5 نکته مهمی که هنگام انتخاب پرستار کودک باید به آن توجه کنید

مادرهای کارمند هم بین دوراهی مهد‌کودک و مادربزرگ یکی را انتخاب می‌کردند. این روزها اما با تغییر سبک زندگی، بزرگ‌تر شدن شهرها و دور شدن از مادربزرگ‌ها یک گزینه دیگر به انتخاب‌های مادران شاغل اضافه شده: پرستار کودک. انتخاب پرستار برای کودک بسیار سخت‌تر از انتخاب مهد‌کودک است؛ چرا که والدین باید خودشان با جست‌وجوی فراوان کسی که مناسب این کار است را پیدا کنند و کودکشان را ساعت‌های زیادی با او تنها بگذارند. در این صفحه پنج نکته مهمی را که موقع انتخاب پرستار باید به آن توجه کنید، فهرست کرده‌ایم.

پرستار باید توجیه شده باشد

بهتر است قبل از شروع کار پرستار برای او دفتری تهیه کنید و در آن تمام مواردی را که دانستن آن برای پرستار ضروری است ذکر کنید. برای این که پرستار گیج نشود. دفترچه را فصل بندی کنید. در یک فصل نکاتی که برای تغذیه کودک باید رعایت شود را بنویسید. فهرستی از خوراکی‌هایی که می‌تواند بخورد و چیزهایی که برایش ضرر دارد. در فصل دیگر درباره خانه توضیحاتی بدهید. این‌که پوشک‌ها را کجا نگه می‌دارید و جعبه کمک‌های اولیه کجاست و کدام خوراکی را در کدام کابینت گذاشته‌اید. در فصل دیگری می‌توانید درباره حساسیت‌ها و سابقه بیماری‌های کودک بنویسید و مواردی که کودک از آن می‌ترسد یا برایش خوشایند است را شرح بدهید. فهرستی از شماره تلفن‌های ضروری و آدرس‌هایی که در روز مبادا پرستار می‌تواند به آنها مراجعه کند هم باید در این دفترچه بیاید. نکته‌های دیگری هم هست که با توجه به سبک زندگی و شرایط خانواده می‌توانید به این دفتر اضافه کنید.

والدین و پرستار باید با هم تعامل داشته باشند

پس از انتخاب پرستار باید مادر چند روزی همراه پرستار در خانه باشد. این کار از چند جهت مهم است. اول این‌که کودک ناگهان با پرستار تنها نماند و احساس ناامنی، ترس و طردشدگی به او دست ندهد. دلیل دوم برای این کار این است که در این فرآیند مادر هم با اخلاق پرستار آشنا می‌شود و مدل برخورد او با کودک و رفتار او را هم کم و بیش می‌بیند و می‌تواند از انتخابش مطمئن شود یا مثلا اگر نکاتی از قلم افتاده و آن را نمی‌پسندد به او تذکر بدهد. از آن طرف پرستار هم با سبک زندگی خانواده آشنا می‌شود و می‌تواند خودش را با شرایط جدید وفق دهد. بعد از گذشتن چند روز هم شرایط طوری تنظیم شود که ورود پدر و مادر همزمان با رفتن پرستار نباشد و این دو دقایقی را در کنار هم بوده و با هم تعامل داشته باشند. این کار باعث هماهنگی بیشتر بین پرستار و والد و بالا رفتن کیفیت کار او می‌شود.

پرستار کودک فقط یک وظیفه دارد

شأن پرستار را حفظ کرده و با او با احترام برخورد کنید. حقوقش را سر‌وقت بپردازید و از او تشکر کنید. پرستار کودک برای مراقبت از فرزند شما به خانه‌تان آمده و این وظیفه به اندازه‌ای مهم و بزرگ است که نخواهید وظایف دیگر را هم به او محول کنید.

خیلی از خانواده‌ها احساس می‌کنند باید با یک تیر دو نشان بزنند و حالا که کسی به عنوان پرستار وارد خانه شده کارهای دیگری مثل پخت و پز و نظافت خانه را هم به او بسپارند. این کار باعث می‌شود پرستار برای رسیدن به کارهای خانه، کودک را با تلفن‌همراه یا تلویزیون سرگرم کند تا بتواند امور ظاهری که در نگاه اول به چشم می‌آیند مثل پخت و پز را انجام دهد، غافل از این‌که چیزی که این وسط فدا می‌شود تربیت، آموزش و سلامت روانی کودک است.

کودک باید پرستار را دوست داشته باشد

ویژگی‌های زیادی است که موقع انتخاب پرستار کودک باید مدنظر داشته باشید. مهم‌ترین نکته این است که پرستار کودک باید سلامت روانی‌اش تایید شده و بیماری‌هایی مثل افسردگی و اضطراب نداشته باشد. از طرفی صبور باشد و بتواند با خصوصیات متفاوت کودک کنار بیاید و بهترین برخورد را با او داشته باشد. پرانرژی باشد و بتواند ساعت‌ها با کودک سر و کله بزند. ترجیحا متاهل و مادر باشد تا ریزه‌کاری‌های رفتار با کودک را هم بداند. نکته مهم دیگر این است که چون پرستار مدت زمان زیادی با کودک در خانه تنها خواهد ماند، باید قابل اعتماد باشد. اما از همه این ویژگی‌ها مهم‌تر این‌که کودک باید پرستارش را دوست داشته باشد. گاهی در انتخاب پرستار به بچه‌ها توجهی نمی‌شود اما یک اصل مهم این است که کودک بتواند با پرستارش ارتباط برقرار کند و در کنار او احساس امنیت و آرامش داشته باشد؛ بنابراین حتما نظر او را در مورد پرستار بپرسید.

پرستار باید در چارچوب اخلاقی والدین عمل کند

پرستار در غیاب مادر جایگزین او خواهد بود، بنابراین باید بیشترین شباهت و هماهنگی را با او داشته باشد. روش تربیتی مادر و پرستار باید بر هم منطبق باشد. نظام ارزشی، اخلاق، اعتقادات و رفتار پرستار باید تا حدودی با مادر همخوانی داشته باشد تا کودک دچار دوگانگی و تضاد نشود. مثلا مادری که کودکش را همیشه از تلفن‌همراه و تبلت دور نگه داشته و خودش هم در حضور فرزند سراغ فضای مجازی نمی‌رود، نباید پرستاری را انتخاب کند که بیشتر زمانش را با تلفن‌همراه می‌گذراند و برای سرگرم کردن کودک از این وسیله استفاده می‌کند. شیوه‌های تشویقی و تنبیهی والدین و پرستار هم باید با هم یکی باشد. حتی مواردی مثل علاقه‌مندی‌ها، سرگرمی‌ها و پوشش مادر و پرستار بهتر است تفاوت زیادی با هم نداشته باشد.

مینا نوری - ضمیمه چاردیواری روزنامه جام جم