جوان‌ها انتظار نداشته باشند یک‌شبه پولدار شوند

او نه‌تنها در خوراک دام و طیور و آبزیان، بلکه در بسیاری از حوزه‌های دیگر کارخانه‌دار است و بالغ بر 700 کارگر در کارخانه‌هایش مشغول فعالیت هستند.

با او درباره موفقیتش، زندگی‌اش، گذشته‌اش، ارتباطش با اعضای خانواده و برخی دیگر از مسائل به گفت‌وگو پرداختیم که در زیر می‌خوانید.

دقیقا کارخانه شما چه ویژگی‌هایی داشت که نمونه شد؟

علاوه بر تولید بالا، کل دستگاه‌های تولیدکننده کارخانه ما قدیمی بود که موفق شدیم آنها را به‌روز کنیم، ضمن این‌که همه مهندسان و کارگران ما کار کشته هستند.

در این موفقیت چقدر از کمک‌های دولتی بهره بردید؟

دولت وام گردش در حساب می‌دهد، اما کمک دولتی به آن معنا نداشتیم. ما سه برادر هستیم که با هم کار می‌کنیم.

در عرصه کارآفرینی چه کارهایی انجام داده‌اید؟

یک کارخانه قند در پیرانشهر در حال احداث داریم. سه کارخانه آسفالت، دو کارخانه شن و ماسه، کارخانه بتن آماده و چهار شرکت راهسازی هم داریم.

پس شما آدم سرمایه‌داری هستید؟

نه، ما فقط کار می‌کنیم. گاهی شده سه ماه به کارگران پول ندادیم. مثلا در راهسازی دولت باید پول بدهد، اما دولت مشکل دارد و سخت پول می‌دهد. این است که ما از جای دیگر پول کارگران را می‌دهیم. با چنگ و دندان پول در می‌آوریم و به کارگران می‌دهیم، اما خدا را شکر به روز حقوق آنها را پرداخت می‌کنیم.

در مجموع چند نفر در کارخانه‌ها و شرکت‌های شما کار می‌کنند؟

حدود 700ـ600 نفر.

چقدر در جریان مشکلاتشان هستید؟ مثلا مشکلات مربوط به کم‌وکسری آنها در زندگی یا بیماری و مشکلات درمان آنها.

اکثرا بیمه تامین اجتماعی هستند وضعیتشان بد نیست.

اگر مشکل مالی داشته باشند رفع می‌کنید؟

نمی‌گذاریم مشکل داشته باشند.

برای خوانندگان ما جالب است بدانند شما که این همه کارخانه و شرکت دارید و بتازگی هم یکی از اینها به عنوان کارخانه نمونه ملی معرفی شده، از کجا شروع کردید؟

از اول وضع پدرمان بد نبود، اما خودمان اول گندم و جو می‌خریدیم و می‌فروختیم. چند برادر بودیم. کم‌کم شروع کردیم تا به اینجا رسیدیم.

خودتان هم در این سال‌ها با مشکل مالی مواجه بودید؟

ما همیشه پا را به اندازه گلیم‌مان دراز می‌کنیم.

با این همه کار، چقدر به خانواده رسیدگی می‌کنید؟

به آن هم می‌رسیم. آن‌طور نیست که نرسیم. برای هر بخشی مسئولی گذاشتیم.

چقدر با فرزندانتان وقت می‌گذرانید؟

خیلی. چهار فرزند دارم. سه دختر و یک پسر. دو تا از دخترهایم فوق‌لیسانس دارند. یکی از آنها هم دانشجوست. پسرم هم کوچک است.

دخترهایتان را خارج نمی‌فرستید؟

نه. چون ایران جای خوبی است. خودم زیاد خارج می‌روم، اما یک سانتی‌متر ایران را به کل اروپا و آمریکا نمی‌دهم.

موقع عصبانیت چه کار می‌کنید که آرام شوید؟

معمولا عصبانی نمی‌شوم. ورزش می‌کنم و باغی داریم که آنجا می‌رویم.

موفقیت خود را مدیون چه می‌دانید؟

کار کردن با برادرانم.

خیلی از جوانان هستند که دوست دارند سرمایه‌دار شوند. چه حرفی برای آنها دارید؟

جوان‌ها بروند کار کنند. از کار نترسند. آدم یکروزه نمی‌تواند کل مال دنیا را داشته باشد. آدمی که هدف داشته باشد به اهدافش می‌رسد. ولی اگر از روز اول بگوید خانه و ماشین ندارم و حسرت بخورد، نمی‌شود. امکان دارد خانه خیلی‌ها از ما بزرگ‌تر و قشنگ‌تر باشد، اما هیچ وقت نمی‌گویم چرا من ندارم. اصلا اهل چشم و هم‌چشمی نیستم. مثلا معروف است هم بین ترک‌ها و هم فارس‌ها که باجناق فامیل نمی‌شود، اما من باجناق‌هایم را مثل برادرم دوست دارم.

سجاد روشنی - جام‌جم