لباس‌ها حرف می‌زنند

کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو یکی از مراکز مهم تحصیلات عالی حوزه موسیقی در کشور روسیه است که در سال ۱۸۶۶ تاسیس شده و گفته می‌شود پس از کنسرواتوار سن‌پترزبورگ قدیمی‌ترین کنسرواتوار روسیه است و به همین دلیل اجرای ارکسترهای ایرانی در این سالن اتفاق خوبی بود، اما در این اجرا اتفاق جالب دیگری افتاد که توجه بسیاری را به خود جلب کرد. در این اجرا یک ایرانی با لباس قشقایی در سالن حضور پیدا کرد و درباره این کار خود به ایسنا توضیحاتی هم ارائه کرد.

او گفت که اصالتا قشقایی است و با لباس رسمی قشقایی یعنی شال ارخالق به جام جهانی آمده و با همین لباس هم به تماشای بازی‌ها می‌رود تا به این شکل فرهنگ خود و کشورش را معرفی کند. لباس این فرد شکل پرچم ایران را هم بر خود داشت و بی‌آن‌که نیاز به رد و بدل کردن حرفی باشد، او را معرفی می‌کرد.

همین اتفاق ساده نشان می‌دهد لباس‌ها چه نقش مهمی در معرفی یک کشور دارند و چگونه می‌توانند توجه‌ها را به سمت فرهنگ یک کشور جلب کنند. از طرفی می‌توان این نکته را به مسئولان یادآور شد که در حضورهای جهانی ایرانی در رویدادهای مختلف می‌توان از لباس به‌عنوان یک مولفه فرهنگی مهم برای معرفی ایران استفاده کرد و از طرف دیگر این نکته را هم به همه جامعه یادآور شد که لباس خواه ناخواه معرف ما در جامعه است و لباس عجیب و غریب هرگز نمی‌تواند معرف خوبی برای ما باشد.

در دنیای امروز بخواهیم و نخواهیم لباس‌ها حرف می‌زنند و ما را معرفی می‌کنند. خواه در کوچه‌های اطراف خانه‌مان قدم بزنیم، خواه به یک رویداد هنری در کشورمان برویم یا راهی کشوری دور و سرزمینی دیگر شویم. لباس‌ها در دنیای امروز حرفی برای گفتن دارند و می‌توانند ما را بی‌آن‌که حرفی با دیگران رد و بدل کنیم، تا حدی معرفی کنند.

هر چند به همین دلیل زیبا پوشی مهم است، اما زیبایی می‌تواند با سادگی هم همراه باشد و اتفاقا تصویر بهتری هم داشته باشد. زیبایی همیشه عجیب و غریب بودن و توی چشم زدن نیست.

امید رحمانی