ایجاد یک پایگاه فضایی متحرک و چرخان به دور ماه توسط ناسا

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از سایت کلیک، سالهاست که ناسا در جهت پیشبرد اهداف خود برای فرستادن انسان به مریخ تلاش می کند. با وجود آنکه آژانس فضایی سخت مشغول ساختن و آزمودن قوی ترین موشک خود به نام (Space Launch System (SLS است، اما ما هنوز چیز خاصی درباره چگونگی و زمان حمل فضانوردان به سیاره قرمز نشنیده ایم.

هنگامی که ناسا برنامه جسورانه خود را برای ایجاد دروازه ای در اعماق فضا ایجاد کرد، همه چیز به یکباره تغییر کرد: از مجموعه ماموریت هایی که برای کاوش در فضاهای دور است، یک پایگاه فضایی همراه با خدمه در حال چرخش به دور ماه است و ویجر خدمه داری در سال ۲۰۳۳ به مریخ فرستاده خواهد شد.

این موضوع تا حدودی شبیه داستان علمی تخیلی است، اما آژانس فضایی دراقدام خود جدی است، همانطور که اولین پرتاب خود از این مجموعه با نام Exploration Mission 1 (EM-1) را در سال آینده به فضا خواهد فرستاد.

در این مرحله، اولین پرواز آزمایشی SLS در EM-1 بدون خدمه است. ناسا سپس از موشک برای پرتاب سفینه فضایی Europa Clipper به فضا استفاده خواهد کرد تا به مطالعه ماه مشتری بپردازد.

بعد از آن، SLS در مجموعه ای از ماموریت ها بین سال های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۶ حضور خواهد داشت، تا اجزای ضروری برای ساخت دروازه اعماق فضا را به فضا بفرستد.

برخلاف ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) که به دور زمین می چرخد و یک خدمه ثابت دارد، پایگاه فضایی دور ماه می چرخد و می تواند کوچکتر باشد و تنها یک خدمه مهمان و نه ثابت برای مواقع ضروری دارد.

دروازه اعماق فضا شامل یک گذرگاه نیرو، یک اتاقک سکونت، قابلیت اتصال، یک مسدودکننده هوا و اتاقک هایی به منظور تحقیق است، ناسا می گوید پایگاه فضایی می تواند برای تعدادی از ماموریت های تحقیقاتی آژانس های فضایی و شرکت های خصوصی فضایی مورد استفاده قرار گیرد.

دروازه می تواند برای کمک به ماموریت های مشارکتی یا رباتیکی به سطح ماه حرکت کند یا به مدار بالایی ماه برود و به ماموریت های خروج از دروازه و رفتن به مقصدهای دیگر در منظومه شمسی کمک کند.

برای استفاده از دروازه اعماق فضا، یک سفینه فضایی قابل استفاده مجدد به نام Deep Space Transport قادر است ماموریت های خدمه دار به اعماق فضا مانند سیاره سرخ را فراهم سازد.

سفینه فضایی می تواند از سال ۲۰۲۷ به بعد پرتاب شود و به عنوان تاکسی فضایی برای مسافت های طولانی استفاده شود، فضانوردان را از دروازه اعماق فضا به مقصدشان منتقل کند، سپس خدمه را به پایگاه فضایی مداری بازگرداند و برای استفاده بعدی سرویس شود.

ناسا پیش بینی می کند که ماموریت مربوط به ماه در اواخر سال ۲۰۲۰ به عنوان آزمونی برای سفینه فضایی و پایگاه فضایی بکار گرفته می شود، فضانوردان ۳۰۰ تا ۴۰۰ روز را در فضای خارج از اعماق فضا می گذرانند.

آژانس فضایی امیدوار است که از این سیستم برای انتقال انسان به مریخ طی ماموریتی در سال ۲۰۳۳ استفاده کند، اما در حال حاضر از آن تنها به عنوان یک ویجر مداری استفاده می شود که نمی تواند فضانوردان را به سیاره سرخ ببرد.

خدمه نمی توانند در مریخ فرود آیند اما این شانس را دارند که مریخ را از نزدیک مشاهده کنند. ناسا می گوید این ماموریت که می تواند ۳ سال به طول انجامد ممکن است بتواند دیدی از نزدیک برای ناهید نیز فراهم آورد.

البته همه این ها مشروط بر آن است که ناسا بتواند بودجه کافی را تامین کند، دولت آمریکا این ماه به اهداف خود اشاره کرد: آژانس فضایی باید مریخ را در اولویت خود قرار دهد، در حالی که برای بازگشت فضانوردان به ماه تلاش می کند.

این کار، مسئولیتی بزرگ است اما دارای بازده علمی بالایی است، که نتیجه آن فرود خدمه بر روی سیاره ای دیگر خواهد بود.