جایگاه متزلزل جواد

با اتفاقاتی که در فصل نقل و انتقالات تابستانی افتاد، هواداران استقلال انتظار داشتند که تیم‌شان با صلابت و قدرت بیشتری پا به بازی‌های این فصل بگذارد.  از اواخر فصل پیش بود که دیگر خبری از علی خطیر در این باشگاه نیست. از لحاظ جذب بازیکنان جدید نیز استقلال آنقدر بازیکن گرفته که برای بازی دادن به آنها مجبور به فسخ قرارداد با بازیکنان قدیمی‌اش شده است. اما آنچه که هواداران استقلال طی سه هفته ابتدایی لیگ از نکونام و تیمش دیده‌اند، با انتظارات‌شان فرسنگ‌ها فاصله دارد. استقلال در حالی بعد از سه بازی چهار امتیاز کسب کرده که هنوز مقابل هیچ کدام از رقبای مدعی قهرمانی قرار نگرفته است. هفته اول مقابل شمس‌آذری به پیروزی رسید که هنوز تیمش کامل نشده است. در هفته دوم مقابل ملوان به لطف دو پنالتی به مساوی رسید و هفته سوم مقابل تیم استقلال خوزستان شکست خورد که آخرین بردش مقابل آبی‌های تهران به حدود ۷ سال پیش بر می‌گردد.  با توجه به حواشی قبل از بازی‌، انتظار می‌رفت شاگردان نکونام بازی سختی در ورزشگاه غدیر اهواز داشته باشند. اما آنچه که در بیشتر دقایق بازی استقلال به چشم آمد، همان تاکتیکی بود که مدت‌‌هاست مورد انتقاد هواداران این تیم قرار گرفته است. تیم نکونام با جذب هافبک‌های هجومی همچون اسلامی، کاکوتا و اندونگ اما باز هم تمام راهکارش برای حمله به دروازه حریفان استفاده از سانترهای بلندی است که از جناحین ارسال می‌کند.  نکته دیگر در مورد استقلال در همین سه بازی ابتدایی این است که خیلی راحت گل دریافت می‌کند. بعد از گل خوردن از شمس آذر و ملوان، استقلال مقابل تیمی گل خورد که در ۱۸۰ دقیقه قبل هیچ گل نزده بود. این شرایط و اوضاع دست به دست هم داد تا اولین باخت این فصل استقلال با حواشی روی سکوها همراه شود. بعد از دریافت گل، شعارهای « حیا کن رها کن» به قدری بلند بود که صدایش از تلویزیون هم شنیده می‌شد. اما بدون شک سخت‌ترین لحظه برای جواد نکونام، موقعی بود که از روی سکوها فرهاد مجیدی را صدا زدند.  حالا نکونام بیشتر از هر زمانی می‌داند که فرصت زیادی برای اشتباه کردن ندارد. تیم استقلال حالا به تعطیلات دو هفته‌ای رفته و بعد از آن باید به مصاف مس رفسنجان برود؛ تیمی که سال گذشته هم استقلال را از جام حذفی کنار زد و هم در روزهای کورس قهرمانی، یک مساوی از آبی‌ها در ورزشگاه آزادی گرفت. اگر بعد از این دو هفته شیوه بازی کردن تیم نکونام عوض نشود، شاید این بار نه از روی سکوها بلکه از راهروهای هلدینگ صدای پای آمدن جانشینش را بشنود.