باران نامرئی پلاستیک‌ها

برآوردهای جدید تیمی از دانشمندان دانشگاه اوکلند در نیوزیلند نشان میدهد که هر روز بهطور متوسط نزدیک به ۵۰۰۰ ذره میکروپلاستیک در هر مترمربع بر پشتبامهای شهری مانند اوکلند مینشیند. این گردوغبار هر سال حدود ۷۴ تن پلاستیک به انباشت پلاستیکها اضافه میکند که معادل حدود سهمیلیون بطری پلاستیکی است. این مقدار هولناک پلاستیکها بسیار بسیار بیشتر از آنچه است که اخیرا در نشستهای اقلیمی در لندن، هامبورگ یا پاریس محاسبه شده بود. مطالعهای در سال ۱۳۹۹ تخمین زده بود که بهطور متوسط ۷۷۱ ذره میکروپلاستیک روی پشتبامی با همان ابعاد در لندن فرود میآید اما این لزوما به این معنی نیست که لندن ششبرابر کمتر از اوکلند با پلاستیکهای موجود در هوا آلوده است. احتمال بیشتری وجود دارد که تخمینهای قبلی کیفیتهوا، مانند آنچه در لندن انجام شد، کوچکترین میکروپلاستیکهای موجود در گردش را اندازهگیری نکرده باشند. هنوز هیچ روش استاندارد یا پروتکلی برای شناسایی میکروپلاستیکها وجود ندارد. این یعنی هر مطالعه به روش تا حدی متفاوت ممکن است اندازهگیری را انجام دهد. از آنجا که توانایی برای اندازهگیری کوچکترین میکروپلاستیکها همچنان در حال بهبود است، کارشناسان بیش از هر زمان دیگری از حضور این خطرسازان نامرئی در هوا هشدار میدهند. تحقیقات اولیه روی ریه انسان نشان میدهد که میکروپلاستیکها حتی در سیستم تنفسی ما در گردش هستند، البته هنوز نمیدانیم که چه اثراتی ممکن است بر سلامت ما داشته باشند. یافتههای نیوزیلند بر اساس یک مطالعه ۹هفتهای روی دو مکان در اوکلند است. بیشتر ذرات بهدستآمده در طول آزمایش بین ۱۰ تا ۵۰ میکرومتر بودند و تنها ۳درصد آنها بزرگتر از ۱۰۰میکرومتر بودند. محققان در هر مکان، بقایای هشت نوع مختلف پلاستیک در هوا را شناسایی کردند. بیشترین مقادیر مربوط به پلیاتیلن (PE)، مورد استفاده در کیسههای مواد غذایی و بطریهای فشرده، پلیکربنات (PC) مورد استفاده در تجهیزات محافظ و تجهیزات پزشکی و پلیاتیلنترفتالات (PET) بود که در بستهبندی مواد غذایی و نوشیدنی استفاده میشود.هنگامی که بادهای ساحلی بسیار قوی میوزیدند، تعداد میکروپلاستیکهای مشاهدهشده در شهر بیشتر میشد. نتایج نشان میدهد که تا حدی پلاستیکهای هوابردی که در اطراف اوکلند شناور هستند، از باد و امواج خط ساحلی خارج میشوند و این میتواند به توضیح چگونگی ورود برخی میکروپلاستیکها به جو و حمل آن به مکانهای دورافتاده مانند اینجا در نیوزیلند کمک کند. همچنین میتواند دلیل بالقوه دیگری باشد که چرا به نظر میرسد تعداد پلاستیکهای موجود در هوا در آلمان و انگلیس کمتر است. در سال ۱۴۰۰، دانشمندان هشدار دادند که میکروپلاستیکهای موجود در هوا درحالحاضر به حدی رسیده است که ممکن است بر آبوهوای زمین تأثیر بگذارند. در آینده، اگر میزان این ذرات به افزایش ادامه دهند، ریزپلاستیکها میتوانند با جذب و پراکندهکردن نور و گرما، اثر گلخانهای را تشدید کنند. هنوز هیچکس نمیداند که آیا ریزپلاستیکهای موجود در هوا تأثیراتی بر سلامت انسان دارند یا خیر اما هرچه قطعه یا ذره کوچکتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که هنگام تنفس به سلولهای ما وارد شود. روزنامه جام جم