دردا حجاز عرصه کفر و ریا شده است

برپا شده است در همه جا قیل و قال‌ها

بالا گرفته کار نزاع و جدال‌ها

وقتی که بی‌جواب بماند سوال‌ها

از حاکمان خلق شوند ابن خال‌ها

بس نقشه‌ها کشیده شد اما خراب شد

با اعتراض فاطمه(س) نقش بر آب شد

وقتی که دید لات و هبل جان گرفته‌اند

انگشتری ز دست سلیمان گرفته‌اند

حق علی به حیله و دستان گرفته‌اند

از حامیان فاجعه پیمان گرفته‌اند

فریاد کرد بدعت لاف و گزافه را

دارالخلاف بودن دارالخلافه را

برخیز ای برادر و عزم مصاف کن

شمشیر کین جاهلی خود غلاف کن

پرهیز از ریا و نفاق و خلاف کن

دوری ز فرقه‌ای که کند اختلاف کن

قبله یکی و کتاب یکی و خدا یکی است

ما رهرویم و قافله را رهنما یکی است

اسلام اسیر جهل و مسلمان نما شده است

دردا حجاز عرصه کفر و ریا شده است

هر جا که رو کنید همه جا کربلا شده است

راز درون پرده دگر برملا شده است

بحرین اسیر کفر و ستم دین اسیرتر

شام و عراق اسیر و فلسطین اسیرتر

ای ملت یمانی پرشور همتی

ای امت غیور و سلحشور همتی

تا بشکند طلسم زر و زور همتی

اسطوره‌های اهل یمن جاودانه‌اند

آل سعود لکه ننگ زمانه اند

ذلت اگر نشانه تحقیر آدمی است

غفلت نتیجه‌اش همه عجز است و نادمی است

مردی چه داند آن‌که گرفتار بی‌غمی است

غیرت کلید واژه فرهنگ فاطمی است

وحدت همان انرژی آزاده‌پرور است

وز هرچه هست قدرت ما هسته‌ای تر است

از اضطرار جان جهان بر لب آمده است

هنگام استغاثه به وجه رب آمده است

اهریمن زمانه به تاب و تب آمده است

باز آی ای سپیده که دیو شب آمده است

دجال را امان مده‌ای منجی جهان

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان

محمدعلی مجاهدی

شاعر