سکوی افتخار مادری

۲۵ مدال که ۹ تای آن به رنگ طلا بود. کاروان کشورمان مثل روز نخست، در روز دوم هم بعد از چین میزبان، بهترین بودند و با ۱۷ مدال طلا، ۱۹ نقره و ۱۱ برنز، بالاتر از ازبکستان و ژاپن رده دوم جدولی مدالی را برای خود حفظ کردند. 

نقره بر گردن آوش

۹ طلای دیگر از کاروان ایران در روز دوم بازی‌های پارآسیایی هانگژو خوشحال مان کرد، اما نقره ساره جوانمردی در پاراتیراندازی تپانچه ۱۰ متر، بیشتر از آن مدال‌های طلا مورد توجه قرار گرفت. از پیش از اعزام کاروان «فرزندان ایران» همه از آوش سه ماهه حرف می‌زدند، فرزند ساره جوانمردی که در آغوش مادرش در مراسم بدرقه کاروان حضور داشت. اما این نوزاد ۳ ماهه نمی‌دانست قرار است کوچکترین عضو کاروان ایران در سفر به هانگژو باشد. آوش دیروز در همان آغوش گرم مادر، با لباسی منقش به پرچم ایران، روی سکوی بازی‌های آسیایی رفت تا آنجا با مدال نقره‌ای که ساره جوانمردی به گردن او می‎اندازد، تبدیل شود به سوژه داغ عکاسان و خبرنگاران حاضر در هانگژو. ساره جوانمردی پس از کسب مدال نقره بازی‌های پارآسیایی و انداختن آن بر گردن فرزند سه ماهه اش گفت: کسب این مدال را به همه مردم ایران تبریک می‌گویم. من در دوره قبل بازی‌های پارآسیایی دو مدال طلا کسب کردم اما امسال فقط توانستم یک نقره به دست آورم و خیلی خوشحالم چون فقط ۱۴ جلسه تمرین مرا به این مسابقه رساند و امیدی به کسب مدال نداشتم اما خدا به من کمک کرد به خاطر آوش پسرم دست پر برگردم. شرایط سخت بارداری و بعد از زایمان و نداشتن تمرین مرا منقلب کرده بود و نمی‌دانستم در بازی‌های پارآسیایی شرکت کنم یا نه. تصمیم سختی بود، اما با اطمینان و کمک همسرم در مسابقات شرکت کردم و مزد همه این تلاش‌ها را گرفتم.
وی با اشاره به لباس ویژه مراسم اهدای مدال فرزندش ادامه داد: برای آوش لباس مزین به پرچم ایران سفارش دادیم و امیدوارم در آینده بتواند جای پدر و مادرش را بگیرد و یک قهرمان دوست‌داشتنی برای مردمش باشد. باور کنید اگر آوش کنارم نبود اصلا در بازی‌های پارآسیایی شرکت نمی‌کردم. دلیل حضور من در این بازی‌ها فقط به خاطر حضور فرزندم است. سخت بود نوزاد سه‌ماهه را در مسیر سخت و طولانی آوردن و شب بیداری برای نگه داشتن او اما فکر می‌کنم به من انگیزه مضاعفی داد تا بتوانم همه چیز را هماهنگ کنم. جوانمردی در پایان گفت: من مدال اصلی را در آغوشم دارم اما خوشحالم که در بازی‌های پارآسیایی هم صاحب مدال شدم و با مدال به ایران برمی‌گردم.