نگاهی به وضعیت شورای اسلامی شهر تهران: شورای شهر باید از سیاست فاصله بگیرد

پس از دو دهه توقف سرانجام با استقبال فراوان شهروندان پایتخت شهر تهران هم همزمان با دیگر شهرهای کشور صاحب شورای شهر و یا به عبارت بهتر متولی و تصمیم گیرنده ای شد تا نظرات فردی در اداره تهران اعمال نشود و همان طور که از اسم شورا برمی آید تصمیمات مقتضی

کد خبر: ۱۲۹۷۷

و گاه حیاتی ، براساس مشورت نمایندگان تهران اتخاذ شود در آغاز کار طبعا مانند هر نهاد نوپای دیگر، شورای شهر تهران انسجام کافی نداشت و دچار مشکلات بسیار شد. ابتدا به نظر می رسید این مشکلات بتدریج رفع شود و شورا روال عادی خویش را پیدا کند تا به عنوان پشتوانه ای در خدمت کلانشهر تهران قرار گیرد؛ اما اکنون پس از گذشت چند سال و نزدیک شدن به دور بعدی انتخابات شورا، درمی یابیم که نه تنها مشکلات اولیه داخلی شورا حل نشده ؛ بلکه روز به روز هم حادتر شده و آنچه را هم که در ابتدا انجام می شد، تحت الشعاع قرار داده است و دیگر آنقدر درگیر مشکلات خویش است که از مشکلات شهر غافل شده است با این اوصاف ، اکنون شاهدیم که شورای شهر تهران نه تنها مشکلی را حل نکرده ؛ بلکه مشکلی را هم به مشکلات بسیار شهر تهران اضافه کرده است.در این ماهها آنقدر در مطبوعات و رسانه ها، خبر از به حد نصاب نرسیدن جلسات شورا و حاضر نشدن اعضا در شورا، بر هم خوردن جلسات و اختلاف نظرهای بسیار و جناح بندی اعضا و وعده استعفای برخی اعضا منتشر شده است که دیگر کسی به این اخبار توجهی نمی کند در حال حاضر اختلاف نظر شهردار و شورای شهر به جایی رسیده است که دیگر اصلا جلسات تشکیل نمی شود متاسفانه برخی از اعضا با بزرگنمایی مسائل و ایجاد جنگهای تبلیغاتی ، قصد دارند منافع شخصی خویش را به دست آورند و اصل مساله را پنهان کنند.فروش تراکم در شهر تهران مساله ای نیست که به راحتی بتوان از آن گذشت ؛ این کار نیازمند بررسی های کارشناسانه بسیار و آینده نگری های لازم است ؛ هر چند که تصمیمات طبعا مانند هر دارویی ، عوارض جانبی هم خواهد داشت ؛ بنابراین فروش یا عدم فروش تراکم ، نیازمند وسیع نگری و اتحاد شورای شهر و شهردار تهران است تا بتوانند مسائل را بدرستی حل کنند و تصمیمی اتخاذ شود که چند سال دیگر باز هم نگوییم اشتباه بوده است و باید راهکار دیگری جایگزین آن شود.هدف از تشکیل شوراها که فی الواقع تصمیمی درست و بجا بوده است ، کاستن از مشکلات شهری بود که متاسفانه اهداف آن به ثمر نرسید شاید اگر قانونگذار، ناظری کارآمد و مستقل را برای نظارت بر عملکرد شوراها قرار می داد از جناح بندی و اختلاف نظرها کاسته می شد و اعضای شورا خود را مکلف و موظف می دانستند تا بموقع در جلسات حضور یابند و از اظهار نظرهای خودسرانه بپرهیزند.اکنون که دیگر عمر شورای اول رو به اتمام است ، شاید دیر شده باشد؛ اما می توان برای سالهای بعد هم ناظری تعیین کرد و هم سخنگویی برای شورا که هم اعضا خود را موظف به انجام وظیفه بدانند و هم آن که تنها و تنها سخنگوی شورا، مواضع آن را اعلام کند تا اطلاع رسانی شفاف و دور از اغراض سیاسی و یا شخصی صورت گیرد و وظایف محوله شورا نیز بدرستی انجام پذیرد.