بعد از انجام عمل جراحی ایمپلنت چگونه از جایگزین دندان‌هایمان به‌درستی حفاظت کنیم؟

جای خالی دندان کشیده‌شده به‌طور قطع اگر با جایگزین مشابهی پر نشود، همیشه احساس می‌شود و حتی ممکن است کیفیت زندگی را هم تحت تأثیر قرار دهد.

ایمپلنت‌های دندانی بهترین گزینه برای جایگزینی دندان‌های دائمی هستند که علاوه ‌بر بالابردن اعتمادبه‌نفس برای کسانی که دندان‌هایشان را از دست داده‌اند، صحبت کردن و جویدن غذا را نیز راحت‌تر می‌کند. اما در عین حال، شرایط نگهداری از آن ازجمله نکاتی است که برای ماندگار شدن ایمپلنت حتما باید رعایت کنید.

همان‌طور که دندان‌های دائمی انسان به مراقبت و نگهداری نیاز دارند، باید مراقب ایمپلنت هم بود. زیرا اگر از آن به‌خوبی محافظت نکنید، تجمع باکتری‌ها در نزدیکی لثه می‌تواند مشکلات عدیده‌ای را به‌وجود آورد. نخستین علامتی که به دلیل تمیز کردن نامناسب ایمپلنت دندانی ممکن است دامنگیر شما شود، خونریزی است.

زمانی که لثه در اطراف ایمپلنت شروع به خونریزی می‌کند، به این عارضه موکوسیتیس (Mucositis) می‌گویند.

این مشکل در مراحل اولیه قابل درمان است اما در غیر این صورت ممکن است باعث تحلیل استخوانی شود که درمان‌پذیر نیست. زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد، پزشک مجبور به خارج‌کردن ایمپلنت می‌شود. برای جلوگیری از بروز چنین عارضه‌ای باید بعد از کاشت ایمپلنت، از آن مراقبت و نگهداری کنید.

پس از جراحی ایمپلنت چه کنید؟

معمولا تجربه درد خفیف بعد از کاهش اثرات بی‌حسی در ناحیه جراحی طبیعی است. استفاده از مسکن‌ها و کمپرس سرد می‌تواند درد را کاهش دهد.

در ابتدا ممکن است در اطراف محل جراحی تورم یا التهاب مشاهده کنید که تا دو سه روز پس از جراحی در اوج خود قرار دارد و فرآیندی طبیعی از بهبود است.

به خاطر داشته باشید هرگز محل جراحی را با انگشت یا زبان لمس نکنید و حتما دهان و اطراف محل جراحت را تمیز نگه دارید. چند بار در روز شست‌وشوی دهان با محلول آب‌ نمک بهترین نوع شست‌وشوی دهان بعد از جراحی ایمپلنت است.

می‌توانید به مسواک‌زدن هم ادامه دهید اما از مسواک‌زدن ناحیه ایمپلنت خودداری کنید. علاوه‌بر این، بهتر است تا ۴۸ ساعت از خوردن مایعات یا غذاهای داغ خودداری کرده و بهتر است در این مدت از رژیم مایع استفاده کنید.

بعد از گذشت چند روز، بهتر است با غذاهای نرم شروع کنید؛ مانند سیب‌زمینی له‌شده، پوره میوه و فرنی. بهبود کامل جراحت نیازمند مصرف مایعات و مواد مغذی پس از بهبود اولیه است. تا جایی که می‌توانید استراحت کنید.

اگر اهل سیگار کشیدن هستید حداقل تا زمان بهبود زخم‌ها و التهاب اطراف محل ایمپلنت از استعمال آن خودداری کنید زیرا فرآیند بهبود را مختل می‌کند.

اقدامات خانگی برای تمیز نگه‌داشتن ایمپلنت

مسواک بزنید: یکی از ساده‌ترین روش‌های مراقبتی از ایمپلنت‌های دندانی، مسواک‌کردن آنهاست. دقیقا مانند زمانی که دندان‌های خودتان را مسواک می‌کنید. برای این کار از مسواکی نرم یا مسواک‌برقی استفاده کنید. از محکم مسواک‌زدن ایمپلنت‌ها خودداری کنید و آن را آرام و آهسته بشویید؛ به‌طوری که مسواک‌زدن شما حدود دو دقیقه زمان ببرد. برای مسواک‌زدن از خمیردندان‌هایی استفاده کنید که ساییدگی کمتری روی دندان‌ها ایجاد کرده و کمتر به ایمپلنت آسیب می‌رساند.

نخ‌دندان را فراموش نکنید: پزشکان همواره بر استفاده از نخ‌دندان تاکید می‌کنند. مهم نیست دندان دائمی شما باشد یا ایمپلنت دندانی. استفاده از نخ‌دندان به تمیز شدن اطراف ایمپلنت‌ها کمک می‌کند. معمولا برای استفاده از نخ دندان برای دندان‌های طبیعی، نوع نخ‌دندان خیلی مهم نیست اما توصیه می‌کنیم برای تمیزکردن ایمپلنت، از نخ‌دندان‌های واکس‌نخورده استفاده کنید.

از دهان‌شویه استفاده کنید: پس از صرف غذا، برای اطمینان از این‌که ذرات باقیمانده غذا و باکتری‌ها از اطراف ایمپلنت پاک شده و ماده‌ای اضافی به‌جا نمانده، دهان را با دهان‌شویه‌های آنتی‌میکروب بشویید.

استفاده از ابزارهای محافظتی

ساییدن دندان‌ها به یکدیگر یا به‌اصطلاح دندان‌قروچه، از عوامل آسیب‌رساندن به دندان‌ها محسوب می‌شود. اگر شما هم دچار این اختلال هستید، پزشک‌تان را در جریان بگذارید تا برای شما گاردهای دهانی تجویز کند که هنگام خواب بین دندان‌ها قرار می‌گیرد و از ساییده شدن آنها به یکدیگر و آسیب وارده به ایمپلنت جلوگیری می‌کند. فشار بیش از حد روی ایمپلنت به مرور زمان به آن آسیب می‌رساند.
عواملی که روی ایمپلنت اثر منفی می‌گذارند

با وجود عمل موفقیت‌آمیز ایمپلنت دندانی، بعضی عوامل پرخطر هم هستند که ممکن است موفق بودن این عمل را به خطر بیندازند.

بیماری‌های لثه: لثه‌های سالم از معیارهای جراحی ایمپلنت دندان است و چنانچه لثه‌های بیماری داشته باشید گزینه مناسبی برای ایمپلنت محسوب نمی‌شوید. بیماری لثه نوعی عفونت است که به لثه و استخوان آرواره آسیب وارد می‌کند. چنانچه این عفونت درمان نشده باشد، ممکن است به شکست عمل ایمپلنت منجر شود. بنابراین پیش از اقدام برای انجام ایمپلنت، از سلامت لثه‌های خود مطمئن شوید.

سیگار کشیدن: استعمال سیگار به دلیل انسداد جریان خون به لثه‌ها، فرآیند بهبود را آهسته‌تر کرده و ممکن است باعث شکست عمل ایمپلنت شود. مطالعات نشان می‌دهد ۲۰ درصد عمل‌های ایمپلنت در افراد سیگاری با شکست مواجه می‌شود. البته سیگاری‌بودن به این معنا نیست که شما نمی‌توانید از ایمپلنت‌های دندانی استفاده کنید اما بهتر است حدود یک هفته پیش از انجام ایمپلنت و حداقل دو هفته بعد از عمل سیگار نکشید.

استخوان فک نامناسب: یک عمل موفق ایمپلنت مستلزم داشتن استخوان کافی در ناحیه فک و آرواره است تا بتواند ایمپلنت را به‌خوبی در خود نگه‌دارد؛ در غیر این صورت جراح نمی‌تواند ایمپلنت را درون فک جاسازی کند. کاهش تراکم استخوان که به دلیل پوکی استخوان ممکن است ایجاد شود، یکی از مشکلاتی است که می‌تواند احتمال موفقیت‌آمیز‌شدن عمل ایمپلنت را کاهش دهد. بیماری شدید لثه و در کنار آن پوکی استخوان باعث تخریب دندان‌ها در دهان می‌شود. مبتلایان به بیماری خودایمنی یا مشکلاتی چون آرتروز و دیابت که روند بهبود جراحت و زخم را در بدن کاهش می‌دهد، نامزد مناسبی برای کاشت ایمپلنت به شمار نمی‌روند و کاهش روند درمان مانع جوش‌خوردن ایمپلنت با استخوان فک می‌شود. همچنین مصرف برخی داروها مانند داروی سوزش معده و داروهای ضدافسردگی هم ممکن است با کاهش روند بهبود، باعث شکست کاشت ایمپلنت شود. به همین دلیل اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید حتما قبل از عمل با پزشک‌تان مشورت کنید.

ندا اظهری - سلامت / روزنامه جام جم