گورخر ایرانی چهار نعل نمی‌رود

گورخر ایرانی کمی از الاغ بزرگ‌تر است و چهره‌اش شباهت‌هایی به اسب دارد با این فرق که پاهای گورخر کوتاه‌تر از اسب است. تصویر گورخرهای آسیایی را باید از ذهن پاک کرد وقتی درباره گورخر ایرانی حرف می‌زنیم.

این گورها راه راه و سفید و مشکی نیستند بلکه قهوه‌ای ساده‌اند که در طول سال و بنابه فصل‌های مختلف مایل به سرخی و زردی می‌شوند. البته پشت کمر این جانور خطی مشکی کشیده شده که دورش را رنگ سفید دربرگرفته. گور خر ایرانی نیز به سبب دو عامل در معرض انقراض قرار گرفته، یکی تخریب زیستگاه که مجال آسایش و چهار نعل رفتن را از او گرفته و دیگری شکار بی‌رویه از سوی شکارچیانی که ارزش گونه‌های جانوری را هیچ گاه درک نکرده‌اند.

اگر زمانی گورها در منطقه وسیعی از بیابان‌های ایران جولان می‌دادند حالا اینها در چند منطقه محصور شده‌اند از منطقه حفاظت شده توران گرفته تا سرخس، کالمند بهادران و البته تعدادی نیز در سایت تکثیر و پرورش گور ایرانی در منطقه گوراب شهرستان مهریز.