هنرمندان جوان صبور نیستند

این آلبوم که در حوزه موسیقی ایرانی ـ ارکسترال در بازار عرضه شده است، دارای برخی شاخصه‌های جالب توجه موسیقی تلفیقی و ارکسترال است که باعث شده در رنکینگ فروش اینترنتی آثار موسیقی در کشور بتواند خیلی زود در صدر پرفروش‌ها قرار بگیرد. انتشار این آلبوم بهانه‌ای شد تا سراغ خالق آن یعنی میدیا فرج‌نژاد برویم و درباره این آلبوم با او گپ کوتاهی بزنیم.

آلبوم جرس به آهنگسازی شما منتشر و این طور که از اخبار برمی‌آید با استقبال خوب مخاطبان هم همراه شده است. به نظر شما عامل موفقیت این آلبوم چه چیزهایی بوده است؟

من هیچ گاه ابتدای ساختن یک اثر به پذیرفته شدنش از سوی مخاطب فکر نمی‌کنم و ابتدا هدفم تنها به اشتراک گذاشتن اندیشه‌ام با مردم و مخاطبان است. اگر این اندیشه در راستای تفکرات آنها باشد بی‌گمان موردپسند واقع خواهد شد که این خود موفقیت بزرگی است برای یک هنرمند. در این آلبوم شاید آنچه برای مخاطب موسیقی جذاب بوده روند تلفیق شعر و موسیقی و تنظیم‌های متنوع است که این خود تفاوت این آلبوم است با آلبوم‌های پیشین من. توجه عزیزان حوزه خبر به این آلبوم خود گواه بر این موضوع است که اثر قابلیت‌های لازم را برای ارائه داشته و حمایت‌های ناشر و سرمایه‌گذار نیز در این راستا قابل ستایش است.

شما نقش سرمایه‌گذاران را در پیشبرد اهداف هنرمندان چگونه ارزیابی می‌کنید؟ چون در این دوران شاهد ورود بسیاری از شرکت‌ها و برندهای تجاری به دنیای سرمایه‌گذاری موسیقی هستیم.

باید بگویم از صمیم قلب آرزو می‌کنم این گونه باشد که شما می‌فرمایید. چون ورود شرکت‌های تجاری به این عرصه باعث ایجاد پویایی بیشتر در موسیقی خواهد شد. این اتفاق در کشورهای پیشرفته سال‌هاست افتاده و به همین علت، موسیقی از یک سرگرمی به یک هنر پولساز برای هنرمندان و حتی دولت‌ها تبدیل شده است و با شناختی که از موسیقی ایرانی دارم می‌توانم به یقین بگویم موسیقی ایرانی یکی از جاذبه‌های کشور ماست که به آن به درستی پرداخته نمی‌شود. در ضمن باید به کسانی که به هر نوعی از هنر اصیل ایرانی حمایت می‌کنند خسته نباشید گفت.

به آلبوم جرس برگردیم. از نحوه همکاریتان با آقای سرلک بگویید. اولین حضور محکم شما در موسیقی به آلبوم «راه بی‌نهایت» با حسام‌الدین سراج مربوط است و پس از آن آلبوم‌هایی مثل طغیان، خواب خورشید و بادآباد و... که با خواننده‌های جوان یا در برخی موارد «آلبوم اولی» ضبط شده. چگونه است که پس از این آلبوم‌ها در این اثر سراغ سینا سرلک رفتید که نامی شناخته شده است؟

من هیچ وقت سراغ هیچ خواننده‌ای نرفته‌ام یا همکاری با هیچ خواننده‌ای را نپذیرفته‌ام مگر این که احساس کرده باشم او برای آن اثر مناسب است. برایم مهم نبود که آیا خواننده شناخته شده‌ای است یا نه، بلکه توانایی در اجرا آن چیزی است که باید دلیل انتخاب باشد. در این آلبوم نیز گزینه‌ای بهتر از آقای سرلک برای اجرای این قطعات نیافتم. این به آن معنا نیست که دیگران توانایی اجرای این آثار را نداشتند، آنچه آقای سرلک را به گزینه اول تبدیل می‌کرد رنگ صوتی و شخصیت صدای ایشان بود. من همیشه گفته‌ام در این کشور صداهای بسیاری وجود دارند که شنیده نمی‌شوند و ما به عنوان آهنگساز این رسالت را داریم که این صداها را به گوش مخاطب برسانیم و به آنها شانس انتخاب بیشتری بدهیم.

یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های این آلبوم استفاده همزمان ارکسترسمفونیک در کنار سازهای ایرانی است. چگونه به فکر این ترکیب افتادید؟

سال‌ها بود به این ترکیب فکر می‌کردم و برایم مهم بود که به اجرایش برسانم. زمانی که برای بار اول این ایده را با امیرحسین سمیعی مطرح کردم، هیجان‌زده شد و استقبال کرد. ایشان در حوزه موسیقی غرب توانا هستند و این تجربه را دوست داشتند. ساعت‌های زیادی را در کنار هم گذراندیم که در این بین هم ایشان به موسیقی ایرانی آگاهی نسبی پیدا کردند و هم من توانستم ایده‌هایی را که درباره تنظیم اثر داشتم به او منتقل کنم.

در خبرها دیده شد شما اثری را نیز با همکاری بهزاد عبدی در دست تهیه دارید. درباره آن اثر اندکی توضیح بدهید.

آلبوم مشترک من و ایشان نیز در حال ضبط است و به یاری پروردگار بزودی مراحل ضبطش به پایان خواهد رسید.

خواننده اثر بعدی چه کسی خواهد بود ؟

(خنده) بدون شک کسی است که بیشترین توانایی را برای اجرای آن خواهد داشت.

یکی از نکات برجسته در آلبوم جرس نوازندگی شماست که بخصوص در قطعه «هم فریاد» با همنوازی ساز طبلا و دف توجه بسیاری را به خود جلب کرده و با این که قطعه بی‌کلام است، اما در فهرست پرفروش‌ترین قطعات آلبوم است. به نظر شما این موفقیت از کجا ناشی شد؟

برای من نوازندگی تار همانقدر مهم است که آهنگسازی. تمام تلاشم را کرده‌ام که به ظرفیت‌های نوازندگی این ساز اضافه کنم. خوشحالم که این آلبوم نظر مخاطب حرفه‌ای موسیقی را به خود جلب کرده است. آنچه روز اول مرا به سمت موسیقی کشاند صدای تار بود و آنچه امروز الهام‌بخش ملودی‌های من است نوازندگی تار و ردیف دستگاهی موسیقی اصیل ایرانی است. درباره قطعه هم فریاد باید بگویم این قطعه حاصل درآمیختگی ملودیک سازهای ایرانی است با پیچیدگی‌های ریتم‌های هندی طبلا و اجرای قلندرانه ساز دف. پس از آهنگسازی این قطعه به دنبال نوازنده‌ای بودم که بتواند ساز طبلا را آن طور که شایسته است اجرا کند و در این مسیر با هنرمند توانای هندی یوجوال باهاراتی آشنا شدم و ایشان که در هند بودند پس از شنیدن قطعه، اجرای این دونوازی را پذیرفتند و در ادامه نیز با نبیل یوسف شریداوی برای اجرا دف صحبت کردم که معتقدم برداشت کاملا متفاوتی از ساز دف دارد و می‌تواند راهگشای این ساز در آینده نزدیک باشد. معتقدم اگر از ظرفیت‌های موسیقی بی‌کلام درست استفاده شود مخاطب علاقه‌مند شنیدن است.

آیا برنامه‌ای برای کنسرت این آلبوم دارید؟

صحبت‌ها پیرامون این مساله بسیار است، اما آنچه برای بنده و دیگر عوامل مهم است تمرکز برای دیده و شنیده شدن این اثر است.

آقای فرج‌نژاد! بسیاری از جوان‌ها علاقه‌مند تهیه و تولید آثار موسیقی هستند و این امکان برایشان فراهم نیست. از مسیری که می‌تواند به رسیدن به هدف منجر شود بگویید.

این راه نه هموار بوده و نه هموار شده است! برای تولید آثار فرهنگی غیر از توانایی به شاخصه‌های بسیاری نیاز است که در اکثر جوان‌ها نیست. مثل صبر و شکیبایی؛ در همنسلان من نیز بسیاری با همین شوق شروع به فعالیت کردند، اما صبر کافی نداشتند و با اولین ناملایمات راه را تغییر دادند. من به شما اطمینان می‌دهم هیچ کس در موسیقی یکشبه به جایی نمی‌رسد. هر کدام از نام‌های آشنای عرصه هنر برای این که به جایگاهی دست بیابند تلاش بسیار کرده‌اند. من امیدوارم این صبر و استمرار در کنار توانایی، راهگشای جوان‌تر‌ها باشد.

بهمن بابازاده / جام‌جم