حملاتی با مصرف داخلی

در چنین شرایطی طبیعتا فشار بر مجموعه آمریکا و اروپا بسیار بالاست و زیرمجموعه‌های آن‌ها انتظار دارند که شاهد یک بروز و ظهور خاصی از آمریکا و اروپا باشند و بتوانند به‌نوعی، قضایای جنگ اخیر را حل کنند یا ضربات محور مقاومت را مهار کنند، اما کشور‌های غربی قادر به انجام هیچ‌یک از این دو کار نبودند.

همین مساله آمریکا و اروپا را به این فکر انداخت که برای برآوردن انتظارات هم‌پیمانان‌شان دست به اقدامات نمایشی بزنند و با قدرت‌نمایی نمایشی، یک بروز و ظهور ساختگی از خود نشان دهند. البته تجربه یکی، دو دهه گذشته نشان داده که این‌گونه قدرت‌نمایی‌های آن‌ها در منطقه، نتیجه‌ای نداشته که نمونه آن را در اشغال عراق مشاهده کردیم و دیدیم که نهایتا حضور آن‌ها در عراق به کجا رسید یا سایر مواردی که در منطقه شاهد بودیم؛ از جمله اشغال افغانستان که با خروج خفت‌بار آمریکا همراه بود، ولی با وجود چنین تجربه‌هایی، آمریکا و کشور‌های غربی برای مصارف داخلی خود نیازمند چنین اقدامات نمایشی هستند، زیرا دولت آمریکا به‌شدت در داخل تحت فشار است و جمهوری‌خواهان به‌شدت از بایدن انتقاد دارند که چرا نمی‌تواند مانع از حضور پرقدرت محور مقاومت در تحولات منطقه شود، زیرا ادامه این روند نهایتا به خروج اجباری آمریکا از منطقه منتهی خواهد شد و طبعا نفوذ مجموعه غرب در منطقه نیز کاهش پیدا می‌کند که این مساله قطعا برای غرب قابل تحمل نیست؛ بنابراین در روز‌های گذشته آمریکا با برخی دیگر از کشور‌ها از جمله انگلیس دست به اقداماتی زدند که بگویند ما هنوز هستیم و می‌توانیم عملیات کنیم و دیگران باید حضور ما را در محاسبات خود لحاظ کنند. آن‌ها می‌خواهند بگویند که همچنان به پشتیبانی از رژیم صهیونیستی ادامه می‌دهند و از وارد شدن ضربات بیشتر به این رژیم جلوگیری می‌کنند؛ بنابراین می‌توان پیش‌بینی کرد که باز هم شاهد این‌گونه اقدامات نمایشی بی‌حاصل در روز‌های آینده خواهیم بود. اما این‌گونه اقدامات، قطعا برای غرب و آمریکا، منافع جدی دربر نخواهد داشت، زیرا جریان مقاومت امتحان خودش را در دو دهه گذشته پس داده و نمونه روشن آن، حضور پرقدرت مقاومت یمن در تحولات اخیر است که خیلی از واقعیت‌ها را برای جهانیان روشن کرد.

در چند سال گذشته شاهد بودیم که مجموعه‌ای از کشور‌ها از جمله آمریکا، انگلیس و عربستان به همراهی رژیم صهیونیستی هرچه داشتند برای تسلیم مردم یمن به کار گرفتند، اما نتوانستند کاری کنند و اکنون نیز که دیگر وضعیت کاملا تغییر کرده است. در قضیه افغانستان، لبنان و عراق نیز شاهد وضعیت مشابهی بودیم؛ بنابراین می‌توان گفت اگر در روز‌های آینده باز هم شاهد اقدامات نمایشی کشور‌های غربی و آمریکا باشیم، عملا شاهد ضربه‌های کاری‌تری از سوی محور مقاومت خواهیم بود تا ثابت شود محور مقاومت همچنان در مقابل غرب ایستادگی دارد و تسلیم نمی‌شود.

از سوی دیگر باید گفت آمریکایی‌ها در ویتنام، عراق و افغانستان، اقداماتی به‌مراتب وسیع‌تر از آنچه این روز‌ها در حال انجام هستند، انجام دادند، اما شکست خوردند؛ آن هم شکست‌های مفتضحانه‌ای که درتاریخ ثبت شده است. شکست آن‌ها در ویتنام، ننگین‌ترین شکستی بود که یک قدرت بزرگ در طول تاریخ خورده وبعدازآن هم درعراق و افغانستان شاهد شکست‌های مفتضحانه آمریکا بودیم؛ بنابراین انجام چنین اقداماتی از جانب آن‌ها در مقطع فعلی، موضوع خیلی عجیب‌وغریبی نیست ونتیجه خاصی نخواهد داشت و نتیجه‌ای از آن نخواهند گرفت.

البته آن‌ها برای مصارف داخلی وتاثیرگذاری بر افکارعمومی پس از شلیک هر موشک، دست به تبلیغات گسترده می‌زنند و وانمود می‌کنند که افکار عمومی مرعوب شود، اما واقعیت این است که این حملات، اثرگذاری خاصی بر تحولات ندارد.