شیوه جدید خنداندن

کمدی آیتمی که یکی از انواع ساخت نمایش‌های کمدی در قالب تلویزیون است، سال‌‌ها در ایران پررونق بود و حتی بیشتر از کمدی‌های دنباله‌دار ــ چه میان مخاطبان و چه میان سازندگان آثار ــ طرفدار داشت.

این سریال‌ها در زمان اوج خود در سیما پس از انقلاب با مجموعه‌های آیتمی چون ساعت خوش، نوروز ۷۲ و... شناخته شد. بعد از آن هم با مجموعه‌هایی ادامه داشت که ضمن یک خط قصه واحد و بازیگران ثابت، آیتم‎هایی را در دل خود جای داده بودند و متناسب با موضوع هر قسمت با یک تم خاص روی آنتن می‌رفتند. پس از مدتی بسیاری از کارگردانان سرشناس آیتم‌ساز از این کار فاصله گرفتند و سراغ کمدی‌های داستانی رفتند، البته این دوری هم پس از چند سال پایان گرفت و حالا چند سالی می‌شود که دوباره این نوع کمدی را در آنتن می‌بینیم. مجموعه‌هایی که می‌توان گفت با «خنده‌بازار» در شبکه سه سیما رونق گرفت اما در ادامه، به‌خصوص شبکه نسیم که رسالتش نشاط و سرگرمی است، تعداد بیشتری از این مجموعه‌ها را به آنتن رساند که معمولا گروه مشترکی از بازیگران را هم دارند. «دست‌انداز» یکی از این سریال‌ها بود که سال‌های اخیر روی آنتن رفت و پس از آن هم می‌توان به «طنزستان» اشاره کرد که این روزها فصل دوم آن با عنوان جورچین راهی آنتن شده است. زیاد شنیده‌ایم که خنداندن مخاطبان ایرانی سخت است. با این پیش‌فرض ساخت مجموعه آیتمی که در یک روایت کوتاه باید نقطه آغاز، اوج و پایان داشته باشد و در فرصتی اندک موقعیت نمایشی ایجاد کند که لبخند به لب بینندگان بیاورد، دشوارتر به نظر می‌رسد چون معمولا خلق چندین موقعیت‌ کمدی حول یک موضوع نیاز به خلاقیت افزون‌تری دارد. البته «جورچین» شیوه تازه‌ای را به کار بسته است و ضمن آیتمی‌بودن، یک خط واحد قصه را پی می‌گیرد که تا امروز کمتر با این سبک و سیاق، مجموعه آیتمی را سراغ داریم و باید دید چقدر در این مسیر موفق خواهد بود.