کدام مبتلایان کووید-۱۹ ممکن است عوارض شدید بیماری را نشان دهند؟

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از نیو ساینس، آنا رودریگز، پژوهشگر ان‌وای‌یو لانگون (NYU Langone) در نیویورک می‌گوید: این آزمایش خون می‌تواند برای افراد مبتلا قبل از رسیدن به مرحله‌ای که نیاز به درمان در بیمارستان پیدا کنند نیز مفید باشد. به گفته وی، احتمال دارد که در آن گروه دقت کمتری داشته باشد، اما می‌تواند نشان دهد چه کسی نیاز به نظارت دقیق‌تری دارد.

افرادی که به عوارض شدید کووید-۱۹ مبتلا می‌شوند، حداقل یک هفته یا بیشتر پس از شروع علائم، هنگامی که سطح ویروس در حال کاهش است، بدتر می‌شوند و این نشان می‌دهد که احتمالا این علائم در واکنش فرد نسبت به عفونت ایجاد می‌شود و ارتباط زیادی با خود ویروس ندارد.

تیم رودریگز آزمایش خون انجام شده بر روی ۱۱۵ نفر را که در سال ۲۰۲۰ با بیماری کووید-۱۹ در بیمارستان بستری شده بودند، را بررسی کرد. حدود نیمی از این افراد به شدت بیمار شده بودند و به اکسیژن نیاز داشتند، در حالی که بقیه به سرعت بهبود یافته بودند.

افرادی که سطح بالایی از آنتی‌بادی‌ها علیه دی‌ان‌ای یا مولکول چربی از غشای سلولی به نام فسفاتیدیل‌سرین در نمونه خون‌شان داشتند، حدود ۹۰ درصد احتمال بدتر شدن داشتند. اما این آزمایش تنها حدود یک چهارم افرادی را که عوارض بدتری داشتند را تشخیص داد. رودریگز می‌گوید: «این به معنی این نیست که ما قادر به شناسایی همه افرادی که قرار است عوارض شدیدتر را نشان دهند خواهیم بود، اما اگر فردی این شاخص را داشته باشد می‌توان گفت که به احتمال زیاد حالت شدید بیماری را تجربه خواهد کرد.»

مشخص نیست که آیا آنتی‌بادی‌های تشخیص داده شده در آزمایش در وخامت فرد دخیل هستند یا آیا فقط به عنوان شاهد در صحنه جرم حضور دارند. به نظر می‌رسد دی‌ان‌ای و فسفاتیدیل‌سرین از گلبول‌های قرمز خون که منفجر شده‌اند و همچنین سلول‌های ایمنی موسوم به نوتروفیل‌ها که در تلاش برای به دام انداختن باکتری‌ها دی‌ان‌ای خود را رها می‌کنند، ناشی می‌شود. این احتمال وجود دارد که آنتی‌بادی‌ها به دی‌ان‌ای متصل می‌شوند و موجب تشکیل لخته‌های کوچک متعدد خون می‌شوند که اغلب در کووید-۱۹ شدید دیده می‌شود و باعث سکته مغزی و آسیب کلیه می‌شود.

در حال حاضر پزشکان بر اساس علائم بالینی افراد، مانند میزان اکسیژن خون آنها، سن و سایر عوامل خطر، تصمیمات درمانی کووید-۱۹ را می‌گیرند.