دختری از جنس عقاب

جام جم ورزشی - 15 سال مشقت، آن هم در مسیری اینچنین دشوار، سرانجام به بار نشست.

ابتدا با قهرمانی در آسیا و حالا با معرفی به‌عنوان یکی از ده دروازه‌بان برتر فوتسال دنیا در سال 2015.

فرزانه توسلی متولد سال 65 است. او 29 سال پیش در روز 29 دی ماه در یک خانواده پرجمعیت و صمیمی متولد شد. زاده تهران است اما خانواده اش اصالتا تبریزی هستند.

پنج خواهر و دو برادر دارد و جالب آن‌که از میان این هفت فرزند فقط این فرزانه بود که به صورت حرفه‌ای به سمت ورزش گرایش پیدا کرد. البته او ازجمله ورزشکارانی است که توانسته درس و ورزش را باهم پیش ببرد.

فرزانه هم اکنون دانشجوی کارشناسی رشته تربیت بدنی است. آنچه در ادامه می‌آید، بخش‌هایی از صحبت‌های بهترین دروازه‌بان فوتسال آسیا و یکی از ده گلر برتر فوتسال جهان است با ضمیمه «جام بانوان»:

شروع از کوچه و خیابان

از همان بچگی علاقه زیادی به فوتبال داشتم و همیشه در کنار برادر و پسرعمو‌هایم در کوچه و خیابان فوتبال بازی می‌کردم. با این پیش زمینه در سال 79 بود که به صورت حرفه‌ای وارد این رشته شدم. به خاطر دارم که بعد از تمرین دوم تصمیم گرفتم، نه به‌عنوان بازیکن بلکه به عنوان یک گلر به کارم ادامه بدهم. باید بگویم در تمام این سال‌ها برای من این یک نعمت بزرگ بود که از حمایت بی‌وقفه خانواده‌ام برخوردار بودم.

قهرمانی با ارزش

قهرمانی تیم ملی فوتسال ایران در آسیا یک اتفاق بزرگ بود. ما به خیلی‌ها ثابت کردیم دختران ایرانی از چه توانایی بالایی برخوردار هستند. ما ثابت کردیم پیروز شدن و موفقیت در رشته‌های تیمی برای بانوان ایرانی دیگر یک رویا نیست. خوشحالم با پخش ویدئوی بازی‌های ما خیلی از نظرات عوض شد. بعضی‌ها تا وقتی ما را ندیده بودند، مسخره می‌کردند ولی وقتی قهرمان شدیم نظرشان عوض شد.

امیدوارم دوباره بازی‌های ما را ببینند. حتی روزی اتفاق بیفتد که آقایان به ورزشگاه بیایند و تماشاگر بازی‌هایمان باشند چون حجاب کامل داریم. خوشحالم نگرش بعضی‌ها را عوض کرده‌ایم.

بانوی کلین شیت

حس این‌که در طول بازی بتوانی دروازه‌ات را بسته نگه داری یا به زبانی دیگر «کلین شیت» کنی، افتخار بزرگی برای یک دروازه‌بان است که اعتماد به نفسش را تا حد زیادی بالا می‌برد. خوشحالم که من نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در بازی‌های ضربدری و فینال قهرمانی آسیا در مالزی در مقابل تایلند و ژاپن دروازه‌ام را بسته نگه داشتم و در قهرمانی تیم ملی سهیم بودم.

تجربه متفاوت گواتمالا

بعد از قهرمانی در آسیا انتظارات از تیم ما در رقابت‌های جهانی زیاد بود، اما برنامه‌ریزی خوبی برای این مسابقات نداشتیم. ما اصلا نمی‌دانستیم در این مسابقات حضور خواهیم داشت یا نه. با این حال گرچه در این تورنمنت جهانی نتوانستیم نتیجه بگیریم، اما از یک جهت بازی با تیم‌های بزرگی چون برزیل و پرتغال که کمتر فرصت بازی با آنها بوجود می‌آید، باعث کسب تجربه بود. ما هنگام بازی با برزیل استرس زیادی داشتیم اما اگر در طول سال چندبار بتوانیم با تیم‌هایی از این دست بازی کنیم این استرس هم از بین خواهد رفت.

زیباترین خاطره

بدون شک انتخابم به عنوان یکی از ده نامزد بهترین دروازه‌بان فوتسال جهان، بزرگ‌ترین و بهترین اتفاق ورزش حرفه‌ای من خواهد بود، بعد از بازگشت از گواتمالا به دلیل نتیجه نگرفتن تیم، بسیار ناراحت بودم، چون می‌دانستم عملکرد فردی تک تک ما به چشم نمی‌آید، اما خوشبختانه هم من و هم فرشته کریمی در میان بهترین‌های دنیا قرار گرفتیم و این زیباترین خاطره ورزشی‌ام خواهد بود. آن روز که فهرست نامزدهای بهترین‌های فوتسال جهان اعلام شد تیم دانشگاه آزاد برای مسابقات لیگ به کرمان رفته بود، خانم مظفر بچه‌ها را جمع کرد و گفت که یک خبر خیلی خوب برای شما دارم. همه بچه‌ها شروع کردند به حدس زدن تا این‌که خانم مظفر اعلام کردند من و خانم کریمی نامزد بهترین دروازه‌بان و بازیکن جهان شده‌ایم. می‌توانم بگویم هم‌تیمی‌ها و کادر دانشگاه آزاد بیشتر از خود ما خوشحال بودند.

عقاب آسیا؛ فقط عابدزاده

برای من که از کودکی با عکس‌های آقای عابدزاده بزرگ شدم و به عشق او دروازه‌بانی را انتخاب کردم، این‌که بعد از چند سال زحمت به‌عنوان یک دختر ایرانی لقب این بزرگوار را از سوی مردم بگیرم، افتخاری است غیرقابل بیان. فقط می‌توانم بگویم عقاب آسیا فقط به یک نفر تعلق داشته و دارد و خواهد داشت، آن هم آقای عابدزاده است، اما درباره خودم می‌توانم بگویم من فرزانه توسلی هستم، دختری از جنس عقاب.

بوفون ـ نویر

فوتبال دنیا را تعقیب می‌کنم و از دیدن فوتبال لذت می‌برم، سعی می‌کنم فوتبال را از دست ندهم، در بین دروازه‌بانان خارجی فوتبال، بوفون گلر ایتالیا را خیلی دوست دارم، اما در حال حاضر کار مانوئل نویر را بیشتر قبول دارم. البته همه می‌دانند که الگوی من فقط یک نفر بوده و آن هم عقاب آسیا یعنی عابدزاده. به جرأت می‌توانم بگویم بعد از آقای عابدزاده و مرحوم حجازی، ایران دروازه‌بانی نداشته که نامش ماندگار شود. تمامی دروازه‌بان‌های خوب در یک برهه زمانی آمدند، اما بعد از مدتی نامشان کمرنگ شد و نفر بعدی و نفر بعدی... در واقع دروازه‌بان شش دانگی نداشتیم که ماندنی باشد.

تمرین بدون مربی

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات من در تیم ملی نداشتن مربی مختص دروازه‌بان‌ها است. وجود یک مربی باتجربه می‌تواند در عملکرد من تاثیر مثبتی داشته باشد.

حالا اگر مسئولان نمی‌توانند از مربی مرد استفاده کنند در عوض می‌توانیم از مربی‌های خانم داخلی با فرستادن آنها به کلاس‌های معتبر و بالا بردن دانش‌شان برای تعلیم دروازه‌بانان تیم ملی استفاده کنیم. در حال حاضر تنها تیمی که در لیگ ایران برای گلر خود مربی مخصوص دارد تیم دانشگاه آزاد است.

فرشته بهترین است

در یک تیم مطمئنا بازیکنان هرکدام نقطه قوتی دارند که با ترکیب آنها می‌شود یک تیم خوب را ساخت، اما فرشته کریمی ازجمله بازیکنانی است که هم از قدرت بدنی و سرعت بالایی برخوردار است و هم تکنیکی است و شوت‌های بی‌نظیری می‌زند. او یک بازیکن کامل است و امیدوارم جایزه برترین بازیکن جهان را کسب کند، زیرا استحقاقش را دارد.

سونیا ضیایی