این پدیده، ستاره می‌شود؟

اما او بعد از یک نیم‌فصل نه‌چندان درخشان در بوروسیا دورتموند ـ که در واقع یک ناکامی تمام‌عیار بود ـ به الدترافورد برگشت و حالا باید تلاش کند امیدواری‌هایی را که در اولین روزهای حضورش در ترکیب منچستریونایتد به وجود آورده، زنده نگه دارد.

می‌توان گفت اوضاع برای یانوزای از همان روزی که لوئیس فن‌خال تصمیم گرفت پیراهن شماره 11 رایان گیگز را به او بدهد، خوب پیش نرفت. در فصل گذشته، او تنها در هفت دیدار لیگ برتر در ترکیب شیاطین سرخ قرار گرفت که بیشتر آنها هم در همان نیم‌فصل اول بود. در واقع باوجود این که دست سرمربی هلندی در خط حمله چندان باز نبود، اما یانوزای در برنامه‌های او جای خاصی نداشت.

حتی وقتی فن‌خال ابتدای فصل در چهار دیدار پیاپی از او در ترکیب اصلی استفاده کرد، این ملی‌پوش بلژیکی نتوانست نمایش‌های متقاعدکننده‌ای ارائه کند. گل پیروزی بخش او در دیدار مقابل استون ویلا می‌توانست یک نقطه عطف برای او باشد، اما در پایان بازی فن‌خال بیشتر روی اشتباهات او دست گذاشت: «او یک گل فوق‌العاده به ثمر رساند، اما در فوتبال باید روی سایر جنبه‌ها هم کار کرد. خوشحالم، زیرا ما با گل او به پیروزی رسیدیم. چیزهای دیگری هم بجز گلزنی وجود دارد. او توپ‌های زیادی را از دست داد.»

در مقابل، یانوزای انتظار داشت فرصت بیشتری برای بازی پیدا کند: امیدوارم بازی‌های بیشتری به من برسد و گل‌های بیشتری بزنم. خبر رفتنم به باشگاه دیگر شایعه است. من از بودن در اینجا راضی‌ام. می‌خواهم برای به دست آوردن جایگاهی در ترکیب اصلی مبارزه کنم.

اما نیم‌فصل دوم فصل گذشته آن‌قدر ناامیدکننده بود که در پایان فصل، یانوزای به این نتیجه رسید که باید برای پیدا کردن فرصت بیشتر برای بازی به باشگاه دیگری برود. وقتی پیشنهاد بوروسیا دورتموند مطرح شد، یانوزای فرصت را مغتنم شمرد، هرچند فن‌خال امیدوار بود او در الدترافورد بماند: او باید با بازیکنانی در بالاترین سطح رقابت کند.

من دوست دارم او در همه دیدارها بازی کند و به همین خاطر می‌خواهم در لیگ برتر بماند، اما او دورتموند را انتخاب کرد.

اما در بوندسلیگا شرایط برای یانوزای نه‌تنها بهتر نشد که بدتر هم شد. در چهار ماه او تنها شش بار به عنوان بازیکن تعویضی برای دورتموند به میدان رفت و تنها حضور در ترکیب اصلی زردها در لیگ اروپا بود. 516 دقیقه بازی بدون گل‌زده، چیزی نبود که یانوزای به خاطر آن منچستریونایتد را ترک کرده باشد.

او در دورتموند برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی باید با هنریک میخیتاریان، گونزالو کاسترو و شینجی کاگاوا رقابت می‌کرد، اما اصلا نتوانست انتظارات توماس توخل، سرمربی دورتموند را برآورده کند: حیف است که او اشتیاق و نگرش لازم برای پیشرفت را که در این سن لازم است، نشان ‏نداد. احساس من این است که قلب او هرگز به طور کامل با ما نبود. بخشی از وجود او در منچستر بود و ‏همه چیز اینجا را با یونایتد مقایسه می‌کرد. ما نمی‌توانستیم کمکی به او بکنیم تا این مقایسه را کنار ‏بگذارد.‏

اگر ادعای توخل درست باشد، او حالا باید از بازگشت به الدترافورد خوشحال باشد، اما با توجه به عملکردش در دورتموند بعید است بتواند بلافاصله به ترکیب منچستریونایتد راه یابد. در واقع دلیل اصلی تقاضای یونایتدها برای بازگشت او، نه نیاز به او، بلکه ناتوانی یانوزای برای جا افتادن در دورتموند بود.

البته فن‌خال ثابت کرده همیشه آماده بازی دادن به ستاره‌های جوان است و تنها یانوزای باید نشان بدهد شایستگی استفاده از چنین فرصتی را دارد.

این اولین چالش بزرگ دوران حرفه‌ای یانوزای می‌تواند باشد. او که دو فصل قبل پدیده یونایتدها بود باید نشان بدهد شایستگی قرار گرفتن در ترکیب اصلی این تیم را دارد وگرنه ممکن است به سرنوشت ستاره‌های جوانی مانند فدریکو ماکدا و به‌به دچار شود که بعد از درخششی کوتاه در الدترافورد، خیلی زود مسیر سقوط را در پیش گرفتند.

بهنام جعفرزاده