استانداردهای دوگانه غرب

درخصوص فرمایشات ارزشمند رهبر معظم انقلاب، نکات مهمی وجود دارد که لازم است مورد توجه و تحلیل قرار گیرد: نخستین نکته، مربوط به احساس خطر دشمنان اسلام نسبت به آموزههای قرآن کریم و قدرت انسانسازی، جامعهسازی و جهانسازی آن است. در گفتمان و مسلکی که از تعالیم این کتاب آسمانی استنباط میشود، تسلیمپذیری در برابر ظلم، انفعال در برابر بیاخلاقی، عدول از الگوهای فطری و انسانی، تقسیم جهان براساس فقیر و غنی و... مفهوم و مصداقی ندارد. به عبارت بهتر، قرآن کریم سندی بیهمتا در جهان محسوب میشود که نهتنها روشهای سلطهگری، بلکه اصل سلطه و ستم را به چالش میکشد. در طول دههها و سالهای پس از پایان جنگ جهانی دوم، مقامات غربی و رژیم اشغالگر قدس تلاش زیادی در جهت سلطه بر افکار عمومی و کالبد و روح کشورها و دولتها صورت دادند اما تبلور گفتمان قرآنی که جلوهای از خود را در جریان انقلاب اسلامی و شکلگیری جبهه مقاومت نشان داد، مانع از تکمیل این نقشه شوم گردید. قرآن کریم، منبع اصلی و تنها مصدر مواجهه با جنگ شناختی، اجتماعی، فرهنگی، امنیتی و نظامی دشمنان محسوب میشود. مدارای دستگاههای امنیتی غربی با اسلامستیزان و تقویت آنها به عناوین مختلف، درراستای همین کینه وخشم آنها نسبت به ماهیت قرآن کریم صورت میگیرد. اساسا اسلامستیزی سیستماتیک در غرب، دلیلی جز این ندارد. دومین نکته، مربوط به تعارضات هدفمند و استانداردهای دوگانه در غرب بر سر توهین به ارزشهاست. در این منظومه آزاردهنده، انتقاد از صهیونیسم و ماهیت ظالمانه، اشغالگرایانه و دهشتناک آن به مثابه یهودستیزی یاد میشود و به امری ضروری و مورد وفاق سوسیالدموکراتها و محافظهکاران اروپایی تبدیل میگردد! تا جایی که، دستگاههای تبلیغاتی و دولتی غرب صراحتا یک مسلک اشغالگرایانه را تبدیل به یک خطقرمز خود میکنند! در مقابل، توهین به آخرین کتاب آسمانی که دعوت به خردورزی، عدالت و نوعدوستی میکند و قاعدتا باید یک خط قرمز غیرقابل انکار و مطلق محسوب گردد، تبدیل به امری مباح کرده و تفاسیر وارونه و عامدانه ازقوانین مدنی و شهروندی راجایگزین این ممنوعیت ذاتی میکند. این تعارض، نه برخاسته ازسردرگمی غرب و نهمنبعث از یک روندطبیعی در غرب است: این تعارض، سازمانیافته و طراحیشده است. نکته آخر، به مدیریت و بازیگردانی روند اسلامستیزی سیستماتیک در غرب توسط صهیونیستها بازمیگردد. لابیهای صهیونیستی در پارلمانها، مراکز دولتی تصمیمگیر، اتاقهای فکر، سازمانهای غیردولتی و حتی دانشگاهها در غرب طی سالهای اخیر کارکرد پنهان خود را تبدیل به کارکردی آشکار ساخته و رسما درصدد تغییر زیست فرهنگی-اجتماعی شهروندان غربی با هدایت لابیهای قدرت در این کشورها هستند. به تعبیر اخیر رهبرمعظم انقلاب، تن دادن دستگاههای امنیتی و دولتی غرب به این بازیگردانی مصداق همان قمار سراسر باختی خواهد بود که هزینههای هنگفت آن در ابعاد گوناگون گریبانگیر مهرههای این بازی خطرناک خواهد شد...