از قطار فناوری جا نمانیم

گرچه همسایگی غول‌های فناوری در یک منطقه بی‌اهمیت نیست، اما همجواری و طول و عرض شرکت‌های مستقر در سیلیکون‌ولی نبوده که اسم این منطقه را بر سر زبان‌ها انداخته، بلکه فرهنگی است که در زیر پوست بیشتر کسب و کارهای این منطقه در جریان است؛ یعنی فرهنگ کارآفرینی. داستان تلاش کارآفرین‌های جوانی که از یک گاراژ کوچک شروع کردند و اکنون اقتصاد کشور وامدار آنهاست، آن قدر در این منطقه تکرار شده که به ایجاد خرده فرهنگی به نام کارآفرینی منجر شده که همچون یک قطار از ایستگاه کالیفرنیا راه افتاده و در حال صدور این فرهنگ به اقصی نقاط جهان است. اگر سیلیکون‌ولی را هالیوود فناوری فرض کنیم، این بار این هالیوود در انحصار مرزهای آمریکا نیست؛ سیلیکون‌ولی همچون خورشیدی که بارقه‌های آن، جنبش فرهنگی فناوری است، آرام‌آرام در کشورهای دیگر در حال پدیدار شدن است.

با توجه به این موضوع و رویدادهایی که طی سه سال اخیر در ایران برای راه‌اندازی کسب و کار در زمینه آی.تی یا همان استارت‌آپ به وقوع پیوسته، بی‌انصافی است اگر کشورمان را سیلیکون‌ولی بعدی ندانیم، گرچه کماکان راه درازی در پیش داریم. بدون شک خیلی وقت است قطار حامل جنبش سیلیکون‌ولی به ایستگاه ایران رسیده و به این زودی‌ها قصد ترک آن را ندارد، زیرا صنعت آی.تی کشور توانسته اعتماد سرمایه‌گذاران را به خود جلب کند و بازار بکر جدیدی را در مقابل متمولانی قرار دهد که تا چندی پیش پول در آوردن را در خرید و فروش و ساخت و ساز می‌دیدند. غیر از اعتماد سرمایه‌گذاران، وجود جوانانی که عمده جمعیت این کشور را تشکیل داده‌اند و بنای آتی کشور بر دوش‌شان است و دغدغه بیکاری و رویای پولدار شدن را در سر دارند، دلیل دیگر حاصلخیزی ایران زمین برای تبدیل شدن به سیلیکون‌ولی بعدی است، ناگفته نماند تاسیس مراکز کارآفرینی و شتاب‌دهی در این جنبش بی‌تاثیر نبوده است.

با تکیه بر این دلایل، قطعا استارت‌آپ‌های فناوری در سال جدید و آینده اقتصاد کشور نقشی پررنگ و کلیدی خواهند داشت، پس حواس‌مان باشد از این قطار جا نمانیم. اما این نکته هم یادمان نرود که فرهنگ سیلیکونی بر محور تیم استوار است نه فرد، زیرا در کشور ما روحیه کار تیمی مهجور است.

رامین فتوت / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)