آب در چکمه اروپا

به گزارش جام جم آنلاین، ایتالیایی‌ها قرار است در ۲۵سپتامبر به پای صندوق‌های رأی بروند و از ماریو دراگی خواسته شده فعلا عهده‌دار پست نخست‌وزیری باشد. ایتالیا عضو ناتو، گروه هفت و سومین اقتصاد بزرگ اتحادیه‌اروپاست؛ لذا این‌که چه کسی ایتالیا را اداره می‌کند، مهم است. در ظاهر چیز زیادی تغییر نخواهدکرد، اما پارلمان، منحل شده و پیشرفت به سمت بودجه ۲۰۲۳ و اصلاحاتی را که بسیار مورد نیاز است، متوقف کرده‌است. هر اتفاقی که پس از این بیفتد، روز‌های دولت متحد فراگیر در رم دیگر به پایان رسیده‌است. در حال حاضر احتمال قدرت گرفتن یک دولت دست راستی به رهبری جورجیا ملونی وجود دارد که حزب راست افراطی برادران ایتالیای او بخشی از ائتلاف دراگی نبود. در زمانی که رم به دنبال بهبود یافتن پس از همه‌گیری کووید-۱۹ بود دراگی دولت ایتالیا را تثبیت و اعتماد اتحادیه‌اروپا را تضمین کرد. اما کابینه او به طور فزاینده‌ای از هم گسیخت و همه احزاب منتظر انتخابات ماه می ۲۰۲۳ بودند و او اعتراف کرد که مخالفت روزافزونی در داخل کابینه با اصلاحات مهم وجود داشته‌است. اکنون باید تا پاییز امسال دولتی با پشتوانه‌ای تازه روی کار بیاید.

جورجیا ملونی به آرزویش رسیده‌است. این رهبر ۴۵ساله حزب راست افراطی برادران ایتالیا نمی‌خواست هیچ ارتباطی با دولت دراگی داشته‌باشد و بار‌ها خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شد. بر اساس گزارش بی‌بی‌سی، با توجه به نظرسنجی‌هایی که حزب برادران ایتالیا را با ۲۳-۲۲ درصد آرا در صدر قرار داده‌است، حزب او با ریشه‌های نئوفاشیستی در موقعیتی قوی برای ریاست دولت بعدی ایتالیا، همراه با حزب راست افراطی «لیگ» و حزب راست میانه «فورتزا ایتالیا» قرار دارد. خانم ملونی خاستگاه سیاسی خود را مدیون جنبش اجتماعی نئوفاشیست ایتالیا در دهه ۱۹۸۰ است و حزب او متهم به جلب حمایت نئوفاشیست‌هاست. او دیدگاه‌های ملی‌گرایانه در مورد مهاجرت، مسائل اجتماعی و فرهنگی دارد.

ماریو دراگی حامی سرسخت اوکراین بوده و نقشی کلیدی در گروه هفت و ناتو و همچنین اتحادیه‌اروپا ایفا کرده‌است. یک انحراف به سمت راست می‌تواند آن را تغییر دهد. وزیر خارجه سابق، لوئیجی دی‌مایو، حزب لیگ و حزب پوپولیست «جنبش پنج ستاره» را به هواداری از ولادیمیر پوتین متهم کرده، اما خانم ملونی از زمان حمله روسیه به اوکراین موضع بسیار قوی «طرفدارآتلانتیک» به نفع اوکراین گرفته‌است. او قبلا فردی با موضعی شکاک به اروپا دیده می‌شد، اما می‌داند ایتالیایی‌ها به دلیل کمک‌های بروکسل برای بهبود کرونا، تا حد زیادی نسبت به اتحادیه‌اروپا علاقه‌مند شده‌اند.

اگر جناح راست در انتخابات ایتالیا پیروز شود، ممکن است یک توافق ائتلافی در عرض چند هفته حاصل شود، اما بسیاری از تحلیلگران معتقدند نظرسنجی‌ها می‌تواند به سرعت در طول مبارزات انتخاباتی تغییر کند، بنابراین نتیجه می‌تواند بسیار متفاوت باشد. این به معنای آن است که چانه‌زنی بیشتر طول می‌کشد.

ایتالیا با بحران سیاسی غریبه نیست: دولت بعدی این کشور هفتادمین دولت بعد از جنگ‌جهانی دوم خواهدبود، اما نقشه سیاسی به سرعت در حال تغییر است. ترکیب نظرسنجی‌ها نیز در ایتالیا جالب‌توجه است. تنها دو حزبی که در نظرسنجی‌ها بالای ۲۰درصد رأی دارند، برادران ایتالیا و حزب چپ میانه دموکرات هستند. به جز حزب راست افراطی لیگ و حزب پوپولیستی جنبش پنج ستاره، هیچ حزبی با رأی بالاتر از ۱۰درصد وجود ندارد. هر دو حزب فورتزا ایتالیا و جنبش پنج ستاره شاهد از دست دادن رأی بوده‌اند. برخی معتقدند احزاب راست ممکن است برای تشکیل اکثریت با مشکل مواجه شوند، در حالی که در عوض گروهی گسترده‌تر متشکل از احزاب میانه، چپ و برخی از راست‌میانه ممکن است موفق شوند. ایتالیا کشوری است که دارای بدهی خارجی کلان و سرسام آوری است. ایتالیا با ۱۹۱میلیارد یورو (۱۶۰میلیارد پوند) کمک‌های مالی و وام، بزرگ‌ترین دریافت کننده صندوق کمک‌های مالی بازیابی کووید اتحادیه‌اروپاست. اما این پول به ده‌ها مورد اصلاحات گره خورده‌است؛ بنابراین نگرانی‌هایی وجود دارد که ایتالیایی‌ها ممکن است موفق به پرداخت قسط بعدی نشوند.

بخش اول تقریبا ۲۵میلیارد یورویی در ماه می‌پرداخت شد و ایتالیایی‌ها نمی‌خواهند پرداخت قسمت دوم را به خطر بیندازند. برای امانوئلا روسینی، نماینده مستقل پارلمان، اولین نگرانی ایتالیا باید اجرای طرح احیای ملی باشد: «این به دست افراد مناسبی سپرده شده‌است و ما با کمیسیون اروپا در مورد مسائل فوری و اضطراری همکاری خواهیم‌کرد.» اصلاحات شامل اقتصاد و سیستم قضایی و همچنین گذار به فناوری دیجیتال و انرژی سبز می‌شود و دراگی همچنین با تغییراتی در قوانین رقابت، از جمله آزاد کردن مجوز برای امتیازات ساحلی ایتالیا، دست و پنجه نرم کرده‌است. پروفسور تالانی معتقد است که جای نگرانی نیست، زیرا کمک‌های مالی اتحادیه‌اروپا «تقریبا خودکار» است، اما خطراتی را در اصلاحات رقابتی پیش رو می‌بیند. لورنزو کودوگنو، اقتصاددان، استدلال می‌کند که فروپاشی دولت ضربه بزرگی به توانایی رم برای ارائه سیاست‌ها و اصلاحات در کوتاه مدت است. انتخابات زودرس، اما احتمالا بهتر از بن‌بست احتمالی بر سر سیاست است. درهر حال، باید دید به زودی در رم چه اتفاقی خواهدافتاد. آیا دولت جدید ایتالیا پایدار و قدرتمند باقی خواهد ماند؟!

منبع: روزنامه جام جم