دختری که خواب تالو را تعبیر کرد

این حس شیرین را زهرا کیانی تالوکار نوجوان، تیم ملی ووشوی کشورمان در اندونزی و در نخستین حضورش در مسابقات قهرمانی جهان تجربه کرد؛ وقتی اولین مدال بانوان تالوکار را در رده سنی بزرگسالان به گردن آویخت.
اما زهرا کیانی که حالا دارنده مدال نقره رقابت‌های جهانی اندونزی است، مسیر پرپیچ و خم موفقیت را از کجا شروع کرد. این ووشو کار 16 ساله در گفت‌وگو با خبرنگار «جام بانوان» در مورد سابقه ورزشی‌اش چنین گفت: از پنج سالگی ورزش ژیمناستیک را از شهرستان شهرکرد شروع کردم و از هشت سالگی با پیشنهاد دوستم به ورزش ووشو در بخش تالو (نمایشی) روی آوردم. از همان سال وارد اردوهای تیم ملی شدم و در ده سالگی و نخستین سال حضورم در سال 2010 موفق به کسب مدال نقره جهانی در سنگاپور شدم. او که اکنون ساکن اصفهان است، در ادامه افزود: هشت سال است تالو کار می‌کنم و در تمام این مدت عضو تیم ملی بودم و تاکنون در رده سنی نونهالان، نوجوانان و جوانان موفق به کسب پنج مدال طلا، 4 نقره و 2 برنز سابقات جهانی و آسیایی شده‌ام و در نخستین حضورم در رقابت‌های جهانی 2015 اندونزی هم در رده سنی بزرگسالان مدال نقره را به دست آوردم.
یک صدم تا طلا
دارنده دو مدال طلای جوانان جهان در سال 2015 یادآور شد: از اردیبهشت امسال برای رقابت‌های جوانان جهان در اردوی جوانان بودم و تا زمان اعزام از درس‌هایم دور بودم و فرصت کافی برای خواندن نداشتم بعد از اعزام به چین و کسب دو مدال طلا و یک نقره به کشور برگشتم و فرصت کوتاهی برای درس خواندن داشتم، زیرا باید امتحاناتی که خردادماه به دلیل اردوها در آن حضور نداشتم، در شهریور ماه شرکت می‌کردم. پس از امتحانات نیز وارد اردوی بزرگسالان شدم و در واقع دو ماه سال تحصیلی جدید را از دست دادم. تیم ملی بزرگسالان از مردادماه در اردو بودند، اما من از مهر ماه به آنان پیوستم و با توجه به این‌که می دانستم رقابت‌های جهانی بزرگسالان بسیار سخت‌تر از رقابت در سطح جوانان است، سخت تلاش کردم. البته هرگز فکر نمی‌کردم تا این حد به طلای جهانی نزدیک شوم؛ مدالی که با ناداوری از چنگ من درآوردند.تالوکار نوجوان کشورمان که پس از کسب نشان نقره جهان بسیار گریه کرده بود، در این باره گفت: در اندونزی وقتی فرمم (چانگ چوان) را با کسب 9.59 امتیاز به پایان رساندم هم خودم و هم مربیان راضی بودیم واطمینان داشتیم طلا را گرفته‌ام. این اطمینان پس از اجرای حریف روسی‌ام کامل‌تر شد، زیرا وی اجرای بهتری نسبت به من نداشت و ما فریاد شادی را سر داده بودیم که اولین مدال تیم تالوی بانوان در رده سنی بزرگسالان را بالاخره کسب کردیم، آن هم مدال طلا. اما در کمال ناباوری داوران حریف روسی را قهرمان اعلام کردند و تنها توانستند به او یک صدم امتیاز بالاتر دهند و نماینده روسیه با امتیاز 9.53 به مدال طلا دست یافت. در کمال ناباوری و ناداوری مدال طلایم را با اختلاف یک صدم امتیاز از دست دادم و این اختلاف امتیاز کم صددر صد نتیجه سلیقه ای عمل کردن داوران بود.
یک مادر عاشق
کیانی که با یادآوری خاطره مدال اندونزی بغضش گرفت از خانواده‌اش این چنین گفت: با این هیچ یک از افراد خانواده‌ام در ابتدای شروع ورزشم، ورزشکار نبودند، اما پس ازکسب اولین مدال ورزشی، مادرم به قدری به تالو علاقه‌مند شد که ایشان هم شروع کردند به فراگیری این رشته، تا جایی‌که در حال حاضر مربی و داور تالو است و در واقع من مشوق مادرم بودم. البته خانواده سختی‌های فراوانی برای من تحمل کردند زیرا همیشه سالن تمرین با منزل ما فاصله زیادی داشت و مادرم پا به پای من در این مسیر طولانی مرا همراهی می‌کرد که هیچ‌وقت نمی‌توانم زحمات ایشان را جبران کنم.
وی با اشاره به این‌که کسب مدال بزرگسالان خود را مدیون مربیان تیم ملی جوانان است، خاطرنشان کرد: تمرینات من در اردوهای تیم ملی جوانان بیشتر از اردوی بزرگسالان بود و مربیان آن رده سنی الهام معماری و همین طور راضیه حاجی‌زاده زحمات بسیاری برای آمادگی هرچه بیشتر من کشیدند که هرگز این زحمات را فراموش نمی‌کنم.

طیبه خزاعلی/ویژه نامه جام بانوان