شورش در شورای جنگ

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی همچنان در تلاش برای جلب نظر اعضای شورای جنگ با برگزاری کنفرانس مطبوعاتی مشترک است، آن هم پس از ناکامی چندی پیش در برگزاری کنفرانس مطبوعاتی واحد. ناتوانی نتانیاهو نشان‌دهنده شکاف عمیق در داخل شورای جنگ رژیم صهیونیستی از سویی و نفوذ و تأثیر این اختلافات در میدان از سوی دیگر است. آنها حتی نتوانسته‌اند در برابر راهبرد «وحدت میدان‌ها»ی مقاومت وحدت داخلی خود را نشان دهند و در ظاهر چیزی می‌گویند، ولی در باطن و رسمی دچار اختلافات واقعی هستند که مشخص نیست چه زمانی بر آن غلبه یابند. سخنگوی ارتش رژیم اشغالگر قدس اعتراف کرده است، عملیات نظامی در شمال غزه همچنان به اهداف خود دست نیافته و این در حالی است که ارتش صهیونیستی ۷۰درصد تانک‌ها و خودروهای زرهی خود را از شمال غزه به سمت خان یونس عقب کشانده است. این عقب‌نشینی همزمان با ادامه کشتارها در دیرالبلح، خان یونس و الشجاعیه اعتراف به سردرگمی صهیونیست در عرصه میدانی است و آن را می‌توان از تزلزل در شاکله نظامی رژیم صهیونیستی درک کرد. دیگر از افسانه شکست ناپذیری صهیونیست‌ها خبری نیست و مقاومت نقش فزاینده‌ای در مدیریت جنگ دارد.
راز مدیریت جنگ مقاومت برابر صهیونیست‌ها در خیابان‌های شنی غزه کجاست؟ آیا این محصول عقیم ماندن شاکله طرح‌های نظامی رژیم صهیونیستی یا تناقض‌گویی رهبران صهیونیست و شاید آمریکاست؟
جامعه جهانی و حتی صهیونیست‌ها پذیرفته‌اند هر قتل‌عام وحشیانه جدید تأثیر مستقیمی بر تداوم بحران در مدیریت جنگ دارد. همه بحران‌های موجود در سرزمین‌های اشغالی اساسا ناشی از شکاف عمیق در شورای جنگ تل آویو است که در شکاف سیاسی و شاید ایدئولوژیک قبل از ۷ اکتبر ریشه دارد. شکست راهبردی رژیم صهیونیستی با هر متر بیشتر فرو‌رفتن تانک‌هایش در خیابان‌های غزه عمیق‌تر می‌شود، حتی زمانی که درگیری‌ها علیه مقاومت افزایش یابد، آنها قادرند هرروز ده‌ها تجهیزات صهیونیستی نابود ‌کنند، چه این‌که تل‌آویو موفق شود تعداد جانباختگان خود را پنهان کند یا مجبور به سرپوش گذاشتن بر آن شود. شاهد بودیم که روز سه‌شنبه آنها به کشته شدن هفت افسر و نظامی خود اعتراف کردند. گسترش شکاف میان اعضا و رؤسای حزب لیکود پس از گمانه‌زنی‌ها درباره واقعیت‌های تلخ میدانی به واقعیت تبدیل شد. وقتی یوآو گالانت، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در کنفرانس مطبوعاتی از پیوستن خود به نتانیاهو خودداری کرد، وضعیت بنی‌گانتز مشخص است. گالانت ذی‌نفع اصلی افزایش شکاف است؛ آن هم زمانی که نظرسنجی‌های داخلی رژیم صهیونیستی حاکی از حمایت اکثریت مردم از بنی‌گانتز است. هرچه از۷اکتبر بیشتر می‌گذرد، رژیم صهیونیستی احساس خطر بیشتری در زمینه نابودی می‌کند. هرچند توانسته‌اند انسجام عمومی را حفظ کنند اما کابینه جنگ شکست خورده، زیرا نتوانسته خانواده‌های اسیران غزه را در زمینه برنامه‌هایش به‌ویژه پس از پایان مرحله نخست جنگ قانع کند. هرج و مرج وقتی بیشتر شد که نتانیاهو به این خانواده‌ها درباره ناتوانی‌اش نسبت به بازگرداندن اسیران‌شان گفت.
نتانیاهو در حالی به خانواده‌های اسیران غزه پشت می‌کند که دامنه اختلافاتش با اعضای شورای جنگ هر لحظه بیشتر می‌شود. آنها در جلسه اخیر خود درباره همه چیز صحبت کردند، جز دو موضوع اصلی، نخستین مورد مربوط به ورود مواد غذایی و تجهیزات پزشکی به غزه به درخواست آمریکا و دومی، درخواست ساختار امنیتی رژیم صهیونیستی بود تا کارگران فلسطینی از کرانه باختری برای کار در داخل غزه بیایند. نتانیاهو تصمیم‌گیری درباره این دو موضوع را به جلسه کابینه‌اش موکول کرد؛ گویی دلقک‌های صهیونیسم را بر ارکان شورای جنگ ترجیح می‌دهد و با این کار بر طبل اختلافات کوبید. افزایش اختلافات بر سر موضوعات اساسی در حالی است که ارتش رژیم صهیونیستی اعلام می‌کند، زیر شدیدترین نبردها از زمان آغاز جنگ قرار دارد. 
این نشان می‌دهد گزینه‌های موجود در حال محدود شدن است به‌ویژه این‌که ارتش اکنون در حال حاضر به ادعای خود مجبور است در داخل جبلیه فعالیت کند و نمی‌تواند وارد مرحله سوم حمله زمینی شود. علاوه بر این، منابعی از آمریکا که می‌گویند رژیم صهیونیستی برای غلبه بر مقاومت حماس می‌خواهد تونل‌ها را به آب ببندد، شبیه داستان‌های علمی ـــ تخیلی است. آنها اعتراف می‌کنند آنچه نیروهای زمینی با آن مواجه‌اند، شهرها و نه‌فقط تونل‌های پیچیده زیرزمینی است. رژیم صهیونیستی همچنان بدون راهبردی قانع کننده فقط به خانواده‌های اسیران صهیونیست وعده آینده می‌دهد. آمریکایی‌ها نیز صبح و عصر اعلام می‌کنند، با تل‌آویو به‌ویژه بر سر ادامه کشتار صدها غیرنظامی فلسطینی اختلاف نظر دارند. با وجود این، از آنجا که نتانیاهو دیگر نمی‌تواند مانند همیشه تعصب شخصی خود را پنهان کند، شورای جنگ رژیم صهیونیستی در خطر فروپاشی قرار دارد، به‌ویژه اگر حرکت اعتراضی خانواده‌های اسیران صهیونیست در غزه تشدید شود که فرصت مضاعفی برای مخالفان خاموش این رژیم فراهم می‌کند.