آموزش و فرهنگسازی؛ کلید مقابله با بحران‌

اســاس کار جـمعـیت هـلال احـمر جذب داوطلب و آموزش آنها برای کمک به نیازمندان است، اما به نظر می‌رسد، شمار زیادی از جوانان آموزش‌دیده هلال احمر بعد از بیست و نه سالگی، این جمعیت را ترک می‌کنند. چرا باید ریزش نیرو اتفاق بیفتد، آن هم وقتی این همه زمان و انرژی صرف آموزش این جوانان شده است؟

اگر یک نیروی داوطلب جمعیت هلال احمر، انگیزه بالا داشته باشد و با هدف کمک‌رسانی به نیازمندان وارد این حوزه شده باشد، ریزش نیرو اتفاق نخواهد افتاد. باید در نظر داشت وقتی یک داوطلب، به دنبال هدف مقدسی در ذهن خود می‌گردد و به طور عمیق می‌خواهد به نیازمندان کمک کند، براحتی از این جمعیت بشردوستانه جدا نمی‌شود.

باید در نظر داشت خدمات داوطلبی یکی از اصول هفتگانه نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت هلال احمر است. همچنین ما یک جمعیت هستیم، نه یک دستگاه دولتی و همین موضوع نشان می‌دهد که این جمعیت براساس جامعه شکل گرفته است.

معتقدم هر مجموعه مردمی که براساس خدمات داوطلبانه شکل بگیرد، روز به روز رویش نیرو خواهد داشت، نه ریزش. حتی اگر بظاهر در فعالیت سازمانی جمعیت، گاه احساس ریزش نیرو به ما دست بدهد، آن ریزش، واقعی نیست.

چرا فکر می‌کنید این ریزش، واقعی نیست؟ همین الان در بحث انتقال نیروی انسانی از سازمان جوانان به سازمان داوطلبان، جمعیت هلال احمر با ریزش نیرو روبه‌روست؟

یک نکته خیلی مهم را نباید فراموش کنید. افرادی که وارد این جمعیت می‌شوند، چهار هدف عمده دارند. اول تسکین آلام بشری، دوم حفظ کرامت انسانی، سوم تامین سلامت انسان‌ها و چهارم تلاش برای برقراری صلح و دوستی و تفاهم بین انسان‌ها.

با این حساب، فردی که به عنوان داوطلب جمعیت هلال احمر، با این چهار هدف وارد کارهای انسان دوستانه شده باشد، حتی اگر روزی روزگاری لباس هلال احمر را از تن بیرون کند، مطمئن باشید در پوشش کارهای دیگر، اهداف مقدس و بشردوستانه جمعیت هلال احمر را دنبال خواهد کرد.

بنابراین می‌بینید که این ریزش نیرو واقعی نیست، زیرا نیروهای آموزش‌دیده حتی در صورت خروج از هلال احمر،اهداف انسان‌دوستانه این جمعیت را دنبال می‌کنند. از سوی دیگر، شاید ریزش نیرو هم داشته باشیم، اما چون این جمعیت از دل مردم آمده، هرساله با پدیده ورود نیروهای جدید به جمعیت هلال احمر هم روبه‌رو هستیم.

اما نباید سرمایه انسانی یک جمعیت بزرگ مردمی به حال خودش رها شود و پس از ده‌ها سال آموزش، بخشی از نیروهای کارآمد و آموزش‌دیده از جمعیت خارج شوند.

این دغدغه کاملا منطقی است. الان نیروهای سازمان جوانان جمعیت هلال احمر بعد از 29 سالگی به سازمان داوطلبان منتقل می‌شوند و ادامه فعالیت‌هایشان را در این داوطلبان پیگیری می‌کنند. باتوجه به این‌که این نیروهای انسانی از یک مجموعه سازمانی خارج شوند و به سازمان دیگر می‌روند، باید بتوانیم در درون جمعیت هلال‌احمر کاری کنیم که خود نیروهای انسانی، این خروج و ورود اعضا را احساس نکنند.

در واقع به شکلی این انتقال صورت بگیرد که اعضا بین این دو سازمان دست به دست شوند؛ طوری که خروج از سازمان جوانان و ورود به سازمان داوطلبان، برای اعضا یک امری نامحسوس تلقی شود، اما می‌پذیریم که الان این انتقال حس می‌شود.

برنامه خاصی هم برای رفع این مشکل دارید؟

در نظر داریم که با یک همکاری بین سازمانی بتوانیم این انتقال را با کمترین ریزش نیرو انجام دهیم تا جریان انتقال نیروی انسانی در جمعیت هلال احمر، کمتر حس شود. از آنجا که بیشتر فعالیت‌های سازمان جوانان، جنبه آموزشی دارد و سازمان داوطلبان، وظیفه سازماندهی خیران را بر عهده دارد، برنامه‌ریزی کرده‌ایم که با هماهنگی و تعامل بیشتر با یکدیگر این انتقال نیروی انسانی با ریزش همراه نباشد.

هم‌اکنون سازمان جوانان جمعیت هــلال احــمر در مدارس، دانشگاه‌ها محلات، روستاها، عشایر و بسیاری نقاط دیگر پایگاه دارد، اما خیلی از مردم چندان با وظایف این کانون‌ها آشنایی ندارند. اگر کسی بخواهد وارد جمعیت هلال احمر شود چه اقدامی باید انجام دهد و اصلا وظایف این کانون‌ها چیست؟

در حال حاضر فعالیت‌های مختلف مبتنی بر آموزش‌های تخصصی و پایه در سازمان جوانان انجام می‌شود، طبیعی است افرادی که به عنوان داوطلب وارد جمعیت هلال احمر می‌شوند، برای این ‌که بتوانند اثربخشی بهتری داشته باشند، بایستی آموزش ببینند.

بدیهی است ما تمایل داریم انباشت تجربیات برای همه اعضا اتفاق بیفتد. یعنی آنها بتوانند تجربیاتی که چه در زمینه دانش و آگاهی و چه در زمینه مهارت کسب کرده‌اند، به دیگران نیز انتقال بدهند تا هم افزایی در تجربیات نیروهای سازمان جوانان جمعیت هلال احمر، اتفاق بیفتد.

بر این اساس، در سازمان جوانان، فردگرایی و عملکرد فردی جای خودش را به عملکرد جمعی و کار تیمی داده است. به همین دلیل، سازماندهی نیروها در سازمان جوانان در قالب کانون‌ها انجام می‌شود. کانون،پاتوق و محل گردهمایی اعضاست تا در شرایط حاد بتوانند با همدیگر، کار جمعی را شکل دهند و نقش‌پذیری اجتماعی را با هم تمرین کنند.

در کانون فردی به عنوان دبیر انتخاب می‌شود و تعدادی هم اعضای شورای اجرایی می‌شوند که این افراد نیز باید توسط اعضا انتخاب شوند. بنابراین می‌بینید که یک مسیر مدنی در شکل‌دهی کانون‌ها طی می‌شود و اعضا بر فعالیت‌های دبیر و اعضای شورای اجرایی، نظارت دارند. دبیر و اعضای شورا هم باید بتوانند خواسته‌های اعضا را مدیریت کنند و در حقیقت باید قادر باشند اعضا را برای فعالیت‌های عام‌المنفعه بشردوستانه و امدادی آماده کنند. بر این اساس، در سازمان جوانان جمعیت هلال احمر، فردگرایی جای خودش را به کانون گرایی داده است و همه افراد زیر 29 سال می‌توانند به این کانون‌ها مراجعه کنند و تحت آموزش‌های رایگان جمعیت هلال احمر قرار بگیرند.

آیا برای همه اعضای این کانون‌هایی که دروازه‌های ورودی جمعیت هلال احمر هستند، نقش و وظیفه یکسانی تعریف شده است؟ یعنی فرض کنید دو جوان برای اولین بار به سازمان جوانان جمعیت هلال احمر مراجعه می‌کنند و تمایل دارند ضمن آموزش دیدن، عضو داوطلب هلال احمر باشند، آیا برای هر دوی آنها یک برنامه یکسان آموزشی در نظر می‌گیرید؟

در استراتژی ای که در برنامه عملیاتی فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت هلال احمر هم تبیین شده است، برای جوانان هلال احمری، سه نقش ویژه را قائل شده‌ایم. یک گروه از نیروها با نام جوانان به عنوان رهبران، گروه دوم رهبران به عنوان داوطلبان و گروه سوم با نام جوانان به عنوان بهره‌گیران، تقسیم‌بندی شده‌اند.

جوانان به عنوان رهبران؛ یعنی جوانان هلال احمری طوری تمرین کنند و آموزش ببینند تا بتوانند مدیریت گروه‌های خودشان را در دست داشته باشند و حتی در آینده هم بتوانند رهبری گروه‌های بزرگ تر اجتماعی را در دست بگیرند.

برای این کار، این جوانان باید بتوانند توانایی بسیج نیروها، ایجاد انگیزه در افراد و بیان افق‌های بلند پیش رو برای انجام اقدامات گسترده‌تر اعضا را فراهم کنند. جوانان رهبر باید بتوانند نیازهای اعضای گروه خودشان را برای رشد بیشتر گروه، مرتفع کنند و این نقش را در فعالیت‌های خود تمرین کنند.

اما جوانان به عنوان داوطلبان؛ کسانی هستند که برخی خدمات اجتماعی را براساس اهداف هلال احمر، به سایر افراد ارائه می‌دهند. یعنی داوطلبانه برای حفظ سلامت جامعه، صلح و دوستی در جامعه، ارتقای کرامت انسانی و کم کردن درد و نگرانی‌های آحاد جامعه تلاش می‌کنند.

جوانان به عنوان بهره‌گیران؛ کسانی هستند که آموزش‌های لازم را می‌بینند و از آموزش‌ها بهره‌مند می‌شوند. این جوانان از خدمات هلال احمر برای ارتقای توانایی‌های خودشان بهره می‌برند تا بتوانند در جامعه فعالیت‌های موثری داشته باشند.

مثلا افرادی هستند که در اردوهای توانمندسازی سازمان جوانان شرکت می‌کنند، یا افرادی هم در برنامه‌های آموزشی شرکت دارند و از این طریق، اطلاعاتشان افزایش پیدا می‌کند. این جوانان در زمینه مقابله با رفتارهای پرخطر در جامعه، پیشگیری از بروز سرطان‌ها، کاهش تصادفات، افزایش دانش و مهارت برای ارتقای بهداشت باروری، کاهش آسیب بعد از وقوع بلایا و پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر، آموزش می‌بینند و همچنین از امکانات رفاهی و تفریحی جمعیت هلال احمر نیز استفاده می‌کنند.

به طور کلی، یک فرد عضو سازمان جوانان جمعیت هلال احمر، هم می‌تواند بهره‌گیر باشد، هم داوطلب باشد و هم فعالیت خدمت‌رسانی به دیگران را انجام دهد. همچنین در کنار همه این فعالیت‌ها می‌تواند برای رهبری گروه نیز آموزش ببینید.

آیا فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت‌های هلال احمر جهان می‌تواند برای جوانان هلال احمری ایران، برنامه‌ریزی کند؟

این استراتژی، یک برنامه عملیاتی است که فدراسیون جهانی صلیب سرخ و جمعیت هلال احمر برای همه کشورهای عضو، تدوین کرده است. این نهضت تقریبا از حدود 150 سال پیش شروع شد و تقریبا از سال 1859 میلادی بعد از جنگ بین فرانسه و اتریش شکل گرفت و کمیته امداد زخمیان هم از همان موقع تشکیل شد. سابقه جمعیت هلال احمر در کشور ما به حدود 93 سال پیش برمی‌گردد. در سال 1301، هلال احمر ایران تحت عنوان شیر خورشید سرخ شکل گرفت که بعد از انقلاب اسلامی، به عنوان هلال احمر تغییر نام داد. در سراسر دنیا، 189 کشور عضو این نهضت هستند که 155 کشور تحت عنوان صلیب سرخ و 34 کشور هم تحت عنوان جمعیت هلال احمر فعالیت می‌کنند.

درست است که برنامه‌های ما منطبق و همگام با سیاست‌های کلی این فدراسیون جهانی است، اما در سطح ملی نیز برنامه‌های خاص خود را دنبال می‌کنیم.

مثلا برخی چالش‌های پیش روی جوانان در سطح ملی و بین‌المللی بررسی شده است و ما هم براساس اسناد بالادستی مثل سند چشم‌انداز توسعه، اساسنامه جمعیت هلال احمر و بعد از آن هم اسناد مربوط به فدراسیون بین‌المللی، سند ساماندهی امور جوانان و منشور تربیتی نسل جوان که مورد تاکید رهبر معظم انقلاب است را در جلسات متعدد بررسی کردیم و موفق شدیم بر این اساس، برنامه پنج ساله را برای سازمان جوانان جمعیت هلال احمر تبیین کنیم.

طی این برنامه، راهبردها و راهکارهای موردنظر براساس این اسناد بالادستی تبیین و محور فعالیت‌ها نیز تعیین شده است مجموعه این فعالیت ها، توجه به اسناد بالا دستی و آموزش به جوانان و کارشناسان مختلف سازمان جوانان، برنامه عملیاتی ما را تشکیل می‌دهد. البته این برنامه عمل، سال به سال بررسی می‌شود. یعنی ما برنامه عملیاتی سال 93 را در پایان سال 92 آماده کردیم و فعالیت‌های سال 94 را هم براساس برنامه عملیاتی سال 93 شکل داده‌ایم.

با وجود همه اقدامات آموزشی که در سازمان جوانان جمعیت هلال احمر انجام می‌شود، همچنان بسیاری از جوانان کشور نحوه مقابله با آسیب‌های اجتماعی و حوادث مختلف را نمی‌دانند. به همین دلیل، آیا نباید آموزش‌ها با شرایط امروز جوانان ایرانی تطابق داشته باشد تا خروجی بیشتری را شاهد باشیم؟

هدف نهایی ما این است به شرایطی برسیم که چالش‌های موجود در برابر جوانان، کمرنگ و کمرنگ‌تر شود. وظیفه ما جلب مشارکت موثر جوانان و آموزش و تربیت آنها برای آماده‌سازی برای انجام فعالیت‌های عام‌المنفعه، بشردوستانه و امدادی است.

وضعیت مطلوب ما شرایطی است که جوان ایرانی، جوانی باشد که فقط به خودش فکر نکند، بلکه به دیگران هم بیندیشد. یعنی باید بتوانیم ایثار و فداکاری و گذشت را در جوانان نهادینه کنیم.

همان طور که در هشت سال دفاع مقدس دیدیم که جوانان ما از زندگی‌شان گذشتند، جانشان را در طبق اخلاص گذاشتند و اوج ایثار و فداکاری را در جوانانمان دیدیم، می‌خواهیم همان جوانان الگوی جوانان امروز هلال احمر باشند. کار در هلال احمر، فعالیتی داوطلبانه است و افراد در پی هیچ گونه منفعتی نیستند و صرفا برای رضای خدا فعالیت می‌کنند؛ یعنی در راس همه فعالیت ها، خدامحوری قرار دارد. همچنین یکی از اهداف بلندمدت هلال احمر، موضوع انسانیت است و دغدغه‌های انسانی، مخاطب فعالیت‌های ما.

هر انسانی فارغ از عقیده، رنگ، نژاد، ملیت و قومیت باید مشمول حمایت‌های جمعیت هلال احمر باشد.

اما با این حال، با شما هم عقیده هستم که باید همیشه آموزش‌ها بروزرسانی شود تا خروجی بیشتری داشته باشد. به همین منظور دقت کردیم و دیدیم با توجه به این که اولین عامل مرگ و میر در کشور ما، بیماری‌های قلبی ـ عروقی، عامل دوم تصادفات و عامل سوم ابتلا به انواع سرطان است، در نتیجه بسیاری از برنامه‌های آموزشی ما هم بر مبنای پیشگیری از ابتلا به همین بیماری‌ها شکل گرفته است.

هم‌اکنون دنیا هم به این سمت می‌رود که حتی از عواملی هم که در آینده ممکن است بار زیادی به جوامع تحمیل کند، پیشگیری شود.

مثلا ظهور اعتیاد، مصرف مواد مخدر و روان گردان و وجود بیماری‌های نوپدید ـ که در راس آنها ایدز قرار دارد ـ زنگ خطری است که نشان می‌دهد باید آموزش‌ها به سمت مهار این بحران‌ها باشد. البته در این زمینه هم برنامه ریزی‌های خوبی انجام شده است تا جامعه جوان برای پیشگیری از این معضلات اجتماعی واکسینه شود؛ اما همچنان باید این آموزش‌ها را گسترش و ادامه داد.

جدای از این مشکلات، این روزها مردم با مسائل مهم دیگری روبه‌رو هستند که با آموزش می‌توان با آنها مقابله کرد. تخریب محیط زیست، بحران کم‌آبی، بحران از هم گسیختگی خانواده، بحران همدلی در جامعه یا موضوع خودمحوری و خودخواهی اتفاق‌هایی است که می‌شود با آموزش و فرهنگسازی با آنها مقابله کرد.

ما تلاش می‌کنیم در این مسائل نوظهور هم تاثیرگذار باشیم. باید صادقانه بگویم هدف ما از این فعالیت ها، ارائه گزارش کار یا اعداد و ارقام نیست، بلکه به دنبال این هستیم فعالیت‌هایی انجام دهیم که اثرگذاری بیشتری داشته باشد تا بتواند در جهت رویارویی با چالش‌های موجود جامعه، موثر عمل کند.

چندی پیش برای مقابله با ایدز در جامعه، تفاهم‌نامه‌ای با وزارت بهداشت امضا کردید، حال پرسشم این است نوجوانی کم‌سن و سال که خودش در زمره جمعیت آسیب‌پذیر ایدز قرار دارد و خطر ابتلا به این بیماری او را تهدید می‌کند، چطور می‌تواند مانع ابتلای فرد دیگری شود؟

ما برای پیشگیری از ایدز تفاهم‌نامه‌ای با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی امضا کرده‌ایم که بر این اساس به تربیت مربیان پیشگیری از ایدز خواهیم پرداخت. دوره‌های آموزش مربی و تربیت مربی را هم در سطح ملی و استانی تا پایان سال خواهیم داشت و حتی تا شش ماهه نخست امسال هم امیدواریم بتوانیم حدود 750 مربی از میان خود جوانان در زمینه پیشگری از ایدز داشته باشیم.

در سطح کشور هم این دوره آموزشی را برای کارشناسان جوان سازمان در سطح ملی خواهیم داشت. بعد از این آموزش‌ها، تیم مداخلات اجتماع محور را برای پیشگری از ایدز در سطح استان‌ها آماده خواهیم کرد. افراد این تیم آموزش‌دیده با همسالان خود روبه‌رو می‌شوند و به آنها که گرفتار ایدز نشده‌اند، کمک و اطلاع رسانی می‌کنند تا بتوانند خود را در برابر خطر این بیماری حفظ کنند.

این افراد در قالب تیم‌ها به محل‌های تجمع جوانان در مراکز خرید، دانشگاه ها مراکز سیاحتی و زیارتی می‌روند. تا پایان امسال نیز می‌توانیم در زمینه تشخیص سریع ابتلا به ایدز به جوانان کمک کنیم.

اصلی‌ترین محور آموزش ما در این بخش، آموزش همسالان به همسالان است. یعنی مربیان ما از بین خود جوانان انتخاب می‌شوند و آموزش‌های لازم را می‌بینند تا همین آموزش‌های ضروری را به همسالان خود انتقال دهند.

معتقدیم بهترین شیوه تاثیرگذاری آموزش همسالان به یکدیگر است، زیرا آنها حرف هم را خیلی بهتر می‌فهمند و گفته‌های یک همسال، بیشتر روی دوستش تاثیر می‌گذارد. تاثیرگذاری آموزش همسالان در عرصه آموزش، در دنیا نیز اثبات شده است و همین شکل از آموزش می‌تواند به ما در پیشگیری از ایدز کمک کند.

در بخش آموزش امداد و نجات نیز از همین شیوه استفاده می‌کنید؟

در بخش تربیت مربیان امداد و نجات نیز مشابه همین روش انجام می‌شود. همچنین مشابه این کار را هم با همکاری ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور انجام داده‌ایم. طبق تفاهم نامه‌ای که در ارتباط با پیشگیری از اعتیاد و سوءمصرف مواد مخدر امضا شد، همین شکل از آموزش‌ها انجام شد.

در این آموزش‌ها، قدم اول ما تربیت مربی است و سپس آموزش‌ها را به صورت آبشاری ادامه می‌دهیم. یعنی هر فردی که به عنوان مربی انتخاب می‌شود، موظف است به 20 تا 30 نفر دیگر هم آموزش بدهد و به همین ترتیب، آموزش آبشاری انجام می‌شود.

ما در زمینه آموزش‌های آبشاری در طرح ایمنی سلامت مسافران نوروزی در اسفند سال گذشته نیز تجربه خوبی داشتیم. در این طرح هزار مربی آموزش‌دیده برای ترسیم طرح ایمنی و سلامت به 31 استان کشور اعزام شدند و اعضای تیم خود را آموزش دادند. به این ترتیب در طول یک ماه، 20 هزار نفر از اعضا، طبق طرح آموزش‌های آبشاری توسط همسالان آموزش دیدند.

قرار نیست حقوقی به جوانان این سازمان بپردازید؟

جوانان ما بدون چشمداشت کار می‌کنند. البته ما تسهیلات آموزشی و رفاهی برای قدردانی در اختیارشان قرار می‌دهیم، ولی نیروهای فداکار ما بدون چشمداشت مالی فعالیت می‌کنند.

برنامه‌های هلال احمر در مدارس

در سال‌های دور، سازمان جوانان جمعیت هلال‌احمر، مهم‌ترین فعالیتش در حیطه مدارس و کار با دانش‌آموزان بود. در آن زمان، تنها کانون موجود در این سازمان نیز کانون دانش‌آموزی بود.

به دلایل مختلف، در دو سال گذشته تقریبا فعالیت‌های هلال احمر به صورت سازمان یافته در مدارس متوقف شده بود؛ اما طبق تفاهم‌نامه‌ای که سال 93، رئیس جمعیت هلال احمر با وزیر آموزش و پرورش امضا کرد، چند اتفاق خوب آموزشی در مدارس رخ داد.

در وهله اول، مصوبه شورای عالی فرهنگی احیا شد. طبق این مصوبه، چهار تشکل رسمی اجازه فعالیت در مدارس دارند. این تشکل‌ها شامل انجمن اسلامی دانش‌آموزان، بسیج دانش‌آموزی، سازمان دانش‌آموزی وابسته به وزارت آموزش و پرورش و سازمان جوانان هلال احمر هستند. بر این اساس، شورای هماهنگی تشکل‌های دانش‌آموزی در مدارس استان‌های مختلف شکل گرفت و به دنبال آن در بسیاری از استان‌ها نیز هم اکنون این شورا شروع به فعالیت کرده است.

بر این اساس، کانون‌های دانش‌آموزی هلال‌احمر در سطح مدارس شکل گرفت و همچنین در مجموعه‌های پیش دبستانی نیز این کانون‌ها با عنوان کانون غنچه‌های هلال تشکیل شد. در گذشته، جمعیت هلال احمر فقط مهدهای کودک را تحت پوشش داشت؛ اما از امسال کانون غنچه‌های هلال در مجموعه‌های مراکز پیش دبستانی وزارت آموزش و پرورش نیز شکل گرفته است.

علاوه بر آن، این جمعیت با اجرای طرح دادرس (دانش‌آموز آماده در روزهای سخت) تلاش می‌کند با آموزش احیای قلبی ـ عروقی، بانداژ، آتل‌بندی، اسکان اضطراری، حمل تخصصی و اطفای حریق، آموزش‌های لازم را به دانش‌آموزان ارائه کند تا دانش‌آموز بتواند در مواقع بحران، جان خود و همکلاسی‌اش را نجات دهد.

در این طرح، سال گذشته حدود 600 هزار دانش‌آموز تعلیم دیدند و خود را برای روزهای سخت آماده کردند.

اگرچه این آموزش‌ها هنوز در همه مدارس کشور اجرا نشده است، اما نفس اجرای این آموزش‌ها می‌تواند تاثیر مثبتی در آمادگی دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان داشته باشد تا در مواقع خطر توانمند باشند و بتوانند در شرایط اضطراری از جان خود و دیگران محافظت کنند.

همچنین این جمعیت در مدارس هم مانورهای زلزله برگزار می‌کند و البته این مانورها بیشتر جنبه آمادگی دارد؛ یعنی در این طرح‌های آموزشی، تیم‌های دانش‌آموزی با هم به رقابت می‌پردازند و از این طریق، دانسته‌هایشان را برای مقابله با زلزله ارتقا می‌دهند.

هدف کلی از مجموعه آموزش‌های سازمان جوانان هلال احمر در مدارس این است که در دانش‌آموزان، زمینه‌ای ایجاد شود که در حوزه فعالیت‌های بشردوستی و عام‌المنفعه فعال‌تر شوند و همچنین آموزش‌های لازم را در زمینه امداد و نجات کسب کنند.

این آموزش‌ها باید دانش‌آموز را به سمتی بکشاند تا دانش‌آموز به نیازمندانی که در سطح مدرسه وجود دارد، چه در زمینه مالی و چه درسی کمک کند. در واقع، هدف این است که دانش‌آموزان به افرادی تبدیل شوند که فقط به آرامش خود فکر نکنند، بلکه به نیاز نیازمندان جامعه هم بیندیشند و برای رفع مشکلات آنها قدمی بردارند.

لزوم افزایش نیروهای صف در هلال احمر

یکی از عمده انتقاداتی که به جمعیت هلال احمر وارد می‌شود این است که تعداد نیروهای ستادی این جمعیت در مقایسه با نیروهای در صف آن بیشتر از حد نیاز است، در حالی که نیاز امروز این جمعیت، افزایش نیروهای عملیاتی است که در میدان حادثه حضور داشته باشند.

برای مدیریت و ساماندهی فعالیت‌های داوطلبانه اعضای جمعیت هلال احمر، ستادی در این جمعیت شکل گرفته است تا فعالیت‌های اعضا را ساماندهی و مدیریت کنند. طبیعی است که صف و ستاد در همه سازمان‌ها باید نسبت منطقی و استانداردی با یکدیگر داشته باشد؛ نسبت منطقی و استانداری که به طور کلی مطرح می‌شود این است که 60 درصد اعضای یک سیستم باید در صف قرار گیرند و 40 درصد در ستاد باشند، اما هم‌اکنون این نسبت در جمعیت هلال احمر تقریبا برعکس است.

البته این اتفاق شامل همه سازمان‌های زیرمجموعه هلال احمر نمی‌شود. مثلا سازمان جوانان جمعیت هلال احمر از این قضیه مستثناست. در ستاد سازمان جوانان جمعیت هلال احمر حدود 100 نفر پرسنل وجود دارد، در حالی که این افراد، حدود یک میلیون عضو را در سراسر کشور سازماندهی می‌کنند.

اما به طور کلی، این جمعیت باید به سمتی پیش برود که نیروهای در صف هلال احمر افزایش پیدا کند. برنامه‌ریزی بهتر و ایجاد انگیزه در نیروها برای حضور در میدان عملیات می‌تواند نیروهای در صف این جمعیت ملی را افزایش دهد.

گروه جامعه

امین جلالوند