نقش والدین در تغییر رفتار کودک

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از بیتوته ، برخی از والدین حقیقتاً از رفتار کودکان خود ناراضی هستند و امیدی به تغییر رفتار آنها ندارند. باید به آنها حق داد. وقتی کودک شما رفتاری پرخاشگرانه دارد، به تخریب وسایل می پردازد یا والدین و اعضای خانواده را آزار می دهد، خود را ضعیف احساس می کنید.

اگر علی رغم کمک گرفتن از مشاوران، رفتار کودک شما تغییری نکند احساس دلسردی خواهید کرد ولی تجربه نشان داده در بسیاری از موارد والدین و کودکان می توانند تغییر کنند.

سؤال این نیست که «آیا بچه ها می توانند تغییر کنند؟» بلکه این است که «آنها چرا و چگونه تغییر می کنند؟»

•  نقش والدین در پیشرفت روحی کودکان

بسیاری از والدین برای تغییر دادن شخصیت کودکان خود دست به اقداماتی بی نتیجه می زنند. یادتان باشد کودکان به خاطر این که احساس بهتری داشته باشند تغییر نمی کنند بلکه به خاطر تغییر کردن است که احساس بهتری پیدا می کنند. آنها برای این تغییر می کنند که مهارت های لازم برای حل مشکلات را یاد بگیرند.

در واقع وقتی کودکان از حل مشکلات خود عاجز می مانند دچار خشم، ناامیدی یا ترس می شوند و در این زمان است که به «رفتار جبرانی» روی می آورند.

قطعاً مردم با فراگیری راههای حل مشکلات پیش رو تغییر می کنند. تجربه نشان می دهد که بشر همواره به پیشرفت و بهتر شدن می اندیشد. وقتی به کسی راه درست غلبه بر مشکلات را نشان می دهید غالباً از آن استقبال می کند.

اگر به زندانیان توجه کنید متوجه می شوید به علت ناتوانی آنها در حل مشکلات اوضاع پیچیده تر شده و آنها یاد گرفته اند با پیش گرفتن رفتاری تهاجمی، ضد اجتماعی و حتی جنایت آمیز به جنگ این مشکلات بروند. برخی از والدین ب راین باورند که عواقب بعضی از رفتارهای آنها در قبال کودکان غیر قابل جبران است و خود را مقصر می دانند ولی سرزنش کردن خود فایده ای ندارد بلکه مسأله مهم مسئولیت پذیری است.

واقعیت این است که والدین قبل از بچه دار شدن مهارت های لازم را فرا نمی گیرند و وقتی با مشکلات مواجه می شوند نمی دانند چه کار باید بکنند و خود را ناتوان می بینند. ولی زمانی که آنها مسئولیت بیشتری می پذیرند برای حل مشکلات کودکان خود از دیگران کمک می گیرند.

درست است که مردم تغییر می کنند ولی کودک شما باید مهارت های لازم برای هماهنگی با شرایط جدید را بیاموزد.

اگر به خود بگویید «دلم می خواهد پدری متفاوت برای فرزندم باشم» اما مهارت های لازم را فرانگیرید اشتباهات خود را تکرار خواهید کرد. در واقع طبیعت بشر این است که دچار ناامیدی و درماندگی شود.

• آیا جای امیدواری هست؟

بله. شما هرگز نباید امید خود را از دست بدهید. به قول معروف «امید ارزان است، پس در مصرف آن زیاده روی کنید!»

البته اگر نتوانید برای خود و کودکانتان اهدافی را در نظر بگیرید و برای رسیدن به آنها راههایی پیدا کنید چیزی تغییر نخواهد کرد.مردم همیشه به روزهای بهتر می اندیشند اما برای رسیدن به این هدف باید ابزار لازم را فراهم کرد.

تربیت فرزند کار دشواری است، هیچکس به والدین راه های مقابله با مشکلات کودکان را یاد نمی دهد بنابراین بهتر است هر چه سریعتر مهارت های لازم را بیاموزید.

بله، همیشه جای امیدواری هست ولی باید کاملاً آماده باشید.