حلوای فرهنگ

مثلا همین چند روز پیش آن طور که پایگاه اطلاع‌رسانی دولت نقل کرده است، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی در صدر یک هیات‌عالی‌رتبه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به ترکمنستان سفر کرده بودند و ایشان پس از بازگشت هنگامی که دستاوردهای سفر خود را تشریح کردند هیچ اشاره‌ای به حوزه فرهنگ نداشتند و این که اصلا هیات عالی‌رتبه فرهنگی چه کسانی بودند و چه انجام دادند که می‌توان آن را به دیگر سفرهای برون مرزی رئیس‌جمهور هم تعمیم داد.

این اتفاق باعث می‌شود تا ناخودآگاه آدم یاد شعار پر طمطراق دیپلماسی فرهنگی بیفتد که بارها و بارها توسط مدیران دولت در یک سال گذشته تکرار شده است.

از این مثال‌ها فراوان است، بی‌تردید حضور شخص رئیس‌جمهور و معاون اول ایشان در رویدادهای معتبر داخلی و بین‌المللی فرهنگی و هنری، برکات بسیاری می‌تواند همراه داشته باشد، اما تا چه اندازه در سال 93 اهالی فرهنگ و هنر میزبان آقای دکتر روحانی یا آقای جهانگیری بوده‌اند؟ شورای عالی سینما مدت‌هاست به دلیل مشغله رئیس‌جمهور هنوز هیچ جلسه‌ای تشکیل نداده است، جشنواره‌های فجری سینما، تئاتر، موسیقی و حتی شعر هم برگزیدگانش در حالی معرفی شدند که چشم انتظار دریافت جوایزشان از دستان مدیران ارشد دولت یازدهم و توجه آنها ماندند.

اگر بخواهیم سفرهای استانی دولت یازدهم را هم به این فهرست بیفزاییم، وضع بدتر می‌شود و بندرت شاهد بوده‌ایم که فرهنگ، محور این سفرها قرار بگیرد و اخبار مرتبط با آن حتی از سوی رسانه‌های رسمی دولت برجسته و منتشر شود، البته اقدام خوب دولت محترم در حوزه میراث فرهنگی، هنگام سفر به استان اصفهان را فراموش نکرده‌ایم و جای قدردانی آن محفوظ است اما وقتی پای مقایسه به میان می‌آید و یاد کارگروه‌های مفصل فرهنگ و هنر در سفرهای استانی دولت آقای احمدی‌نژاد می‌افتیم و همچنین نقش پُررنگ ایشان در راه‌اندازی شورای عالی سینما و جلسات آن را به یاد می‌آوریم و این که بسیاری از برگزیدگان جوایز فرهنگی و هنری در جشنواره‌های فجری فرصت دیدار با رئیس‌جمهور را می‌یافتند و دغدغه‌هایشان را بی‌واسطه بیان می‌کردند و همچنین مرور می‌کنیم که امسال سالی بود که «فرهنگ» قرار بود مورد توجه بیشتر قرار بگیرد، می‌بینیم که داستان همان داستان حلوا حلوا گفتن است.

سینا علی‌محمدی‌‌ - دبیر گروه فرهنگ و هنر