به گزارش
جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم، سیوکورو مانابه ۹۰ساله که در دانشگاه پرینستون آمریکا کار می‌کند، در دهه ۶۰میلادی بنیان‌های شناخت ما از شرایط اقلیمی کره‌زمین را تبیین کرد. هاسلمان هم که در انستیتو هواشناسی مکس پلانک در آلمان فعالیت می‌کند حدود ۱۰سال بعد مدل‌هایی طراحی کرد که در شناخت تاثیر دی اکسیدکربن بر افزایش دمای کره‌زمین نقش اساسی ایفا کرده‌است؛ لذا این دو پژوهشگر زیربنای شناخت ما از وضعیت اقلیمی کره‌زمین و تاثیر فعالیت‌های بشر بر آن را بنا کردند.
اما جورجیو پاریزی، فیزیکدان کوآنتومی ۷۳ساله در دانشگاه ساپینزی شهر رم نیز در تبیین فرضیه‌های مربوط به تلاطم ظاهرا نامنظم در سامانه‌های فیزیکی نقشی تعیین‌کننده ایفا کرده‌است. وی معتقد است اتخاذ تصمیم‌های قاطع و اقدامات سریع برای مقابله با تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین بسیار مهم است.
هاسلمن ضروری‌ترین اقدامی را که اکنون باید صورت بگیرد، انجام کاری برای مقابله با گرمایش جهانی می‌داند و بر این باور است، کار‌های زیادی است که می‌توانیم برای جلوگیری از گرمایش جهانی انجام دهیم. وی در گفتگو با نوبل پرایز گفته‌است: «من فیزیکدان هستم و از نگاه یک فیزیکدان به موضوع آبوهوا نگاه کردم.»
این برنده نوبل با طرح این موضوع که باید از امروز به فکر اتفاقاتی که در ۲۰ یا ۳۰سال آینده رخ می‌دهد باشیم، می‌گوید: «حدود ۵۰ سال یا بیشتر است که در مورد گرمایش جهانی هشدار می‌دهیم، اما بسیاری از مردم جهان نمی‌خواهند این واقعیت را بپذیرند و این چیزی است که ما سال‌ها به عنوان دانشمندان حوزه آبوهوا با آن مواجه هستیم.»
مانابه که در مدرسه عالی دانشگاه توکیو درس خوانده در جوانی تصمیم گرفت هواشناس شود. وی در مصاحبه‌اش با نوبل پرایز گفته‌است: «در آن زمان پیش‌بینی آبوهوا بیشتر یک هنر بود تا علم. با نگاه به نقشه‌های آبوهوایی گذشته و براساس نوع کشور و تجربه، پیش‌بینی انجام می‌شد.» مانابه در موسسه مطالعات پیشرفته، وون نویمان که از پیشگامان حوزه رایانه است، تصمیم گرفت براساس قوانین فیزیک یعنی دینامیک سیالات، دست به پیش‌بینی هوا بزند. در واقع سرآغاز پیش‌بینی روزانه آبوهوا از اینجا شکل گرفت که امروزه تبدیل به بخشی جدایی‌ناپذیر زندگی روزمره ما شده‌است.
ایجاد یک پایه علمی محکم برای پیش‌بینی آنچه برای جو و در کوتاه مدت رخ می‌دهد، چالشی است که تمام زندگی کاری مانابه را در برگرفته بود. به گفته وی، پیش‌بینی تغییرات جوی بدون داشتن درک مناسب از آن، بهتر از پیشگویی‌های یک پیشگو نخواهد شد.
این دانشمند در تحقیقاتش تلاش کرده‌است ابتدا درک دقیقی از الگو‌های جوی به دست بیاورد. مانابه گفته‌است: «یکی از موارد مهم درک تغییرات جوی است؛ کاری که من با استفاده از مدل‌های آبوهوایی انجام دادم. هر بار یک مولفه را در آن تغییر می‌دادم، درست مانند یک آزمایش شیمی.» در حقیقت مانابه با استفاده از این مدل یک مطالعه عددی انجام داد و هر بار یک مولفه را تغییر داد تا نحوه کار سامانه آبوهوایی را درک کند و بفهمد چگونه عناصر دما و بارش در جو تغییر می‌کند و چرا این تغییرات منجر به سیل‌های عظیم در یک منطقه می‌شود یا این‌که چرا در سراسر جهان خشکسالی رخ می‌دهد.
