۱۰ عامل که ارزش و ثواب کارها را افزایش می‌دهد

آیت‌الله علیرضا اعرافی، مدیر حوزه‌های علمیه، در جلسه درس اخلاق در حسینیه امام خمینی (ره) قم، برگزار شد، با اشاره به کنگره حضرت خدیجه (س) که در جامعه المصطفی پی‌ریزی شد، عنوان کرد: پس از دو سال تلاش نشست‌ها پی‌ریزی شد و دیداری با رهبر معظم انقلاب داشتیم و از رهنمودهای ایشان درباره این بانوی بزرگ استفاده بردیم و در نهایت صدها مقاله و کتاب حاصل شد که کتاب‌های «دانشنامه حضرت خدیجه در منابع روایی و تاریخی اهل سنت»، «دانشنامه حضرت خدیجه» و «صدف کوثر-مجموعه مقالات درباره حضرت خدیجه-» ازجمله آن‌ها است.

وی در مقدمه دوم به نقشه راه بنی أمیه و معاندان خاندان پیامبر (ص) اشاره کرد و تصریح کرد: در تاریخ اسلام دسیسه‌های سنگینی نسبت به خاندان پیامبر رقم خورد به‌خصوص نسبت به حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) دسیسه‌های متعددی بود، نقشه‌هایی که از سوی مغرضان و مخالفان خط عدالت علوی از نگاه عمومی به دو گونه تقسیم می‌شوند، یک نقشه و خطی که دنبال شد نقشه مقابله عملی با خاندان پیامبر بود.

عضو فقهای شورای نگهبان افزود: این یک طراحی بود که از بعد از پیامبر آغاز شد؛ یک خط مبارزه علنی و غیرعلنی علیه خط نبوی رقم خورد و معاندان در برابر خط نورانی قد علم کردند و در خیلی از موارد موفق بودند و اگر ایستادگی خاندان پیامبر و صحابه راستین او نبود حتماً این حجم از طراحی مبارزه ختم نبوی را محو کرده بود اما حقانیت و روحانیت از یک سوی و ایستادگی و مقاومت از سوی دیگر، نقشه عملیاتی مبارزه با خط پیامبر (ص) را نقش بر آب کرد؛ این نقشه عملی در سقیفه، جنگ‌ها علیه حضرت امیر تا عاشورا و حوادث دوران خلافت جریان داشته‌اند.

وی روش دوم معاندین رسول‌الله (ص) را مبارزه با اندیشه علمی و فکری مسلمانان دانست و بیان کرد: این نقشه برای تصرف در قلمرو دانش و اندیشه مسلمانان و زیر و رو کردن علوم اسلامی و برای اینکه در ذهن و اندیشه عالم اسلام جایگاه رفیع خط نبوی و علوی را تخریب و خاموش کنند صورت گرفت.

عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه افزود: این نقشه دوم همان جنگ معرفتی است و امروز از طریق تولید مستمر معلومات غلط در فضای مجازی و غیر آن درصدد یک جنگ شناختی هستند؛ پس خط علوی در برابر دو کارزار، جنگ عملی و انواع مضایق و دوم در قلمرو معرفت، شناخت و عالم درون امت اسلامی قرار داشت.

وی جنگ شناختی علیه خاندان نبوی (ع) را دارای شیوه‌های گوناگونی برشمرد و اظهار کرد: یکی از جلوه‌های آن رونوشت گرفتن از فضایلی بود که رسول‌الله (ص) درباره حضرت امیر بیان کردند ولی این افراد فضایل را منطبق بر افرادی ناشایست و غیر ذی‌حق کردند؛ اما جلوه دوم در این جنگ شناختی، تلاش برای عدم ماندگاری این فضایل به‌واسطه تحریف، جعل و جابجایی آن‌ها بود.

مدیر حوزه‌های علمیه در مقدمه سوم حضرت خدیجه (س) را از چهره‌های درخشان اما مظلوم دانست و تصریح کرد: أمهات مؤمنین و آن مادر پاک، منزه، نمونه و اعلی، حضرت خدیجه (س)، بود و خواهیم دید که چه تعابیر بلندی از رسول خدا (ص) درباره این مادربزرگ وارد شده است اما این جنگ شناختی نه تنها مانع از درخشش ایشان شد، بلکه موجب شد که تهمت‌هایی به او زده شود و حضرت خدیجه در رأس چهره‌های مظلوم تاریخ است.

وی به ۱۰ عامل که ارزش و ثواب کارها را افزایش می‌دهند پرداخت و بیان کرد: بعضی امور و عوامل هستند که موجب تعالی عمل انسان می‌شوند؛ اولین آن پایه‌گذاری یک کار خوب است.

وی ادامه داد: سرعت عمل در کار خوب است، اقدام خوب به‌خصوص در فرایض اجتماعی در تنهایی و در فرصت‌های سخت و وحشت‌ها، سختی زیاد در انجام اعمال، عمق معرفتی در انجام عمل است، اخلاص، اینکه کسی مزد دنیایی از بابت اعمال نگیرد، شجاعت، استقامت و شروع و پایه‌گذاری خوبی‌ها از جوانی از دیگر عوامل است.

آیت‌الله اعرافی حضرت خدیجه (س) را انسانی راهبردی و دارای بصیرت و حس عمیق نسبت به تحول تاریخ دانست و افزود: اینکه حضرت خدیجه (س) با پیامبر ازدواج کردند و همراهی کردند و هیچ خم بر ابرو نیاوردند در طول این دوره‌ها حضرت یک فهم راهبردی داشتند و مطلع بودند؛ در راهپیمایی‌های ایام انقلاب نیز بعضی مخالف با نزدیک شدن تحولات انقلاب بودند ولی بعضی‌ها نیز از قبل نسبت به تحولات انقلاب آگاه بودند.

وی ادامه داد: حضرت دارای حسگر قوی راهبردی، راهبر عملیاتی بود و پیشگام و پایه‌گذار بود؛ ابن خلدون می‌گوید که حضرت خدیجه (س) همراه اسلام بود و دعوت نشد و این آگاهی ریشه در آگاهی پیشینی ایشان داشت؛ در نهایت درک راهبری، اقدام راهبردی، راهبری اجتماعی، پیش آهنگی و اقدام به موقع، اقدام و کنش به موقع در غربت و سختی بی‌حد و حصر و پایه‌گذاری حرکت گردش به اسلام و پیامبر خدا (ص) را در حضرت خدیجه (س) می‌بینیم و این خصوصیات علاوه بر حضرت خدیجه کبری (س)، تنها در شخصی مثل امیرالمؤمنین می‌توان دید.

عضو فقهای شورای نگهبان حضرت خدیجه (س) را تاجری اخلاقیِ، درست و خوب دانست و تصریح کرد: در احوال ایشان است که از ربا پرهیز می‌کرد و تمام اموال خودش را به پای نهال اسلام ریخت به‌گونه‌ای که اموال ایشان شعب أبی طالب را نگه داشت و جلوی سقوط کلیّت اسلام را نگه داشت؛ ایشان روی خوش ندید و تمام رنج‌ها را به دوش کشید و قبل از پیروزی و فتوحات از دنیا رحلت کردند.