قرار است سال آینده شاهد اتفاقات خوبی در حوزه گردشگری باشیم و بویژه در حوزه ثبت آثار جهانی که می‌تواند معرف بیشتر و بهتر ظرفیت‌های گردشگری ایران و زمینه‌ساز حضور گردشگران خارجی در کشورمان باشد؛ از جمله این اتفاقات ثبت جهانی راه‌آهن ایران است که پرونده آن برای ثبت در میراث جهانی سال 2019 به همراه جنگل‌های هیرکانی به یونسکو ارسال شده است.
کد خبر: ۱۱۳۰۵۲۴

البته کارشناسان یونسکو خواستار اصلاحات در پرونده ثبت جهانی راهآهن ایران شدهاند.

سازمان میراث فرهنگی، پرونده راهآهن ایران را اوایل ماه فوریه امسال به یونسکو ارسال کرد، اما کارشناسان یونسکو خواستار اصلاحیهای برای آن شدهاند.

محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی کشور دراین باره به مهر گفت: کارشناسان یونسکو نقشهها و جزئیات بیشتری را برای تکمیل پرونده نیاز داشتند که در این رابطه اطلاعات بیشتر به آنها ارائه شد تا این پرونده در سال 2018 ارزیابی شود و برای سال 2019 به ثبت برسد.

طالبیان در توضیح بیشتر وضعیت این پرونده افزود: جزئیات بیشتر درباره عرصه و حریم بود که در قالب سیدی به یونسکو ارسال و قرار شده در این باره جلسات بیشتری گذاشته شود.

وی با بیان اینکه پروسه ثبت راهآهن باید طی شود، تصریح کرد: ما این پرونده را در سال 2018 فرستاده ایم اما باید مراحل ثبت آن را بگذرانیم تا بتوانیم در سال 2019 آن را ثبت جهانی کنیم. یونسکو اما پاسخ این نامه را یک ماه دیگر اعلام میکند.

موضوع ثبت راهآهن قدیمی ایران فراتر از ثبت یک بناست و شامل تمام ایستگاهها، خطوط و بافتهای تاریخی، فرهنگی و اجتماعی خواهد بود که در این مسیر از جنوب تا شمال کشور را شامل میشود. اگر راهآهن قدیمی ایران به ثبت جهانی برسد،شهرهای مختلفی که در مسیر راهآهن هستند نیز به عنوان مقصد گردشگران داخلی و خارجی معرفی خواهد شد.

از چند سال پیش تاکنون کارشناسان مرتبط با این پرونده در حال تکمیل آن بودهاند. اسفند 94 نشست مشترکی بین سازمان میراثفرهنگی و شرکت راهآهن جمهوری اسلامی ایران برای ثبت میراثصنعتی و راهآهن قدیمی ایران از شمال تا جنوب برگزار شد. در آن نشست پورسیدآقایی که در آن زمان معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت راهآهن جمهوری اسلامی ایران بود، گفت: خط آهن ایران قدیمیترین خط آهن جهان نیست که بگوییم خیلی قدیمی است. بعضی از سازهها و مسیرها بویژه در شمال کشور دارای مهندسی خاص، اصولی و البته زیبایی است (پل ورسک و سه خط طلا) یا در مسیر جنوب، این خط، خط پل پیروزی راهآهن ایران بود؛ از جنوب تا شمال متفقین از این خط استفاده کردند و آمریکاییها در همان زمان؛ جنگ جهانی دوم، بیش از 80 لکوموتیو به ایران آوردند، زیرا ایران توانایی خط را داشت یعنی خط راهآهن موجود بود اما توان حمل و نقلی را نداشت و جنگ که تمام شد همه را بردند.

در همان جلسه محمدحسن طالبیان، معاون میراثفرهنگی کشور هم گفته بود: سه پل طلا در راهآهن شمال کشور اگر به تنهایی بخواهد در فهرست آثار ثبتی جهان قرار گیرد، ممکن است نتواند رای بیاورد چون با طرح این موضوع، بلافاصله پلهای ارزشمند سوئیس که فراوان هم هستند مطرح خواهند شد و سه پل طلای ایران، شانس جهانی شدن را از دست خواهد داد. به همین دلیل نیز نمیتوان موردی مطرح کرد. اما اگر بگویم در یک مسیر راهآهن، سه پل ارزشمند (سه پل طلا)، ایستگاه، خط، موزه و طبیعت را داریم این مجموعه در کنار یکدیگر شانس بیشتری خواهد داشت.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها