوبار در زمین به تباهی می‌پردازند و هربار از سوی مردمی سلحشور، مومن و برگزیده خدا در خانه‌ها و سرزمین خود سرکوب می‌شوند.

در روایت‌های ما، برتری‌جویی بیش‌از اندازه یهود همانا ترور امام علی و راه‌اندازی واقعه کربلا دانسته شده که البته این تاویل برای نشان‌دادن راست از ناراست و کافر از مومن بیان‌شده، اگرنه تباهی بزرگی که قرآن فرموده به دوران آخرالزمان اشاره دارد.

بی‌هیچ گمانی ایرانیان بنا به داده‌های اسلامی، توراتی و انجیلی، قیام‌کنندگانی‌اند که خیزش‌شان به حوادث متصل با ظهور موعود نهایی می‌انجامد و ایرانیان از زمینه‌سازان ظهور و کمک‌کاران موعود آسمانی هستند. انقلاب اسلامی اگر با پشتکار به آرمان‌هایش جامه عمل بپوشاند، بی‌شک همان خیزش آخرالزمانی مردمان فارس است.

فراموش نکنیم که تاریخ بشر را عامدانه، مورخان و باستان‌شناسان (که عمدتا یهودی‌اند) درهم‌برهم و بی‌هدف و اتفاقی شمرده‌اند.

تاریخ، اما در نگاه اهل توحید (قرآن و ثقلش: خاندان پیامبر) آغاز و اوج پایانی دارد که در چارچوب «سنت»‌های الهی رخ می‌دهد و دارای طرحی کلی و اندیشیده‌شده است. بحثی مفصل که در ادامه خواهدآمد.