کافه و کافه نشینی یک سنت در فرهنگ فرانسوی‌ها و از جاذبه‌های گردشگری در این کشور است.
کافه‌ها در پاریس از صبح با سرویس صبحانه تا آخر شب پذیرای مردم هستند. در خیابان‌های پاریس کافه‌های زیادی به چشم می‌خورد و در برخی محله‌ها و خیابان‌ها هر چند قدم یک کافه هست تا جایی که در برخی محله‌های توریستی سرتاسر یک خیابان پر است از کافه؛ کافه‌هایی که در کنار فضای داخلی، بیشتر جذابیت‌شان به خاطر صندلی‌هایی است که در فضای بیرونی کافه و پیاده‌رو چیده‌اند. نکته دیگر این‌که سیگار کشیدن در فضای داخلی کافه‌ها ممنوع است و افراد در فضای بیرونی این امکان را دارند.
به گزارش ایسنا، اما در بین کافه‌های پرطرفدار پاریس، دو کافه خیلی معروف‌اند و طرفداران زیادی در میان گردشگران دارند؛ «کافه دو فلور» (Café de Flore) و «کافه لِ دو مگو» (دو مجسمه کوچک چینی) (Les Deux Magots) که هر دو در بولوار «سن ژرمن» و در فاصله کمی از هم قرار گرفته‌اند.
حس و حال این کافه‌ها برای بعضی ایرانی‌ها مثل حس و حال «کافه نادری» است که زمانی پاتوق نویسندگان و روشنفکران مطرح بوده است.
«کافه فلور» و «کافه دو مگو» هم اهمیت‌شان به دلیل مشتری‌هایی است که داشته‌اند و نام‌هایی که با آن‌ها پیوند خورده؛ چهره‌هایی مثل ژان پل سارتر، سیمون دوبووار، آلبر کامو، پابلو پیکاسو، ارنست همینگوی، ژرژ باتای، ریموند کِنو و... .
اهمیت این کافه‌ها به گونه‌ای بوده که مثلا «کافه دو مگو» با حمایت آندره برتون میزبان سوررئالیست ها و با حمایت سارتر و دوبووار میزبان اگزیستانسیالیست‌ها بوده است.
این کافه‌ها همچنین در زمینه‌های مختلف هنری مثل رمان، فیلم، موسیقی و نقاشی مورد اشاره قرار گرفته‌اند و به آن‌ها پرداخته شده است.
نکته جالب توجه دیگر این‌که دو جایزه ادبی به نام این دو کافه هرساله در آن‌ها برگزار می‌شود؛ جایزه ادبی «فلور» از سال 1994 راه‌انداز شده و جایزه ادبی «دو مگو» از سال 1933.
این شکل کافه‌نشینی به کشوری مثل تونس هم که از مستعمره‌های فرانسه بوده رسیده است. در تونس هم کافه‌های زیادی به شکل کافه‌های فرانسوی وجود دارند که صندلی‌هایی را در فضای بیرونی کافه و در پیاده‌رو می‌چینند.
