ماجراجویی‌های دلهره‌آور «دنیای ژوراسیک»

این اکشن دلهره‌آور علمی ـ تخیلی، قسمت تازه‌ای از مجموعه فیلم موفق دهه 80 و 90 میلادی « پارک ژوراسیک » به حساب می‌آید.

قسمت تازه این مجموعه فیلم پرفروش 14 سال پس از نمایش عمومی آخرین قسمت آن (سال 2001) در معرض دید تماشاگران و علاقه‌مندان قرار گرفت.

گذشت چند سال از تولید و اکران عمومی قسمت سوم این مجموعه فیلم، باعث شد قسمت تازه آن با نام جدیدی هم به نمایش عمومی درآید. با این حال، دنیای ژوراسیک در همان دنیا و حال و هوای پارک ژوراسیک سیر می‌کند و داستان آن در دنباله داستان قسمت‌های قبلی آن اتفاق می‌افتد.

نکته جالب این‌که با وجود یک فاصله زمانی 14 ساله بین این فیلم و قسمت قبلی آن، تماشاگران و منتقدان سینمایی استقبال خوبی از آن کردند.

با یک رقم فروش بالای 600 میلیون دلار در آمریکای شمالی، این اکشن دلهره‌آور لقب پدیده هنری تابستان سال جاری میلادی را از آن خود کرده و در حالی که هنوز هم نمایش عمومی فیلم ادامه دارد، فروش کلی چهار هفته‌ای آن در آمریکا و کانادا به 617 میلیون دلار رسیده است. در حالی که تماشاگران بین‌المللی هم تا به حال حدود 910 میلیون دلار برای تماشای آن پرداخت کرده‌اند.

دنیای ژوراسیک را کالین تره‌ورو کارگردانی کرده است. او در کارنامه هنری‌اش هیچ فیلم سینمایی ندارد و فقط چند کار تلویزیونی را کارگردانی کرده است.

ریک جافا، ‌نویسنده اصلی فیلمنامه است. وی طرح اصلی داستان فیلم را براساس کاراکترهایی که مایکل کراتین در کتاب پرسر و صدا و پرخواننده‌اش (پارک ژوراسیک) خلق کرده بود، نوشت.

کریس پرات، بازیگر 36 ساله سینما که با اکشن ابرقهرمانانه «نگهبانان کهکشان» به صورت یک چهره مطرح درآمد، نقش اصلی دنیای ژوراسیک را بازی کرده است، اما چهره‌های اصلی این فیلم، دایناسورهای ریز و درشتی هستند که به کمک جلوه‌های ویژه کامپیوتری خلق شده و تماشاگران را به وحشت می‌اندازند.

استیون اسپیلبرگ که دو قسمت اول و دوم این مجموعه فیلم را کارگردانی کرد، در کنار کمپانی یونیورسال یکی از تهیه‌کنندگان نسخه جدید است و به عنوان مشاور کارگردان هم با آن همکاری می‌کند.

براساس اخبار منتشره از سوی تهیه‌‌کنندگان فیلم، حدود 150 میلیون دلار صرف تولید آن شده و بخش اعظم این رقم به جلوه‌های تصویری دیجیتالی آن اختصاص دارد. تمام تلاش سازندگان فیلم این بود که صحنه‌های هجوم دایناسورها و رویارویی‌شان با آدم‌ها کاملا طبیعی و منطقی به نظر برسد.

داستان دنیای ژوراسیک 22 سال پس از پایان داستان پارک ژوراسیک3 (2001) اتفاق می‌افتد. این داستان در همان جزیره‌ (جزیره آیسانوبلار) رخ می‌دهد که داستان قسمت‌های قبلی در آن اتفاق افتاد. دانشمندان در این جزیره یک پارک تفریحی و خیالی به نام دنیای ژوراسیک احداث کرده‌اند. کار ساخت پارک 10 سال طول کشیده و انواع و اقسام دایناسورهای بی‌آزار در آن گردآوری شده‌اند.

افتتاح پارک با استقبال عموم مردم همراه است، اما زمانی که یکی از دایناسورها از حالت طبیعی خارج شده و به جان آدم‌ها و بقیه دایناسورها می‌‌افتد، اکشن ماجرا آغاز و نبرد و تلاش آدم‌ها برای فرار شروع می‌شود.

تهیه‌کنندگان فیلم ابتدا قصد داشتند سال 2004 قسمت تازه‌ای از این مجموعه فیلم را جلوی دوربین ببرند و هدفشان این بود که آن را سال 2005 اکران عمومی کنند اما مسائل و مشکلاتی که به‌وجود آمد (و اخبار مربوط به آن هیچ‌وقت به بیرون درز نکرد) تولید فیلم را در یک گرداب ده ساله انداخت. شنیده می‌شود کار بازنویسی فیلمنامه به دفعات پنجم و ششم هم رسید.

استیون اسپیلبرگ ایرادهای زیادی به این فیلمنامه‌های بازنویسی شده گرفته بود و عقیده داشت آنها از حال و هوای خوب و مطلوبی برخوردار نیستند.

تحلیلگران اقتصادی سینما از رقم 204 میلیون دلاری فروش فیلم در سه روز اول نمایش، به عنوان بهترین افتتاحیه تاریخ سینما در آمریکای شمالی اسم می‌برند.

در عین حال، دنیای ژوراسیک اولین فیلم تاریخ سینما هم هست که توانست در هفته اول نمایش جهانی خود (هم آمریکا و هم بقیه کشورهای دنیا) به یک رقم فروش 500 میلیون دلاری دست پیدا کند.

موفقیت بسیار بالای مالی فیلم (که تا به حال به بیش از 5.1 میلیارد دلار در جهان رسیده است) باعث شد تهیه‌کنندگانش خیلی زود اعلام کنند در تدارک تولید قسمت دوم آن هستند. این فیلم که پیش‌تولید آن شروع شده، اواخر ژوئن 2018 روی پرده سینماها خواهد رفت.

از جمع بازیگران فیلم (و البته بجز دایناسورها) فعلا حضور کریس پرات در این قسمت تازه قطعی شده است! کل صحنه‌های دومین قسمت این اکشن علمی ـ تخیلی هم مانند قسمت اول آن در مناطق مختلف و سرسبز هاوایی فیلمبرداری خواهد شد.

تره‌ورو کارگردان فیلم در گفت‌وگویی با نشریه امپایر اعلام کرد برای خلق انیمیشن‌های دایناسورهای فیلم، از یک تکنیک تازه دیجیتالی بهره گرفته تا بین این قسمت از فیلم با قسمت‌های قبلی آن تفاوت‌هایی وجود داشته باشد.

به گفته او خلق این صحنه‌ها و دایناسورهای داخل آن بیشترین وقت گروه سازنده را گرفت. این در حالی است که فیلمساز اصرار داشت به فیلم خود کمی هم رنگ و بوی کمدی بدهد، که این لحن کمدی به کلیت کار لطمه‌ای نزده و توانسته بخوبی در دل ماجراجویی‌های دلهره‌آور داستان
قرار گیرد.

کالین تره‌ورو می‌گوید: «تمام سعی من و همکارانم زمان ساخت فیلم، خلق یک فضای گرم و قابل‌قبول بود. نوع برخورد تماشاگران حکایت از آن می‌‌کند که راه درست را طی کرده‌ایم. برای قسمت دوم فیلم هم به همین شیوه عمل خواهیم کرد.

اما دومین قسمت باید حرف‌ها و مسائل تازه‌ای هم داشته باشد تا تماشاگران احساس نکنند ما در حال تکرار همان حرف‌های قسمت اول هستیم. استیون اسپیلبرگ کمک بسیار بزرگی به ما کرد. بدون همکاری و یاری او نمی‌توانستیم این پروژه را به سرانجام برسانیم.»

منبع: امپایر آنلاین / مترجم: کیکاووس زیاری

قاب کوچک - (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)