جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان سالهاست باعث شکلگیری این رسم و سنت نیکو شده و به یکی از نیازهای اساسی کودکان و نوجوانان این سرزمین درزمینه سینما پاسخ میدهد اما اگر هیاهو و زرق و برق این ضیافت شیرین را کنار بزنیم و بخواهیم فنیتر و تحلیلیتر به ماجرا نگاه کنیم، چندان خبرهای خوشی نداریم، از افت کیفی جشنواره نسبت به گذشته که حتی مرور اجمالی آن نشان میدهد از چه فیلمها و فیلمسازان بزرگ و نام آشنایی به وضعیت گمنامی اکنون رسیدهایم تا وجود بخش بیثمر و رفع تکلیفی بینالملل در این رویداد. باز هم در این زمینه میتوان به گذشته و سالهای دور ارجاع داد و با مرور فیلمها و اسامی شاخص مهمانان و داوران غبطه خورد.
در فراخوان منتشر شده سی و پنجمین جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، از عنوان بینالمللی استفاده شده اما در خود بندهای جشنواره بهصراحت و با جزئیات از فیلمهای مرتبط در این زمینه سخنی به میان نیامده و فقط در بخش ب (جنبی) (جشنواره جشنوارهها) و ۲ (مرور آثار برجسته ایرانی یا خارجی) اشارهای کلی شده است.
اوضاع در کاتالوگ (فیلمشناخت) جشنواره کمی بهتر است و میتوان رد و نشانی از فیلمهای بخش بینالملل یافت، از شناسنامه اعضای ستاد در بخش بینالملل که به سمتهایی چون مسئول تامین فیلمهای خارجی، پشتیبانی بینالملل، مترجم کارگاههای آموزشی بینالملل، مسئول داوران کودک و نوجوان بینالملل، مترجم عربی نشریه روزانه، مسئول داوران بخش فیلمهای بلند و کوتاه بینالملل، مسئول تامین مواد تبلیغاتی فیلمهای خارجی و داوران سیفژ تا دیدن اسامی چند فیلم و داور خارجی.
اما همه این هیاهو، کم و بیش فقط روی کاغذ به چشم میخورد و در عمل و در اجرا و در زمان برگزاری، نشان چندانی از جهانی و بینالمللی بودن آن نیست، چه در سالنهای نمایش فیلم، چه در سایت جشنواره(که در روز دوم یک خبر پیرامون بخش بین الملل منتشر کرد)، چه در اخبار و نشریه روزانه، چه در جدول نمایش فیلم و اگر هم چیزی بهسختی باشد و یافت شود، قابل عرض نیست و هیچ وزن و اعتباری ندارد. یعنی جشنوارهای با قدمت ۳۵ساله با اعتبار بینالمللی، هیچ طرح و برنامهریزی و نقشه راهی برای جهانی شدن ندارد و همه اظهارات مدیریتی و رسانهای آن دراین خصوص، هیاهوی بسیار برای هیچ به نظر میرسد، بماند که در بخش ملی و داخلی هم اوضاع این جشنواره چندان روبهراه و مساعد نیست، جشنواره هنوز جدول اجرایی ندارد و روز به روز فیلمهای جشنواره اعلام و پخش میشوند.
بنیاد سینمایی فارابی بهعنوان بازوی اجرایی سازمان سینمایی در امور بینالملل که در این چند وقت اخیر در میدان جهانی و جشنوارههای معتبر عرصه را به رقبا واگذار کرده است، حالا بهعنوان متولی جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان هم بهخوبی عمل نکرده و در رعایت بدیهیات و برگزاری یک جشنواره تراز جهانی در حوزه کودک و نوجوان هم عملکرد ناموفقی دارد.
سی و پنجمین دوره برگزاری هرجشنوارهای با عنوان بینالمللی باید نشان از رشد و تثبیت جایگاه آن داشته باشد و باید به جز موفقیت و تاثیرگذاری داخلی در سطح منطقهای و جهانی هم از اعتبار برخوردار باشد.
آیا جز مدیران جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان و فارابی، شخص دیگری موافق حصول نتایج و دستاوردهای مثبت در این دو بخش است؟
بازگشت ترامپ به کاخ سفید چه تاثیری بر سیاستهای آمریکا در قبال ایران دارد؟
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
رضا جباری: درگفتوگو با «جام جم»:
بهتاش فریبا در گفتوگو با جامجم: