جشنواره فرصتی برای تعامل بین نسلی در رادیوست

به گزارش جام‌جم، محمدمهدی لبیبی درباره جشنواره گفت: از گذشته‌های دور و از زمانی که رادیو به عنوان یک رسانه جدید میان مردم تجربه شد، پدیده‌ای به عنوان جشنواره رادیو نداشتیم. از سال 1379 و معاونت وقت رادیو یعنی دکتر خجسته تصمیم گرفته شد چنین جشنواره‌ای راه‌اندازی شود. این جشنواره چند هدف را همزمان دنبال می‌کرد. یک هدف این بود که فضای رقابتی در همکاران ایجاد کند و برنامه‌سازان فرصتی داشته باشند برنامه‌هایشان را ارائه کنند و حاصل زحماتشان را ببینند.
وی افزود: دومین ویژگی جشنواره رادیو این بود که بین شبکه‌های مختلف رقابت ایجاد می‌کرد.
هر شبکه اهداف خاص خود را دارد و ما نمی‌توانیم برای مثال رادیو پیام را با رادیو سلامت مقایسه کنیم، اما جشنواره در عین حال در ساختار برنامه سازی و تولید برنامه‌ها و تنوع برنامه‌سازی‌ها رقابت سازنده ایجاد می‌کرد. در کنار این موارد آنچه بسیار مهم بود، تکریم همکاران بود. همکاران دیده می‌شدند. کسانی که زحمت می‌کشند باید جایی باشند که احساس کنند حاصل تلاش‌هایشان دیده شده و مورد تقدیر قرار گرفته است.
این دکتر جامعه‌شناسی اشاره کرد: تبادل تجربیات یکی از اهداف برگزاری جشنواره رادیوست. افرادی با سوابق طولانی تهیه‌کنندگی یا گویندگی و ... در این جشنواره حضور می‌یابند. افراد تازه‌کار هم البته حضور دارند. این افراد سر پر شور و شوقی دارند اما ممکن است تجربه چندانی نداشته باشند.در کنار یکدیگر قرار گرفتن دو نسل رادیویی بسیارمثبت است و برکات بسیاری دارد. انتقال تجربیات و تعامل بین این
دو نسل از برکات جشنواره رادیوست. این ارزشمند است و می‌تواند در ارتقای برنامه‌های رادیویی موثر باشد. مدیر سابق و اسبق رادیوهای اقتصاد و سلامت بیان کرد: درکل جشنواره رادیو را جشنواره‌ای چند منظوره می‌دانم که می‌تواند بسیار مفید باشد. این جشنواره چند هدف را همزمان می‌تواند دنبال کند. بعد از این جشنواره همیشه شاهد کیفیت برنامه‌ها و روحیه بهتر در همکاران و شاهد بالا رفتن انگیزه‌ها بوده ایم. لبیبی در خصوص سختی‌ها و نکات مثبت کار در رادیو توضیح داد: رادیو بسیار محیط صمیمی‌ای دارد و برخلاف دیگر محیط‌های اداری، بچه‌های رادیو به سرعت با یکدیگر رفیق و صمیمی می‌شوند. همه افرادی که سال‌هاست از رادیو رفته‌اند هم این ادعا را تایید می‌کنند. جو و فضای صمیمانه‌ای که در رادیو می‌بینیم به دلیل حضور دائمی بچه‌ها و انجام کارهای تیمی و گروهی است.
وی همچنین گفت: یکی از سختی‌های کار در رادیو این است که رادیو رسانه‌ای 24 ساعته است و تعطیلی ندارد و در مناسبت‌ها کارش بیشتر می‌شود.رادیو رسانه‌ای به‌روز و لحظه‌ای است و فرصتی برای این نیست که افراد بگویند بنشینیم برنامه‌ریزی‌های طولانی‌مدت بکنیم. ممکن است اتفاقاتی مثل سیل پیش بیاید و انتظار از رادیو این است که بلافاصله وارد عمل شود و در این زمینه اطلاع‌رسانی و زوایای مختلف موضوع را بررسی کند. این مقداری سخت است، اما برکات و نتایج بسیاری برای جامعه دارد.
مدیرکل سابق پژوهش‌های رادیو در پایان در پاسخ به این که آیا پیشنهادی برای بهتر برگزار شدن جشنواره دارید، گفت: در دورانی که جشنواره شروع شد تجربه‌ای در این زمینه نبود و هرچه پیش رفت جشنواره پربارتر شد. به خصوص زمانی که اجلاس جهانی صدا به آن اضافه شد مکمل جشنواره رادیو شد و سطح برنامه‌ها بالاتر رفت. در دوره کوتاهی جشنواره رادیو را نداشتیم اما خوشحالم که دکتر شاه‌آبادی تصمیم بر برگزاری دوباره جشنواره گرفتند. خیلی هم نیاز نیست برخلاف تصور برخی از افراد برای برگزاری جشنواره رادیو هزینه‌های سنگین کنیم. پیشنهاد من این است که در جشنواره از همه تفکرها، طیف‌ها، انگیزه‌ها و نوآوری‌ها در جشنواره استقبال کنیم. به افرادی میدان بدهیم که شاید در حالت عادی فرصتی برای عرضه خود نداشته باشند. اگر حرفی یا پیشنهادی دارند ارائه کنند. از پیشنهادات تازه افراد استقبال کنیم.