وضعیت هولناک اسیران فلسطینی از زبان پزشک صهیونیست

به گزارش جام جم آنلاین، یک پزشک صهیونیست که پیشتر در زندان صحرایی و بسیار بدنام «سدی تیمان» مشغول به کار بوده در شهادت‌نامه خود از تجربه‌اش در این بازداشتگاه نوشته و روزنامه هاآرتس نیز امروز جمعه آن را منتشر کرده است: در زمستان گذشته به مرکز درمانی سدی تیمان رفتم. در یکی از چادر‌های این درمانگاه حداکثر ۲۰ بیمار بود که همگی به تخت‌های فولادی بسیار قدیمی بسته شده بودند. همگی آن‌ها در حالی‌که چشم‌های‌شان بسته بود هشیار بودند.

او افزود: بیماران در وضعیت‌های مختلفی قرار داشتند. برخی از آن‌ها تازه از اتاق عمل خارج شده بودند و بسیاری از آن‌ها با گلوله جنگی مجروح شده بودند، مثلا یکی از آن‌ها چند ساعت قبل در غزه به ضرب گلوله مجروح شده بود.

این پزشک افزود: هر پزشکی می‌داند که چنین شخصی در درجه اول باید در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شود و سپس به بخش منتقل گردد. در این‌صورت است که مراحل بهبودش آغاز می‌شود، اما برای این بیمار تنها دو ساعت پس از بستری اجازه مرخصی صادر شد. من مخالف این کار هستم. چنین بیمارانی در بیمارستان‌های دیگر در بخش مراقبت‌های ویژه بستری‌اند و این مسئله بسیار بدیهی است.

تجاوزات و نقض حقوق بشر

پیشتر گزارش‌هایی درباره شکنجه، قتل، تجاوز جنسی و سایر موارد نقض حقوق بشر علیه اسرای فلسطینی در بازداشتگاه سدی تیمان منتشر شده بود که دادگاه عالی رژیم صهیونیستی در حال بررسی دادخواست ارائه شده از سوی ۵ سازمان مدافع حقوق بشر اسرائیلی است که خواستار تعطیلی فوری آن هستند.

این پزشک صهیونیست ادامه داد: یک بیمار دیگر هم دچار عفونت خون بود که در شرایط بحرانی قرار داشت و حتی طبق پروتکل نمی‌بایست آنجا باشد، می‌بایست بیمارانی که وضعشان با ثبات است در بیمارستان سدی تیمان بستری شوند، اما او آنجا بود و گفتند هیچ جایگزینی وجود ندارد.

او خاطرنشان کرد: گذشته از این که هیچ جراحی در آنجا وجود نداشت، که در چنین مکانی غیرقابل تصور است، تیم پزشکی بسیار حرفه‌ای بود، همه واقعاً تلاش کردند، اما دستگیر کردن شخص بدون اینکه اجازه حرکت به او بدهند آنهم با چشم بسته، برهنه و در وسط بیابان، کمتر از شکنجه نیست.

وی گفت: راه‌هایی برای بدرفتاری یا حتی شکنجه کردن فرد وجود دارد بدون اینکه سیگار را بر روی بدنش خاموش کنید، مثلا او را به شکلی نگه دارید که قادر به دیدن یا حرکت یا صحبت کردن نباشد آنهم برای یک هفته، ۱۰ روز یا یک ماه. این کمتر از شکنجه نیست، یا پا‌های شخصی را ببندید که دو روز است خونریزی معده دارد؟