روز ارتش؛ یادآور حماسه آفرینی غیور مردان خطه رشادت

امنیت، همان واژه پر مسمایی است که اگر رنگ بود در سبز و سفید و قرمز خلاصه می‌شد و اگر همراهی می‌خواست واژه اعتماد را به دوستی خود بر می‌گزید. امنیت همان دژ مستحکمی است که باید باشد، باید باشد تا در هجوم شب دلت را قرص و خوابت را آرام کند.

اگر شبیه و مانند می‌خواست یک چیزی مثل آرامش یک نگاه، مثل امنیت یک شانه، مثل گرمای یک نفس و مثل یک بودن استور می‌شد. فرقی نمی‌کند که در کجای این ایران پهناور زندگی کنی، فرقی ندارد که چه آداب و رسومی را پاس می‌داری و یا حتی چه نوع لباسی بر تن داری، مهم امنیتی است که با آن بتوانی با خیال راحت در کوچه‌های شهر قدم بزنی و بوی زندگی را استشمام کنی.

اما به راستی که در پس این پرده آرام زیستی ما چه کسانی قد علم کردند، چه پدران و برادران و همسرانی از نفس سبز خود مرزهای وطن را به خط امن زیستن به دور نقشه سرخ ایمان ترسیم می‌کنند!

ارتش همان سنگ بنای امنیت این سرزمین است که شهامت و پایمردی را معنا می‌بخشد و دست ظلم و جور اهریمنان شیطان صفت را از وطن کوتاه می‌کند.

ارتش ایران پیکره اصلی نیروهای مسلح است که وظیفه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی ایران را برعهده دارد. ۲۹ فروردین ماه، روز ارتش جمهوری اسلامی ایران است که یادآور یکی از رخدادهای ماندگار و الهام بخش در تاریخ انقلاب اسلامی است، رخدادی که تا بیکران تاریخ همچنان هویدا و پر شکوه به زیست با صلابت خویش ادامه می‌دهد.

در ایران علاوه بر 29 فروردین، روزهای دیگری نیز به نام ارتش است مانند 19 بهمن سالروز دیدار همافران با امام خمینی (ره) روز نیروی هوایی ارتش، 7 آذر سالروز اجرای عملیات مروارید روز نیروی دریایی ارتش و 10 شهریور سالروز تشکیل قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء (ص) روز پدافند هوایی ارتش است.

روز 29 فروردین نیز علاوه بر روز ارتش به عنوان روز نیروی زمینی ارتش هم شناخته می‌شود. در این روز ابرمردان غیور ایرانی با سلحشوری و سینه ستبر خویش در مقابل استبداد و ظلم طاغوت زمان ایستادگی کردند و به یاری امام راحل(ره) شتافتند.

شهید قرنی یکی از مردان خطه دلیری است که پیوند ناگسستنی با امام و انقلاب دیرینه داشت و روح آزادگی در کالبد وی به فطرت پاک او گره خورده بود، در واقع با نگاهی به زندگی و فعالیت حرفه‌ای و تخصصی شهید قرنی به عنوان یک نظامی ارتشی با مقام و جایگاه بالایی که داشت، نسبت به فساد و استبداد رژیم پهلوی آگاه بود و با آن مخالفت و مبارزه کرد و دو بار هم دادگاهی شد و به زندان افتاد و در آخر از ارتش اخراج شد اما او از پای ننشست و پررنگ تر به مبارزات خود ادامه داد.

شهید قرنی اشراف خوبی بر عملکرد مالی و سیستم درون ارتش داشت و از سال ۱۳۳۶ مبارزه سیاسی و عملیاتی جدی را در مقابل رژیم پهلوی و شاه آغاز کرد و طرح کودتای او برای براندازی تاج و تخت محمدرضا شاه پهلوی منجر به دستگیری، محاکمه و اخراجش در همان سال شد.

اما وقتی پس از تحمل دو سال و هشت ماه از زندان آزاد شد مبارزات او علیه شاه پررنگ‌تر شد و مصادف با این تلاش آزادیخواهی او حضرت امام خمینی (ره) مبارزات سیاسی علیه شاه و آمریکا و اسرائیل آغاز کرده بود و گرایش شهید محمد، ولی قرنی به فعالیت‌های سیاسی او را به جمع شاگردان جنبش اسلامی امام خمینی متصل کرد، اتصالی که در ۲۳ بهمن ماه او را به با حکم امام خمینی (ره) با درجه سرلشکری به عنوان رئیس ستاد ارتش انقلاب رساند، انتصابی که با وجود دوره کوتاه ۴۳ روزه ثمرات و خدمات بسیار حیاتی و ارزشمندی را برای کشور به ارمغان آورد. سرانجام پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با حکم امام خمینی (ره) به عنوان نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی منصوب و توانست با قاطعیت و زکاوت خاص خود، پادگان سنندج را از تهاجم گروه‌های مسلح پاک کند.

شهید قرنی اولین شهید از مسئولان کشور در دوران پیروزی انقلاب اسلامی بود. این شهید بزرگوار بدون توجه به رتبه و مقام خود در راه مبارزه با طاغوت و رژیم ستمشاهی از پا ننشست و عاقبت به دست عوامل استکبار به شهادت رسید.

علاوه بر حضور پررنگ ارتشیان در دوران انقلاب و پیروزی و استواری آن، این جنگاوران قدرتمند در دوران هشت ساله دفاع مقدس نیز نقش بی‌بدیلی را داشتند و بر شکوه و عزتمندی ایران و ایرانی بیش از پیش افزودند.

با شروع جنگ تحمیلی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ خورشیدی، نیروی ارتش جمهوری اسلامی ایران به سرعت به نواحی مرزی جنوب اعزام شدند و امکانات و تجهیزات خود را در آن نواحی به کار گرفتند و دلاورانه به مقابله با نیروهای متجاوز شتافتند.

مقاومت و دفاع غیورمردان ارتش و ایستادگی نیروهای نوپای سپاه و بسیج که به فرمان تاریخی امام خمینی(ره) شکل گرفته بود، سبب شد که نه تنها سودای فتح سه روزه کشور به دست صدامیان به یأس بدل شود، بلکه با گذشت چندماه از آغاز جنگ، بعثی ها در موضع انفعالی قرار گرفتند.

آنها با توسل به حربه‌های سیاسی، خواهان نشستن بر سر میز مذاکره و گفت وگو شدند؛ اما دولت مردان ما با آگاهی از توان نیروهای مسلح، اعم از ارتش، سپاه و نیروهای مردمی، گفت وگو برای صلح را به بازگشت نیروهای بعثی به مرزهای بین المللی مشروط کردند.
در واقع اتکا بر توان رزمی نیروهای مسلح بود که قدرت چانه زنی بر سر میز مذاکره را از رژیم بعث می‌گرفت.

ارتشیان به امام(ره) ارادت داشتند و اغلب مقلد ایشان بودند، از طرفی مردم نیز در جریان پیروزی انقلاب و در دوران دفاع مقدس به ماهیت ارتش پی بردند، زیرا نقش پررنگی در پیروزی و تثبیت پیروزی انقلاب اسلامی بعد از ۲۲ بهمن ۵۷ داشت، ازین رو می‌توان به این شعار و ژرفای وجودی آن اذعان کرد که ارتش برای ملت است و ملت پناه ارتش!