ادعای‌جدید زن کارتن‌خواب درباره قتل تیام کوچولو

به گزارش جام جم آنلاین، تحقیقات در این پرونده از ۲۵اردیبهشت‌۱۳۹۸ همزمان با گزارش ناپدید‌شدن پسربچه چهارساله‌ای به نام تیام در شرق تهران شروع شد. به گفته خانواده تیام، او در حال بازی با برادرش بود که زنی به بهانه بازی در پارک او را با خودش برد.

مأموران به بررسی تصاویر دوربین مداربسته در آن حوالی پرداختند و پی بردند که زن کودک‌ربا، بعد از فریب تیام، او را درون کارتن بزرگی قرار داده و با خود برده است. از سوی دیگر، خانواده تیام بسیج شدند تا این زن را پیدا کنند. تلاش آن‌ها نتیجه داد و موفق شدند زن کودک‌ربا را در یکی از پارک‌ها شناسایی کنند و به این ترتیب او دستگیر شد. این زن که به مواد‌مخدر اعتیاد دارد، در بازجویی‌ها به ربودن تیام‌کوچولو اعتراف کرد و گفت: پسربچه را ربودم تا همراه خودم به گدایی ببرم. می‌خواستم هرچه پول درمی‌آورد را خودم بردارم و با آن خرج مواد و خوراکم تامین شود، اما وقتی او را برای گدایی به چهارراه تیرانداز بردم، ناگهان در میان شلوغی و ازدحام جمعیت گمش کردم. این زن، اما در تحقیقات بعدی مدعی شد: «تیام را با خودم به جاجرود بردم و زیر پلی در آن محدوده رهایش کردم.»

این زن با دستور قضایی بازداشت شد تا این‌که ماهیگیری وقتی تورش را به درون رودخانه خجیر در منطقه جاجرود انداخت، جسد پسربچه‌ای در تورش گیر کرد. با بیرون‌کشیده‌شدن جسد مشخص شد که او کسی جز تیام‌کوچولو نیست. به‌این‌ترتیب زن معتاد به قتل پسربچه اعتراف کرد.

مریم ۴۰ساله در بازجویی‌ها گفت: «پنج یا شش سالی می‌شود که معتاد به مواد‌مخدر شده‌ام. همسرم وقتی متوجه اعتیادم شد، طلاقم داد و دو فرزندم را با خود برداشت و رفت. از آن زمان به بعد یا در زندان بودم یا پاتوق معتادان یا کارتن‌خوابی می‌کردم. تیام‌کوچولو را دورادور می‌شناختم و در محل دیده بودمش. او پسربچه آرامی بود تا این‌که به سرم زد او را با خود به گدایی ببرم. خودم کارم گدایی بود، اما چون ظاهرم نشان می‌داد که معتادم، کمتر کسی حاضر به کمک می‌شد. به‌همین‌دلیل با خود گفتم که بچه همراهم ببرم تا دل‌شان بسوزد و به بچه کمک کنند و من پول‌هایش را بردارم تا با آن خرج خوراک و موادم تامین شود.

روز حادثه به بهانه رفتن به پارک، تیام را دزدیدم و با خود به گدایی بردم. روز دوم بود که به مقابل رودخانه‌ای حوالی جاجرود رفته بودم تا مواد مصرف کنم. تیام هم همراهم بود و هرچه پول از گدایی در‌آورده بود را از او گرفتم. سرگرم مصرف مواد بودم و تیام بازی می‌کرد که ناگهان به سمت من آمد و روسری‌ام را کشید. خمار بودم و نمی‌فهمیدم چه می‌کنم تیام را هل دادم که به رودخانه افتاد، اما قصد کشتنش را نداشتم. چون می‌خواستم از او کار‌بکشم.»

با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد و مریم در شعبه هفتم پای میز محاکمه قرار گرفت.

در ابتدای این جلسه پدر تیام اعلام کرد به شرط دیه حاضر به بخشش هستم، اما مادر مقتول درخواست قصاص قاتل را مطرح کرد.

رئیس دادگاه با تفهیم اتهام به مریم از او خواست از خود دفاع کند که او با رد اتهام قتل عمدی گفت: قبول دارم با تیام به جاجرود رفتم، اما قصد بدی نداشتم. در حال مصرف مواد بودم و تیام کنار رودخانه بازی می‌کرد. ناخواسته هنگام بازی به داخل رودخانه افتاد و تلاش من برای نجات او بی‌فایده بود.
پس از دفاعیات مریم، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.